نظرات کاربران درباره کتاب دموکراسی یا دموقراضه

دیکتاتوری زاییده‌ی عقب‌افتادگی و عدم بلوغ فرهنگی و سیاسی جوامع است! در این کتاب، جناب نویسنده با نبوغی ستودنی حال‌اوحوال یک چنین جامعه‌ای را به‌تصویر می‌کشد؛ جامعه‌ای که در آن کوتوله‌ها همه کاره‌اند و تنها محصول حکومت‌ِ کوتوله‌ها نتیجه‌ای جز کوتاه‌سازی اندیشه‌ها و عقیم‌سازی تفکرانتقادی و کَروکورسازیِ افراد جامعه ندارد. نویسنده‌ی اثر این وضعیت را به‌شکلی تاثیرگذار در لابه‌لای خطوط این کتاب منعکس ساخته است.

شماره 19 تا الان فقط کتاب های مذهبی سید مهدی شجاعی رو خونده بودم این کتاب عااااالی بود 👍 خیلی منو یاد کتاب های «۱۹۸۴» و «قلعه حیوانات» جورج اورول انداخت. کتاب تم طنز داره و اوایلش ممکنه بخاطر اطاله کلام نویسنده (بخاطر همون جنبه طنزش) یکم اذیت بشید. ولی هرچی میره جلوتر جذاب تر میشه مخصوصا اینکه خیلی شبیه اوضاع کشور خودمون میشه...😁

این کتاب عالی به جرات مزرعه حیوانات ایرانی است همون طور که برای هر شخصیت و کاراکتر اون کتاب چندین نفر در اطراف پیدا می‌کنی برای این هم همین طور فقط کاش اسمش چیز دیگری بود که ترغیب میکرد به خواندن آدم فکر نمی‌کند این یک داستان طنز باشد پس شاید ورود نکند مگر با توصیه دیگران

بی نظیر هست این کتاب..واقعا ذهن رو روشن می کنه..ورژن ایرانی قلعه حیوانات..با طعنه و کنایه خیلی حرفها رو زده..به در گفته..دیوار بشنوه !

این کتاب بسیار زیبا وبا بیانی ساده وگیرا و همچنین طنزگونه برای همه ی عامه مردم نوشته شده و بنظرمن بهترین دلیل برای نگارش چنین کتاب زیبایی روشنگری برای عموم است.. فقط باید بدون تعصب نسبت به دیگران آن رامطالعه کرد تا به درک درستی از سطر به سطر این کتاب برسیم

این کتاب یه نسخه ی ضعیف تر از کتاب مزرعه حیوانات هست. کتاب فوق العاده ای نیست، اما از خوندنش راضی هستم و توصیه میکنم بخونید. قطعا ارزش یه بار خوندن رو داره.

دیدسیاسی دقیق وجامع به خواننده میدهد

به طور اتفاقی در کتاب خونه مدرسه باهاش مواجه شدم هم خیلی متن روان و خوب با ته مایه طنز و هم از محتوایی با ارزش بالایی برخوردار است حتما بخونید

ب جملاتش که دقت میکنی میبینی ک شباهت بین فرمانرواهای داستان و فرمانرواهای کنونی موج میزنه! ی جمله قشنگ از کتاب این یود ک دموقراضه میگه: مردم عادت میکنند:)

من قبلاً نسخه‌ی چاپی‌ش کتاب رو خوندم. بیان جذاب حقیقتِ دموکراسی در قالب یک داستان ظاهراً تخیلی.

من قبلا نسخه چاپی این کتاب رو خوندم

انتظار بالاتری داشتم، متاسفانه مطالب مهم کلی گویی شده بود و غیرقابل قبول ترین موضوعات رو با یک شعار ساده قطعی و بدون توضیح میذاشت، در حالی که موضوعات واضح و کم اهیمت رو در حد چند صفحه توضیح داده! بر خلاف برخی نظرات که کتاب رو با کتاب مزرعه حیوانات مقایسه کردند، اصلا در اون سطح نبود و انتظار رو برآورده نمی‌کرد. تا حدودی حوصله سر بر بود و غیر قابل قبول!!

