بریده‌هایی از کتاب این است بازاریابی

بازاریابی ما باید به‌گونه‌ای باشد که اگر روزی کسب‌وکارمان را جمع کردیم، افراد زیادی دلتنگ‌مان شوند.

بازاریابی این نیست که محصولات یا خدمات‌تان را در بوق‌وکرنا کنید یا به زور چیزی را به کسی بقبولانید. بلکه، فرصتی برای خدمت کردن است.

تئودور لویت، استاد بازاریابی هاروارد، جملهٔ معروفی دارد که می‌گوید: «مردم نمی‌خواهند مته‌ای نیم سانتی بخرند. آن‌ها یک سوراخ نیم سانتی می‌خواهند».

به‌جای نتایج، بر راهکارها تمرکز می‌کنیم، همه را مأیوس می‌سازیم. «مخاطب این کار چه کسی است؟» و «هدف از این کار چیست؟» دو پرسشی هستند که تمام تصمیم‌های ما را هدایت می‌کنند.

بازاریابی فقط فروختن صابون نیست وقتی در کنفرانس تِد سخنرانی می‌کنید، در حال بازاریابی هستید. وقتی از رئیس‌تان ترفیع می‌خواهید، در حال بازاریابی هستید. وقتی برای کاری پول جمع می‌کنید، در حال بازاریابی هستید. و بله، وقتی تلاش می‌کنید سهم‌تان را در کاری افزایش بدهید، آن هم بازاریابی است.

بهترین ایده‌ها سریع پذیرفته نمی‌شوند. حتی ایدهٔ بستنی معجون و چراغ راهنمایی هم چند سال طول کشید تا جا بیفتد.

نه، نباید سرسری برخورد کنید یا بی‌دقت باشید. نه، نباید لوگویی را انتخاب کنید که افراد را اذیت یا پریشان می‌کند. بله، باید لوگویی را انتخاب کنید که در اندازه‌های متفاوت در رسانه‌های متفاوت نتیجه‌بخش باشد. ولی کاری که باید بکنید این است: لوگویی انتخاب کنید، پول زیادی صرف آن نکنید، درباره‌اش جلسات زیادی برگزار نکنید و تا زمانی که اسم خودتان را عوض نکرده‌اید، آن را عوض نکنید.

وقتی در چنگ بازاریابی هستید، بر آخرین روش‌های استفادهٔ بهینه از فیس‌بوک، طراحی لوگوی جدیدتان و مدل قیمت‌گذاری‌تان تمرکز دارید. از طرف دیگر، وقتی در چنگ بازار هستید، خیلی زیاد دربارهٔ امیدها و رؤیاهای مشتری‌هایتان و دوستان‌شان فکر می‌کنید. به ناامیدی‌هایشان گوش می‌دهید و آن را صرف تغییر فرهنگ می‌کنید. در چنگ بازار بودن ماندگار است.

اگر بهترین خودتان و بهترین کارتان را به دنیا عرضه کنید و دنیا آن را دریافت نکند، به احتمال بسیار زیاد بازاریابی‌تان افتضاح است.

اگر ارتباطی وجود نداشته باشد، نمی‌توانیم همه‌چیز را بهتر کنیم.

بدون شک، قلب و روح کسب‌وکاری پررونق این است که مصرانه به دنبال تبدیل شدن به گزینه‌ای غیر قابل مقاومت باشید.

بهترین راه برای اعتراض کردن بهتر کردن اوضاع است.

ما احساسات، جایگاه اجتماعی و ارتباطات می‌فروشیم، نه خدمات و وسایل.

«مردم نمی‌خواهند مته‌ای نیم سانتی بخرند، می‌خواهند احساس امنیت و احترام کنند».

بازاریابی در پنج گام اولین گام اختراع چیزی است که ارزش ساختن داشته باشد، همراه با داستانی که ارزش گفتن و تأثیری که ارزش صحبت کردن داشته باشد. دومین گام طراحی و ساخت روشی است که به درد تعداد کمی بخورد و به آن اهمیت بدهند. سومین گام گفتن داستانی است که با روایت‌های درونی و رؤیاهای آن گروه کوچک، یعنی کوچک‌ترین بازار کارآمد، هماهنگی داشته باشد. چهارمین گام چیزی است که همه برایش هیجان‌زده می‌شوند: گفتن به دیگران. آخرین گام اغلب نادیده گرفته می‌شود: همواره و با تمام توان جلوی چشم بودن با هدف سازمان‌دهی، رهبری و اعتمادسازی در تغییری که به دنبال ایجادش هستید. برای اینکه ارتباطی مستمر داشته باشید تا بتوانید آموزش‌شان دهید.

برای مشتریانی که به دنبال خدمت به آن‌ها هستید محصولاتی بسازید و خدماتی ارائه کنید آسان‌تر از این است که برای محصولات و خدمات‌تان مشتری پیدا کنید.

تمرکز این نوع بازاریابی بر این است که اگر نبودیم، دلتنگ‌مان شوند، برای افرادی که به ما اعتماد دارند فراتر از انتظار عمل کنیم. این نوع بازاریابی به دنبال افرادی است که برای استفاده از محصولات و خدمات ما سر و دست بشکنند نه اینکه گول چرب‌زبانی ما را خورده باشند.

بیشتر طول زندگی‌ام، بازاریابی برابر تبلیغات بود. ولی دیگر این‌طور نیست. یعنی اکنون باید به معنای واقعی بازاریاب باشید، نه تبلیغات‌چی.

وقتی زیر فشاریم، فکر می‌کنیم بازار خراب است و همه جا همین آش است و همین کاسه.

با توضیح دربارهٔ نحوهٔ تولید، محصول یا راهکارهایتان شروع نکنید. بلکه با رؤیاها و ترس‌ها، با حالات احساسی و با تغییراتی که مشتری‌هایتان به دنبالش هستند، شروع کنید.