نظرات کاربران درباره کتاب مردم مشوش

قبلا روی این کتاب و از یک نشر دیگه نظر گذاشته بودم اما چون همین نسخه رو خوندم، لازم دونستم در مورد ترجمه ی خوب کتاب نظر بگذارم. طراحی جلد این کتاب رو دوست نداشتم، اون چیزی که در اولین نسخه ی چاپی خریدم، کاملا پایبند به متن بود.یک خرگوش بزرگ.... داستان در مورد شخصیست که بخاطر فشارهای مالی و احساس بیکفایتی خودش...دست به آدم ربایی میزنه. اما همینطور که میدونین بکمن اونقدر در بستر طنز میبره روایت رو، که شما اصلا نمیدونین همه چیز تراژدیه. یک تراژدی واقعی... انگار داریم انیمیشنهای والت دیزنی رو میبینیم، بخودت میگی محاله اینجوری بشه. ولی بکمن میگه میشه...و تو فقط باید بپذیریش و هرکار کنی نمیتونی لبخند نزنی.... شخصیتهای کتاب نسخه های تکراری ای از کرکترهای داستان های دیگر این نویسنده هستن، خیلی نزدیک به آدمهایی که قبلا به چالش کشیده شدن، شاید بخاطر همینه که احساس قرابت زیادی باهاشون داشتم، همه آشنا بودن...ولی در عین حال غیر قابل پیش بینی...مستاجرهای دوست داشتنی مغز همیشه فعال بکمن... در نهایت کتاب رو به تمام دوستانی که از خوندن آثار واقعی و تلخ خسته شدن پیشنهاد میکنم. برای بررسی بیشتر، میتونید نظرم رو در مورد مردم مشوش، از نشر روزگار مطالعه بکنید.

طاقچه بی نهایت لطفا

مردم مشوش! جملات پایانی کتاب حق مطلب را برای معرفی این اثر به خوبی ادا می کنند: «حقیقت این است که این داستان درباره خیلی چیزها بود. اما بیش از هر چیز درباره احمق‌ها بود، چون ما هر کار که بتوانیم می کنیم، همه تلاشمان را، تا از عهده یک آدم بالغ بودن برآییم، به هم عشق بورزیم و بفهمیم این یو‌اس‌بی لعنتی را بالاخره از کدام طرف باید وارد کرد. در پی چیزی می گردیم که به آن چنگ بیندازیم و خودمان را به آن بچسبانیم، چیزی که بخاطرش بجنگیم و ادامه دهیم. هر کار از دستمان بیاید می کنیم تا به بچه هایمان شنا یاد بدهیم. در همه این چیزها اشتراک داریم و با این حال با هم غریبه ایم. نمی دانیم با هم چه می کنیم، و چطور زندگی تو روی زندگی من اثر می گذارد. شاید همین امروز وسط شلوغی و جمعیت از کنار هم گذشته باشیم اما هم را ندیده باشیم، شاید الیاف کت تو لحظه‌ای لباس من را لمس کرده باشد و بعد از هم جدا شده باشیم. نمی دانم تو که هستی، نمی شناسمت اما امشب که به خانه برگشتی، روز که تمام شد و شب که ما را فرا گرفت، نفسی عمیق بکش، چون ما از عهده امروز برآمدیم. و فردا روز دیگری آغاز خواهد شد». نوع روایت قصه در ژانر طنز بسیار روان و دلنشین بود، شخصیت‌ها هر کدام به اندازه کافی ساخته و پرداخته شدند، اما تقاطع زیادی حوادث و آدم‌ها را دوست نداشتم و خیلی توی ذوقم می خورد اما خب، شاید حق با نویسنده بود چون شهر کوچک لابد یک پل معروف دارد که آدم وسوسه «تصمیم نهایی» را گرفتن و «به جلو قدم برداشتن» به کله‌اش بزند، لابد یک بانک دارد که معمولاً پول ندارد و یک مشاور املاکی با عنوان «چلغوز» دارد... تا آدم های این شهرستان این‌گونه در کنار هم قرار بگیرند... شاید باید قصه این‌گونه پیش می رفت تا نویسنده به خواننده گوشزد کند؛ زندگی به هر قیمتی که شده ارزش زیستن دارد مهم هم نیست کجا باشی، می خواهی در سوئد باش، در ایران، در آفریقا یا قبیله‌ای دور افتاده در جنگل های نمی دانم کدام کشور استوایی.

