بریده‌هایی از کتاب تصویر دوریان گری

این یکی از رازهای بزرگ زندگی است. این روزها مردمان از نوعی عقل سلیم خزنده می‌میرند و بسیار دیر پی می‌برند که تنها چیزی که هرگز نباید افسوسش را بخورند، اشتباهات‌شان است

آه! در چه لحظه هیولایی شیفتگی و غروری دعا کرده بود که پرتره‌اش، بارِ روزهایش را بر دوش گیرد و او شکوهِ به ننگ آلوده‌نشده جوانی ابدی را نگاه دارد! همین علت تمامی شکست‌هایش بود. همان بهتر که هر گناهی که در زندگی مرتکب شده بود، مجازاتش را بی‌درنگ با خود به همراه می‌آورد. در مجازات تزکیه و پالایش بود. دعای آدمیزاد در پیشگاه دادگسترترین پروردگار نباید این باشد که "ما را برای گناهان‌مان ببخشای" بلکه در عوض باید این باشد که "ما را برای گناهان‌مان مجازات کن."

عادی‌ترین چیز را هم وقتی پنهانش کنی، خوش‌آیند می‌شود

چیزی به اسم کتاب اخلاقی و غیراخلاقی وجود ندارد. کتاب‌ها یا خوب نوشته شده‌اند، یا بد.

زندگی کنید. آن زندگی خارق‌العاده‌ای را که در درون‌تان است زندگی کنید!

طبیعی بودن فقط اَداست و از بدترین گونهٔ آن

اما در جایی که حال و هوای روشنفکرانه آغاز می‌شود، زیبایی، زیبایی واقعی پایان می‌پذیرد

هدف به تماشا گذاشتن هنر و پنهان کردن هنرمند است.

حتی کسانی که بدترین چیزها را در بارهٔ او شنیده بودند، هر از گاه شایعه‌های غریبی در بارهٔ شیوهٔ زندگی او در لندن می‌پیچید و موضوع داغ صحبت در باشگاه‌ها می‌شد، با دیدن او نمی‌توانستند هیچ گونه بی‌احترامی را بر او روا دارند.

بدشگونی وجود ندارد. تقدیر برای ما منادی نمی‌فرستد

کسانی که به عشق خود وفادارند ـ تنها سوی سطحی و پیش‌پاافتاده عشق را می‌بینند؛ این آدم بی‌وفاست که با تراژدی‌های عشق آشناست

نبوغ بیش‌تر از زیبایی عمر می‌کند. برای همین است که این همه برای تحصیلات بیشتر به خودمان زحمت می‌دهیم. در این کشاکش جنون‌آمیز برای حیات، می‌خواهیم چیزی ماندگار داشته باشیم، و ذهن خود را با آت و آشغال و واقعیت پر می‌کنیم،

زشت‌ها و ابله‌ها بیش‌ترین لذت را در جهان می‌برند. می‌توانند راحت بنشینند و با چشمانی خیره، بازی را تماشا کنند. اگر چیزی از پیروزی نمی‌دانند، دست‌کم دانش و شناخت شکست هم بر آنها بخشوده شده است. آنها به شیوه‌ای زندگی می‌کنند که همه باید زندگی کنند، بدون هیچ دغدغه‌ای، بی‌تفاوت و بدون ناآرامی. آنها نه باعث بدبختی کسی می‌شوند و نه هیچ دست بیگانه‌ای می‌تواند آنها را به بدبختی بکشاند. جاه، مقام و ثروت تو هاری، هوش و مغز من به شکلی که هستند، هنرم ـ هر ارزشی که داشته باشد، ظاهر زیبای دوریان گری ـ ما همه از خوبی‌هایی که به ما داده شده، رنج می‌بریم، رنجی وحشتناک.»

خوب بودن یعنی هماهنگی داشتن با خود. ناهماهنگی با خود یعنی اجبار به هماهنگ شدن با دیگران.

وقتی شادیم، همیشه آدمهای خوبی هستیم، اما وقتی آدم خوبی هستیم، الزاماً شاد نیستیم

هنگامی که تهیدستی از زیرِ در به درون می‌خزد، عشق از پنجره به بیرون پرواز می‌کند.

زنان با حمله از خود دفاع می‌کنند. درست همان‌طور که با تسلیم ناگهانی و غریب حمله می‌کنند.

"آدمها سخت مشتاق‌اند چیزهایی را ببخشند که خود به شدت به آنها نیاز دارند. این همان چیزی است که من عمق بخشندگی می‌نامم."

در دنیا تنها یک چیز است که از سر زبان‌ها بودن بدتر است و آن سر زبان‌ها نبودن است.

من هرگز به حرفهای مردمان معمولی توجه نمی‌کنم، و در کار مردمان جذّاب هم هرگز دخالت نمی‌کنم. اگر شخصیتی جذبم کند، هر شیوه بیانی که این شخصیت در پیش گیرد بی بروبرگرد برایم لذت‌بخش است.