نظرات کاربران درباره کتاب دوئل

به نظر من دو شخصیت در این داستان به وضوح دیده میشه ...تقابل عقل و احساس ...عقل فون کارن که سعی میکنه همه چیز رو به عقل و شعور ربط بده و احساس لائفسکی که با احساس انتخاب کرده و حالا دلیل همه هرزه گی ها و ضعف خودش رو بر پایه احساس دیده و پشیمونه.. و بر خورد این دو و جنگ این دو بنطر من جالبه و این کتابو مستثنی میکنه

این کتاب از نظر ادبی شاهکاره،شخصیت هاش همش درپی رهایی از وضعیت فعلی خودشون هستند این نشون میده هرکس باید حدود خودشو داشته باشه ودر پی حقیقت واقعی زندگی خودش باشه .چون هیچکس از حقیقت زندگی خبر نداره

چکیده کتاب (البته جدا از روند کلی داستان، فقط منظورم نتیجه گیری کلی از مفهوم داستان هست) درگیری بین دو شخصیت اصلی داستان که یکی با عقل و منطق فکر میکنه و دیگری فقط در پی خوشگذرانی به هر نحوی و خارج از هر قاعده فکری و اخلاقی هست و در نهایت، این درگیری باعث تغییر و تحول در یکی از شخصیتهای داستان میشه. نمیشه درباره شخصیتها و روند داستان حرفی زد چون ممکنه موضوع لو بره و خوندن کتاب برای عزیزان لذتی نداشته باشه. با خوندن کتاب این موضوع روشن میشه ک ممکنه با یه اتفاق در زندگی هر انسانی، روند زندگیش از هر نظر عوض بشه و از اساس، اخلاق و رفتارش کاملا عوض بشه. اتفاقهایی هست ک ممکنه برای هر کسی بیفته و امیدوارم اگه قرار هست بیفته، این اتفاق در جهت مثبت باشه. در کل کتاب خیلی خوبی هست ک توصیه میکنم عزیزان حتما بخونن و لذت ببرن👌

۵۸_خیلی وقته این کتاب رو شروع کردم اونقدر قشنگ بود که دلم نمی اومد تمومش کنم و الان یه حس عجیب دارم، حسی دلچسب و لطیف که هربار بعد از خوندن آثار چخوف بهم دست میده. به نظرم چخوف هم مثل نیچه ابر انسان بود و من متعصبانه دوسش دارم :)

چخوف در این کتاب تقابل و جدال بین عقل و احساس رو در قالب دو شخصیت اصلی داستان نشون داده. فون‌ کارن که جانورشناسه، همه‌چیز رو به نظریه‌ی تکامل ربط می‌ده و عشق و احساسات رو ضعف می‌پنداره. و در مقابل، لائفسکی که زندگیش رو بر پایه‌ی احساسات و لذت‌های زودگذری گذرونده که خودش هم بابتشون ناراحته و عذاب می‌کشه و از طرفی برای پنهان‌کردن ضعف‌هاش، همه‌ی تقصیرها رو گردن تمدن، نویسندگان و... می‌ندازه. افزون بر این‌ها شخصیت‌های دیگه‌ای هم هستن که عمق بیشتری به داستان بخشیده‌ن؛ مثل شماس که نماینده‌ی تفکرات دینیه و... همه‌ی این‌ها در کنار هم و روبه‌روی هم قرار گرفتن تا حقیقتِ زندگی رو به ما نشون بدن. حقیقتی که هیچ‌کس ازش خبر نداره. این کتاب در عین کوتاه بودن، بسیار عمیق و پرباره و توصیه می‌کنم حتما بخونیدش. ترجمه‌ش هم خیلی خوبه. (59)

خوب بود و ارزش خواندن را داشت سطرهای از اون بسیار جذاب بود

شاهکار بود.

مسئله ای که در سرتاسر داستان ذهن خواننده رو درگیر می کند، معنای درست زندگیست. شخصیت ها مدام با وجدانشان در جدال و بحثند و سعی در توجیح کار های زشتشان و فراموشی مشکلات با لذایذ زودگذر هستند، غافل از اینکه همین لذت های کوچک و البته اشتباهشان، دلیل مشکلاتی اند که دائم در حال فرار از آنند. شاید اگر لجبازی ناشی از غرورشان را کنار می گذاشتند، نصایح افراد عاقل تر را به گوش می گرفتند و کمی تن به سختی می دادند، زندگی شرافتمندانه ای را هم برای خود و هم برای دیگران به ارمغان می آوردند.

کتاب:دوئل ژانر:فلسفی،کلاسیک با کمی عاشقانه❤️‍🔥 تعداد صفحات:۲۲۰ ترجمه⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ داستان⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ شخصیت پردازی⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ پردازش به جزئیات⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ پایان بندی⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ نقد: نقد ندارم(= امتیاز کلی⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ واقعا خوب بود،من دلبسته ادبیات روسیه ام(=

کتابی آموزنده و با توجه به نویسندگان روس دیگری که می شناسم بهتر و خیلی بهتر و گیراتر نوشته شده بود جمله پایانی و خوب کتاب :رنج ها و اشتباه ها انسان ها رو عقب میبره اما عطش حقیقت و مداوت اون ها رو به جلو می کشونه

همیشه خواندن داستان های نویسندگان روس علی الخصوص تولستوی و ‌چخوف به ما فرصت و امکان زیست در یک دنیای پر از هیاهو و دارای شور زندگی می دهد،‌ تنوع شخصیت ها در عین پیوستگی داستان دوئل نشاندهنده ی ذهن خلاق چخوف است آنقدر که دوست دارم شهرهای روسیه ‌و قفقاز را از نزدیک ببینم.

استاد چخوف مثل همیشه ظریف بینانه با بیرون کشیدن تار و پودهای زربفت و کهنهٔ عادتها ، سنت‌ها ، اندیشه‌ها و باورهای جامعه ، اندیشهٔ خواننده رو همزمان به چالش می‌کشونه . 🙃😊🌻🌹

رمانی عالی که از خوندنش خسته نمیشید