راجع به کارای بکمن واقعا همونقدر که نظر دادن خیلی راحته،به شدت هم سخته ،چون باید بتونی جملاتت رو طوری بچینی که حق مطلب رو درموردش ادا کنه، مردم مشوش داستان زندگی ماهاست، داستان زندگی مردم دنیای مدرن رو روایت میکنه هرکدوم درکنار اینکه مشکلات خاص خودشون رو دارن ،اما تو ذاتشون اون خلق و خو و باور به انسانیت و مهرورزی نسبت به همنوع هنوزم وجود داره، پرداخت کلی داستان خیلی عالیه، شما با زندگی و شخصیتهای مختلف قصه به قدر کافی آشنا میشین و قدم به قدم با ایده جذاب داستان پیش میرین، اساسا من هروقت اسم این بشر میاد میگم آب دستتونه بزارین زمین اول رمان این نابغه رو بخونین و بعد به کاراتون برسین😍💚

من عاشق قلم بکمن هستم. داستان هاش شاید نقطه ی اوج نداشته باشه و روی یک خط باشه ولی به شدت حال آدم رو خوب میکنه. هم حین خوندن هم بعد از تموم شدن داستان، آدم یه حال خوبی بهش دست میده

مردم مشوش ،یکی از بهترین کتابهای بکمن ... واقعا از خوندنش و درحقیقت خوندن اون پاراگرافهای تاثیرگذار و قشنگش لذت بردم انقدر حقیقته انقدررر حقیقته که حدنداره 😊🫰🏻👌

مثل سایر کتاب‌های "فردریک بکمن" زیبا، آموزنده و اثرگذار! و همانطور که بر روی جلد کتاب نوشته شده "با درکی بی‌نظیر از هویت انسان"

واقعا کتاب خوبیه کتابهای بکمن همیشه داستانهاش ادمو به وجد میاره

مردم مشوش... کتابی کم‌نظیر با ترجمه‌ای گیرا و درون‌مایه‌ای ساده و گویا! از دیدگاه من این اثر بکمن نسبت به «و هرروز صبح راه خانه دورتر و دورتر میشود» قوی‌تر بود اما به پای اثاری مثل «شهر خرس» و «ما در برابر شما» نمیرسید. اگر بخوام فقط نقدی نه‌چندان حرفه‌ای بکنم از اون جهت که در جایگاهش قرار ندارم، تنها میشه گفت اصلی‌ترین نکته و جذاب‌ترین اونها درمورد «مردم مشوش» این هست که نثر و متن خیلی مسحورکننده ای داره! موضوع کماکان در نگاه اول چنگی به دل نمیزنه، اما : مهم نیست که چی مینویسی، مهم اینه که چطور مینویسی! یکی از کارهای چشمگیری که بکمن در نوشتن انجام میده این‌ست که گره‌‌افکنی میکنه و حاصلی هم که داره برابره با انتظار مخاطب برای گشایش این گره‌ها! هرچند این داستان به نسبت داستان های پیشین ایشون غافلگیری های کمتری داشت و بیشتر متمرکز بود روی روایت و تعریف تا تخصصی درگیر گردن مخاطب، لیکن با این حال واقعا ارزش خوندن رو داره و پیشنهادش میکنم!

اکثر کتاب های بکمن رو خوندم و نکته ای که من رو خیلییی به خودش جذب کرده قلم واقعیِ اونه.تک تک حرفاش رو درک میکنی.بکمن از دل عادی ترین روزمرگی ها بهترین داستان رو در میاره و به نظر من کتاباش مدرسه ی زندگیه. این کتابش هم همینطوره.شما با یک داستان گروگان گیری ساده طرف نیستید..بهت کمک میکنه ورای اتفاقات رو ببینی👌