نوشته های این کتاب سطر به سطرش را در زندگی خودمون درک و لمس کردیم

توصیه میشه

این کتاب تو بازار پیدا نمیشه زیاد دنبالش گشتم تا اینکه تو طاقچه پیداش کردم

نه خیلی عالی بود و نه خیلی ضعیف نوشته شده بود. بخش هایی از کتاب باید چندین بار یه جمله رو بخونید تا متوجه شوید و یه جورایی حوصله سر برمیشد.. طی روند داستان تصور میکردم وقتی حکومت به دموقراضه میرسد ، ماجرای حکومت داری او برعکس دیگر بردارنش میشود اما دموقراضه بودن خودش به دموقراضه بودن حکومت و مردم نیز اضافه شد

کتاب در مورد کشوریست که حاکمش ۲۵ پسر دارد و دستور می دهد مردم هر ۲ سال یک بار به یکی از پسران رای دهند و او حاکم شود. پسران به ترتیب سن رای می آورند و فساد می کنند و می ماند پسر آخر که از لحاظ جسمی و ذهنی ناتوانی های داشت. مردم از حرص حاکمان پیشین و احتمال فساد کم تر او به او در ۲۵ امین دوره انتخابات رای می دهند. اما زهی خیال باطل! دمو قراضه از هیچ دروغی اجتناب نکرد تا در دوره های بعدی بتواند رای بیاورد. متاسفانه به نظر می رسد این کتاب سانسور شده است و نسخه اصلی ۱۹۲ صفحه دارد

طاقچه اگه قراره هدیه بده مطابق سلیقه خواننده باشه، خیال پردازی سلیقه من نیست.

بد

بسیار حوصله سربر بود و چیز جدیدی برای گفتن نداشت. داستانش که نمیشه بهش گفت داستان کاملا ضعیف و کم کشش بود و اصلا جذابیتی نداشت. صرفا همینجوری تا آخر ادامه دادم تا ببینم چی میشه در آخر. اگه برگردم به عقب این کتاب رو اصلا مطالعه نمیکنم.

حقیقتی تلخ در مورد اوضاع بد مملکتمون در زمان حاله

در ابتدا به نظر میرسه کتاب در مورد نقد دموکراسیه، اما تقریبا تمام انتقاداتی که نویسنده به پادشاه خیالی ماجرا «ممول» و نحوه‌ی حکومت فرزندانش به ویژه «دموقراضه» و اصول حکومتش وارد میکنه، بسیار سطحی و موردی هست که در حاکمیت های غیر دموکراتیک هم به کرات دیده میشه. در اصل نویسنده بدون آوردن دلایل مشخص و محکم اصرار داره که بگه دموکراسی صرفا ظاهرش به نفع مردم هست و در باطن نظر مردم مانند حکومت های سلطنتی و ... اهمیتی نداره (من به استدلال‌ها نقد وارد میکنم و بحثم اصلا درست یا غلط بودن این شیوه حکومت نیست، اما نویسنده نتونسته نقد درستی ارائه کنه) و اکثرا هم مطالب بسیار ساده و سطحی هستن و حتی در مواردی به نظر میرسه با موضع سیاسی خود نویسنده هم تطابقی ندارن. جایی نویسنده بیان می‌کنه که عاقبت همین چند روز دنیای مادی نیست و این حرفها که بسیار آشناست برای همه‌ی ما، اما آیا این نشون میده که مردم باید بیخیال حقوق خودشون باشن؟! آشکارا در این سبک کتابها مقداری اغراق و طنز وجود داره اما با این حال دیدگاه نویسنده در مورد مردم هم نواقص زیادی داره. در کل کتاب در عین سادگی و نشان کردن بعضی نکات جالب که ممکنه برای خوانندگان کم اطلاع مناسب باشه، چندان غنی نیست.

