بریده‌هایی از کتاب قهرمان عصر ما

چرا به دنبال علاقه و استعدادتان نرفتید؟» دون ریگوبرتو سر تکان داد و پیش از پاسخ دادن به فکر فرو رفت. در آخر زیرلب گفت: «چون آدم ترسویی هستم پسرم. چون به خودم ایمان نداشتم.

آدم گاه در کتابخانه‌ها زیادی از دنیای روزمره و مردم عادی دور می‌شود.

یک‌روز اعتقادم را از دست دادم و هرگز بازنیافتم. گمان می‌کنم با شروع به تعقل و تفکر، آن را از دست دادم. حفظ ایمان با تفکر میانه‌ای ندارد

«هرگز نگذار کسی بهت زور بگوید، پسرم.»

«همهٔ این‌ها را پشت‌سر گذاشتم و سعی می‌کنم فراموششان کنم. نمی‌خواهم زندگی‌ام را تلخ و زهرآلود کنم.

آیا زندگی همین بود؟

روابطی که هرگز بیش از یک شب دوام نداشت. هم‌آغوشی با گرترودیس همیشه یک نیاز جسمی و راهی برای کاهش اضطراب بود

«چه کسالت‌آور. در دنیا چه اقیانوس‌های حماقتی وجود دارد.»

به نظرش می‌آمد گرترودیس طی سال‌ها به بخشی از مبل و اثاث خانه تبدیل شده بود و دیگر یک آدم زنده نبود. روزها می‌گذشت و به هم فقط صبح بخیر و شب بخیر می‌گفتند و کلامی میانشان ردوبدل نمی‌شد.

«چی شده ریگوبرتو؟ مردی که تنهایی بخندد حتما به کارهای بدش فکر می‌کند.»

«می‌خواهم آخرین سال‌هایم را خوش و آسوده بگذرانم، و امیدوارم با سلامتی. همراه همسرم از زندگی لذت ببرم. دیر، بهتر از هرگز است ریگوبرتو. تو بهتر از هر کسی می‌دانی که تا حالا فقط برای کارم زندگی می‌کردم.»

آنچه گفتم شاید خوشایند نبود، ولی آیا دروغ گفتم یا مبالغه کردم، گروهبان لیتوما؟ شاید ظالمانه بود، اما حقیقت محض بود.

آدم نباید به جنگی وارد شود که نمی‌تواند در آن برنده شود،

حرص پول مردها را دیوانه می‌کند، این واقعیتی انکارناپذیر است.

تو آدم خیلی خوبی هستی نارسیسو، برای همین است که بیش‌تر وقت‌ها می‌ترسی

من هم نمی‌خواستم زنت بشوم، فلیسیتو. می‌دانستم که هرگز با تو خوشبخت نمی‌شوم. مادرم مجبورم کرد

«من در تمام این سال‌ها تقاص گناهانم را پس می‌دادم فلیسیتو.»

وقتی به زور پدرش به سربازی رفت، فلیسیتو تصور می‌کرد رفتار بچه‌پولدارها را کنار بگذارد، اما چنین نشد ــ و همان‌طورکه به پادگان رفته بود، از آن‌جا بیرون آمد.

به نظرش می‌آمد گرترودیس طی سال‌ها به بخشی از مبل و اثاث خانه تبدیل شده بود و دیگر یک آدم زنده نبود. روزها می‌گذشت و به هم فقط صبح بخیر و شب بخیر می‌گفتند و کلامی میانشان ردوبدل نمی‌شد.

اما نظر من این است که اگر کتابی در خانه باشد، امکان خواندنش بیش‌تر از آن است که در کتابفروشی باشد

هرگز باور نداشت که سرنوشت انسان از قبل تعیین شده و زندگی مانند سناریویی باشد که آدم‌ها بی‌خبر در آن ایفای نقش می‌کنند؛

احساس کرد چیزی ناپیدا و نازدودنی آن‌ها را از هم جدا می‌کند، اگرچه فاصله‌شان فقط یک متر بود.

اگر کتابی در خانه باشد، امکان خواندنش بیش‌تر از آن است که در کتابفروشی باشد.»

هیچ‌کس را نمی‌شود کامل شناخت، آدم‌ها خیلی پیچیده‌اند.»

«در این مملکت حتی نمی‌توان فضای کوچکی برای تمدن ایجاد کرد، چون عاقبت توحش همه‌چیز را نابود می‌کند.»

یک‌روز اعتقادم را از دست دادم و هرگز بازنیافتم. گمان می‌کنم با شروع به تعقل و تفکر، آن را از دست دادم. حفظ ایمان با تفکر میانه‌ای ندارد.»

زندگی همین است... تو بهتر از هرکس می‌دانی. وقتی آدم با آتش بازی می‌کند، یک نفر می‌سوزد.

«پاییز بهترین فصل در سراسر اروپاست، و زیباترین فصل...

شیطان فرزند آزادی و مخلوق انسان بود. معنی‌اش این نبود که آزادی به خودی خود چیز بدی است