"- فکر کردی خدا از چاقو محافظتت میکنه چون کشیشی؟ + خدا قرار نیست ما رو از چاقو محافظت کنه، پسرم. به خاطر همین هم برامون همنوع آفریده. تا ما از همدیگه محافظت کنیم." این پنجمین کتابی بود که از فردیک بکمن خوندم و حتی بدون خوندن بقیه کتابهاش میگم که دوستشون خواهم داشت. روابط انسانها در کتابهاش بسیار زیبا هستن و دلت نمیخواد داستان تموم بشه و از دنیای اونا بیرون بیای. در کتابهای فردریک بکمن همه به هم کمک میکنن، حتی آدمهایی که فکر نمیکنیم هیچوقت حاضر به کمک به دیگری بشن. جدای این، بکمن اطلاعات عمومی خوبی داره و نکات جالبی رو درباره موضوعات مختلف با ما درمیون میذاره. مثلا: "اگه تونسته باشی کارها رو جوری پیش ببری که کارمندهات حس کنن خودشون تنهایی تونستن از عهده اش بربیان، یعنی کارت رو خوب انجام دادی." "ما بیشتر با آنهایی دعوا میکنیم که شبیهمان هستند، نه آنها که با ما فرق دارند." با خوندن این کتاب متوجه میشیم که بقیه آدمها هم مثل ما در زندگیشون سختی میکشن، خسته میشن، کم میارن اما با همدلی و دوستی دوباره خودشون رو پیدا میکنن. پیشنهاد میکنم اگر حال دلتون خوب نبود، سراغ کتابهای این نویسنده برید. پشیمون نمیشید.

همین الان به پایان رسید. دومین اثری که از بکمن خواندم. واقعا می توانم بگم داستانی بی نظیر هست. خیلی شده که من داستانی و نویسنده اش رو تحسین کنم اما فردریک بکمن رو جور دیگه ای تحسین می کنم. با تک تک جملات کتاب میشه زندگی کرد و از فصل اول شما رو جذب خودش می‌کنه. این کتاب داستان چیه؟ - یک گروگانگیری؟ - نه! داستان یک پل - نه! یک داستان لطیف و رمانتیک اما من می گم این کتاب داستان ما هست. داستان همه ی ما که اشتراکات زیادی با هم داریم و در عین حال با هم غریبه ایم. داستان مایی که در تلاشیم تا بفهمیم بالاخره یو اس بی را باید از کدام طرف وارد کرد، مایی که وقتی بچه بودیم در تلاش بودیم تا مثل بزرگسالان باشیم اما حالا بزرگسالانی هستیم که مثل بچه ها رفتار می کنیم. داستان ما اینه! داستان نمرات خوب و بد مدرسه، عاشقی دوران نوجوانی و جوانی، دانشگاه و کار و بزرگ کردن خودمان که از لحاظ سنی بزرگ هستیم اما هنوز هم به کمک نیاز داریم. ای کاش کسی بود تا به او بگوییم من هنوز هم به کمک نیاز دارم!!!!

فقط این قسمت که( انتخاب بعدی ما فردای ما)

۷/۱۰ کمدی جالبی بود از سیر تفکر نویسنده و پرداختن به بحث های عمیق و احساسات درونی خوشم اومد کاش قسمت آخر توی کتاب نبود چون واقعا اینجوری تموم کردنش نا امیدم کردو یه جورایی هندی شد اسپویلر: بعضی وقت ها برای کمک کردن به یه مامان میشه از همه چیز چشم پوشی کرد :)

در قالب یک داستان از چند شخصیت مختلف، انواع و اقسامی از مشکلات جامعه و مردم پدیدار میشه. حقیقتا بدون پایان تلخ ، به تصویر کشیدن این مشکلات و اشفتگی ها یک کتاب بسیار زیبارو خلق کرده که قلب احساسات شمارو نشونه خواهد گرفت و با تمامی کارکتر ها ارتباط برقرار خواهید کرد . جقیقتا اسم کتاب کاملا درست در نظر گرفته شده : مردم مشوش.

دوستش داشتم با اینکه زیاد اهل طنز نیستم

شخصیت پردازی عمیق و فوق العاده. فردریک بکمن واقعا درک خیلی خوبی از هویت و شخصیت و تشویش های انسان دارد و شما را به فکر فرو می برد. داستانی زیبا و مهیج.

بنظرم این کتاب زندگی همه ماست. و هر کسی با یکی از شخصیتهای کتاب همخوانی داره و به نوعی همزاد پنداری میکنه خیلی خوب بود. البته کار خوب مترجم خانم رعایی هم در جذاب بودن کتابهای بکمن بی تاثیر نیست

یک کتاب حال خوب کن ، پیشنهاد میکنم بخونید و لذت ببرید