من نسخه کاغذیش روخوندم،نمیدونم که این کتاب صوتی سانسور شده یاخیر،اما اگه بدون سانسور باشه که واقعاً محشره،درضمن این کتاب یکسال بعدازچاپ ازهمه کتابفروشی ها جمع شد و جز کتابهای ممنوعه هست،نمیدونم اون موقع چطوری بهش اجازه چاپ دادن،حتما بخونید و لذت ببرید.وببینید که چقدر زیبا و قشنگ مشکلات کشور رو در قالب یک داستان بیان میکنه

عالی

بدون استفاده از واژگان سنگین مطلب عمیق رو با مهارت به مخاطب میرسونه به نظر من خوندنش دید آدم رو باز تر می‌کنه و واقعا مفیده

عالی بود

اصلا توصیه نمیکنم. نویسنده تلاش کرده داستانی نظیر مزرعه حیوانات بنویسد اما اصلا موفق نبوده. پرچانگی نویسنده واقعا از حد گذشته در حالی که حرف خاصی هم برای گفتن ندارد. داستان بسیار طولانی و ملال آور است و شاید اگر داستان کوتاه بود بیشتر موفق میشد. به گمان من، نظرات موافق عزیزان برای این است که حرف دل آنان در این کشور زده شده اما از نظر داستان نویسی به نظرم کار ضعیفی است.

نخبگی مضر است و پخمگی مفید! مملکت ما به پخمگان بیش از نخبگان نیازمند است! مملکتی که قرار را از ملتی ربوده و درب های فرار را به رویشان گشوده،خروجی اش می شود دموقراضه. قلم نویسنده چنگی به دل نمی زند، اطاله کلام بی مورد، کش و قوس بی خودی، طرح مسائل انتقادی در قالبی احمقانه و نوشتاری تلخ و نه طنز، سبب شد که از خواندن این رمان ناکام پشیمان شوم. دو ستاره دادم که حق جوهر و کاغذ و قلم در روزگاری که طبیعت نیز جور انسان می کشد، را به جا آورده باشم.

متن کتاب، اصلاً توجه من رو جلب نکرد و پاسخی برای دغدغه‌ها یا سوالات مهم زندگی من نبود. به نظر من، وقتتان را برای این اثر، تلف نکنید.

عالی دقیقا داره کشور خودمون رو میگه

- از لحاظ داستانی چیزی برای تعریف کردن نداره. اواسط کتاب حوصلم به شدت سر رفت. - از لحاظ جامعه‌شناختی و سیاست به نظرم کتاب جالبی میتونه باشه. اگرچه کتابای جذاب این چنینی زیاد نوشته شدن، مثل کتاب قبلی که خوندم(چگونه دیکتاتور شویم البته اسمشو با کم و کاستی بیان کردم احتمالا) که به نظرم اگه بخوایم با هم مقایشون کنیم دموکراسی یا دموقراضه حرفی برای گفتن نداره یه جورایی. - کتاب خوراک تعمیم دادن. تعمیم دادن به الان. به این اوضاع و شرایط و مکان و زمان. - طنزش رو دوست داشتم.(این رو کسی میگه که واقعا به راحتی نمیخنده) ولی بعضی قسمت‌هاش لبخند تلخ میزدم و از شوخ طبعی نویسنده خوشم میومد. - اگه برگردم عقب این کتابو برای خوندن انتخاب نمیکنم! چرا؟ چون چیزی به شما اضافه نمیکنه. مخصوصا اگه تجربه خوندن کتاب‌هایی راجع به دیکتاتوری رو داشته باشید واقعا حوصلتون سر میره. طنزش و داستانش کشش لازم رو نداره که شما رو تا آخر همراهی کنه و به مقصد برسونه و نتیجه غایی و نهاییش هم همونی هست که توی کتابای این چنینی هست و دیدیم و خوندیم. - با این حال خالی از لطف هم نیست خوندنش. ولی منتظر یه شاهکار توی این زمینه نباشید. شما فقط قراره یه کتابی بخونید که به شکل عجیبی شبیه الانه و با سر تکون دادن داستان خیالی(کم کشش) نویسنده رو تایید کنید. همین!

کتاب جالبی بود گاهی ممکن است گفته شود ج.ا اینگونه است، ولی باید توجه داشت که هدف، غایت و مبنای ما از اساس با حکومتی سکولار و دنیاگرایانه متفاوت است. شاید شباهت‌هایی در عملکرد برخی دولتمردان باشد که لازم است اصلاح شود، لکن اصل هدف ج.ا، هدفی مقدس و مردم پایه است و مردمی بودن این انقلاب شعاری نبوده و نیست... اما باید از این داستان عبرت گرفت مخصوصا برخی مسئولین و عزیزان...!

این کتاب رو زندگی کردیم انگار

بخوونید تا دموقراضه ها نابودمون نکنن...