بریده‌هایی از کتاب وزن رازها

«اگر آنها می‌خواستند این بمب‌های اتمی را برای تهدیدِ اتحاد جماهیر شوروی و یا برای آزمایش استفاده کنند، چرا آنها را روی ژاپن که چیزِ دیگری برای ویران شدن و از دست دادن نداشت انداختند؟ چرا روی آلمان نینداختند؟» _ آها! این هم سؤال خوبی‌ست! در آن زمان، آلمان به طور رسمی اعلام ترک مخاصمه را داده بود. حتی اگر چنین هم نکرده بود باز آمریکایی‌ها جرأتش را نداشتند و به خودشان اجازه نمی‌دادند که بمب‌ها را در قلب اروپا رها کنند. هر چه باشد، آنها از تبارِ اروپاییان هستند. برای آمریکایی‌ها، تمام ژاپنی‌ها، از نظامی و غیرنظامی دشمن به حساب می‌آمدند

آمریکایی می‌خواستند به روس‌ها نشان بدهند که بیشتر از یک بمب اتم دارند. شاید می‌خواستند به تأثیری که هر بمب از خود به جا می‌گذاشت نیز پی ببرند، به خصوص بمب دوم، زیرا آنها دو بمبِ متفاوت بودند. آن بمبی که روی هیروشیما فروافتاد، از جنس اورانیوم بود و مال ناگاساکی از جنس پلوتونیوم. آنها برای این بمب‌ها، مقدار هنگفتی پول به طور مخفیانه هزینه کردند. شهروندان عادی آمریکا، از وجود چنین چیزی بی‌خبر بودند. وجودِ آنها را حتی از ترومن، معاونِ رئیس جمهور کشور هم مخفی نگاه داشته بودند.

برای آنها کاملاً آشکار و مسلم شده بود که ژاپن دیگر توان ادامه جنگ را نداشت. _ بله، وانگهی رهبران آمریکایی می‌دانستند که ژاپنی‌ها در ماه ژوئن، در تلاش بودند با آمریکایی‌ها به مذاکرات صلح بپردازند. ژاپن از حملهٔ روسیه هم وحشت داشت. _ خوب، با این حساب چه دلیلی داشت که آنها این دو بمب را بیندازند، مادربزرگ؟ اغلبِ قربانیان، مردم عادی، بی‌گناه بودند. ظرف چند هفته، بیش از دویست هزار نفر به قتل رسیدند! چه تفاوتی بین این با هولوکاست نازی‌هاست؟ این هم جنایت است دیگر!