نظرات کاربران درباره کتاب سایبان سرخ بولونیا

بعد از حرفای مترجم و شروع متن اصلی کتاب خیلی احساس خوبی داشتم نسبت کتاب وقتی برجر از عموش و شخصیتش میگفت. نیمه کتاب و پرسه زدن برجر تو بولونیا کتاب افت میکنه چون چیزایی میگه که مختص به خودشه. شخصیه. اما ایناش مهم نبود کتاب یه بستری برام بود که بیشتر از قبل به خاطره ها فکر کنم. خاطراتی که سال به سال بی اختیار ادیت میشن و در نهایت میشن همون چیزی که دوست داریم باشن. یادمه یه خاطره جالب از بچگی داشتم و همیشه بهش فکر میکردم سال های بعد فهمیدم یکی از فامیل ها از اون لحظات فیلم گرفته و وقتی نوار فیلم رو دیدم فهمیدم چقدر متفاوت بود با چیزی که داخل ذهنم بود. اون خاطره ذهنی که طی سالها برای خودم شکل داده بودم رو به اون تصاویر واقعی ترجیح میدادم. کتاب همین فکر ها و فکر های دیگه رو به یادم انداخت که قابل گفتن نیست و برای همین راضیم از خوندن کتاب. همین. کنار هم بمونیم و همدیگه رو تنها نزاریم.