نظرات کاربران درباره کتاب این جا بدون مرد

رمان اول مونا زارع رو‌ دوست داشتم بخاطر اون این رو خریدم. تا اینجا که یک سوم کتاب رو‌خوندم هیچ چنگی به دلم نزده. فکر می کنم قرار بوده یک کمدی سیاه بشه، ولی از کمدی زیاد خبری نیست هر فصل کتاب از زبان یک زن نقل میشه. این زن ها همدیگه رو می شناسند و با هم نقاط تلاقی دارند. اما بزرگترین ضعف اثر اینجاست که فقط اسم این آدم ها اول هر فصل عوض میشه، اما هیچ تغییری در لحن و کاراکترشون نیست. انگار همشون یه نفرند فقط با قصه ی متفاوت. یعنی میشه تغییر راوی رو کاملا بی خیال شد و تصور کرد که همه ی این قصه ها و افکار ها ماله یک زنه. تکنیک عوض کردن راوی داستان ، اصلا کار آسونی نیست. فقط با عوض کردن اسم فصل از آیدا به ژیلا نمیشه انجامش داد. خیلی ظرافت و مهارت می خواد. مثلا اگر شما رمان روزگار سپری شده ی مردم سالخورده، اثر محمود دولت آبادی رو بخونید، راوی داستان مرتب هر سه صفحه عوض میشه، بدون اینکه حتی اسم فصلش رو عوض کنه به اسم راویش و یا اشاره مستقیم کنه که کی داره الان حرف میزنه. تغییر گویش و منش راوی اونقدر مشخصه که شما خودت می فهمی الان دقیقا کی داره حرف میزنه. به نظرم مونا زارع نباید این تکنیک رو استفاده می کرد و بجاش باید با یک راوی داستانش رو پیش می برد. مونا زارع یک پادکست هم داره به عنوان شنود، که متاسفانه ادامه نداد، اما قطعا بهترین کارشه. هر چند کمدی نیست ، ولی کاراکتر پردازی فوق العاده داره. توصیه اش می کنم.

من این کتاب رو به هر کسی که میشناسم معرفی کردم.کتاب فوق‌العاده ای بود فقط یک ذره بی ادبی بود.

نسخه چاپی رو خوندم. در کتابفروشی چند صفحه‌ای‌ رو مطالعه کردم و بی‌درنگ کتاب رو خریدم. موضوع جدید و جذابی داشت. خصوصا در شروع، میخکوب کننده بود. اما هرچه داستان جلو رفت، برای من ملال‌انگیز و تکراری شد و انگار محتوای جذابش برای ارائه ته‌کشیده بود. در نهایت، در یک سوم نهایی کتاب، پس از چند روز تلاش برای ادامه، احساس کردم اتلاف وقت بیش از این جایز نیست و کنارش گذاشتم.

خیلی این کتاب قشنگ بود حتمابخوانید

من این کتاب رو قبلا خوندم ب نظرم جذابه و میتونید تا اخر بخونید بدون اینکه ازش دست بکشید ازدستش ندید

ایده های بزرگ، تحقیق زیاد و زمان زیاد می طلبن. شما اگه می خوای یه دنیای بدون مرد خلق کنی صرفا اینکه چند زن مشابه که از شوهر هاشون و خانه داری خسته شدن رو به تصویر بکشی کاری نکردی. داستان کشش نداره.

نخوندم ولی تورق کردم ، خیلی باحال میاد

چگونه با پدرت اشنا شدم که افتضاح بود اینم چند فصل اول رو خوندم و دیگه ادامه نمی دم

از خانم مونا زارع انتظار بیشتری داشتم، اجراهایش در اینستاگرام را دوست دارم و به نظرم پر و پیمان تر می آیند، کتاب بدک نبود اما یکم دم دستی بود همان حرفهای دیگران را نوشته بود اکثرا

ایده جالب بود ولی داستان پخته ای نداشت خیلی بیشتر میشد مانور داد

ایده داستان بسیار بدیع و جذاب بود . داستانی آخرالزمانی از زمانه انقراض مردها‌. داستان به زبان طنز روایت شده و سه روای داره. میترای ۳۵ ساله که شوهرش زنده‌س و میخواد تو این روزهای قبل از انقراض همسرش باردار شه، آیدای ۲۵ ساله که درگیر عشقی یک طرفه‌س و میخواد تا قبل از انقراض مردها طعم‌عشق رو بچشه و شیرین ۴۵ ساله که از روزمرگی، مادر خوب بودن و شوهری که براش خسته‌کننده و تکراری شده و منقرض نمیشه، خسته شده. این سه زن تو موسسه‌ی ترک عادات بد کار میکنن و درگیر حوادث عجیب روزهای انقراض مردها شدن. زبان داستان گرم و گویاس. اما پرداخت داستان و اطناب‌های زیادی که بار طنز کمی داره، داستان رو خسته‌کننده کرده. نویسنده با خلق موقعیت‌های بیشتر طنز و عمیق پرداختن به معضلی که شخصیت‌های داستانش باهاش درگیرن، قطعا میتونست اثری درخشان منتشر کنه که متاسفانه این اتفاق نیفتاده . کتاب برای سرگرمی انتخاب خوبیه اما حیف که میتونست خیلی بهتر از این باشه

کتاب جالبی نبود ایده یکم گیرا بود ولی بسط خوبی نداشت نتونستم کامل بخونمش

موضوع بدیع و جالبی داشت و آغشته به طنز بود...کتاب رو دوست داشتم هرچند خیلی عمیق و پربار نبود. خوندنش اما خالی از لطف هم نیست

سپاس از شما و مونا که این قدر خلاق است! هنوز کتاب را تمام نکرده ام. ولی دنبال کتاب دیگرش هستم!

تبریک به خانم زارع برای تخیل زیبا و منحصر به فردش، داستان پر از جذابیت بود و از جملاتی ناب بهره برده بود مهم تر از همه کنایه ها و اشاره های بسیار زیبا، در کل طوری بود که حتما دوباره خواهمش خواند.

طنز جالبی داشت

مونا زارع عالی هست. خیلی زیبا از دنیای زنان و حق و حقوقشون نوشته. ۳ کاراکتر زن با خلق و خوی متفاوت که بعید می دونم خواننده های زن این کتاب حداقل با یکی از کاراکترها همزاد پنداری نکنن و همراه کاراشون و حقیقت های تلخی که می گن نخندن. من که حسابی همراه کتاب خندیدم و لذت بردم و هم دلم نمی خواست زود تموم شه هم دلم نمی خواست زمین بذارمش. نسخه چاپی رو چندتا خریدم که به هرکس می تونم هدیه بدم. اینجا هم خریدمش که همراهم داشته باشم و برای این و اون تیکه هاشو بخونم بخندیم دور هم. کاش زارع پر کار تر بود و بیشتر می نوشت.

من خیلی دوست داشتم کتاب رو . هم طنز بود هم کمی غم انگیز. اما نگارشش خوب بود. بسیار توصیه اش میکنم

خیلی بامزه بود. دلم برای مردها سوخت وقتی بزرگترین جرم‌شان منقرض نشدن بود. یک نگاه جدید بود که کم‌تر دیده بودم.

داستان طنز و بامزه ای که دنیایی با وحشت انقراض مردان رو روایت میکنه، من خیلی لذت بردم.

خوشم نیومد این چیه آخه پر مطالب سخیف.حیف وقت گذاشتن پای همچین کتابی