بریده‌هایی از کتاب جاناتان مرغ دریایی

راهی برای دست یابی نداشت جز تمرین به دور از دیگران.

آزادی حق طبیعی هر موجودی است، هر چقدر دیگران در برابر آزادی او ایستاده باشند آزادی او باید جدا از دیگران باشد، تشریفات، خرافه پرستی و یا محدوددیت در هر شکلی و جود داشته است"

پرواز خوب است اما یادت نرود که پرواز خشک و خالی برایت غذا نمی‌شود، تو برای غذاست که پرواز می‌کنی.

" تو برای پرواز نیازی به ایمان نداری، تو باید پرواز را درک کنی و این چیزیست که باید انجام دهی، حالا دوباره تلاش کن"

" باید کم‌کم جهان معنوی را احساس کنی، جاناتان، آن زمان که جهان معنوی را حس می‌کنی، پرواز کردن در سرعت ۱۰۰۰ مایل بر ساعت یک میلیون در ساعت، یا پرواز در سرعت نور، معنایش را از دست می‌دهد. چرا که هرشماره یک محدودیت است و کمال هیچ محدودیتی ندارد. پسرم کمال از اینجا شروع شده است"

چرا این‌طور است؟ چرا سخت‌ترین کار در جهان این است که پرنده‌ای را متقاعد سازی که آزاد است و این‌که می‌تواند با کمی تمرین این موضوع را به خودش نشان بدهد؟ چرا باید اینقدر سخت باشد؟

" بدن شما از نوک بال تا نوک بال دیگر چیزی بیشتر از تفکر شما در درون تان نیست، حصارهای فکری‌تان را بشکنید و همین‌طور حصارهای بدنتان را ..."

برای اکثر آنها جز غذا دلیل دیگری برای پرواز وجود نداشت و این مهم‌ترین دلیل شان بود.

وقتی می‌دانی مشغول انجام کاری هستی و بر آن تمرکز داری نتیجه می‌دهد.

عشقی برای زندگی در جایی که بودیم وجود نداشت. به‌جز پیش‌پا افتاده‌ترین ایده‌ها مثل خوردن و جنگیدن یا قدرت در گروه کسی آنجا بود که ایدهٔ دیگری برای زندگی داشته باشد؟

من قانون شکن پاک و شجاعی بودم، من ... "

" دوباره سعی کن، بالا و بالاتر!! دوباره سعی کن"

" این حق یک مرغ دریایی است که پرواز کند، آزادی حق طبیعی هر موجودی است، هر چقدر دیگران در برابر آزادی او ایستاده باشند آزادی او باید جدا از دیگران باشد، تشریفات، خرافه پرستی و یا محدوددیت در هر شکلی و جود داشته است"

همهٔ شما از به هم پیوستن و اوج گرفتن ذره‌ای فاصله دارید" و این حرف مثل جرقه‌ای به گروه افتاد. " این پرندگان مطروده شده هستند، و نمی‌توانند بازگردند و این ... این برگشت نمی‌تواند اتفاق بیافتد" فلچر آغاز نبردی را در میان این گروه متشنج پیش بینی کرده بود، برخی از مرغان دریایی جوان‌تر گفتند: " خب، خب شاید آنها مطرود باشند اما جایی در زمین بوده که این‌طور پرواز کردن را یاد گرفته اند؟" پس از یک ساعت از این حرف‌ها مرغ پیر گفت: " از آنها چشم پوشی کنید، مرغان دیگری که با مطرودان صحبت کنند مطرود می‌شوند، مرغانی که بر آنها نگاه کنند قانون را می‌شکنند"

" ما آمده ایم تو را بالاتر ببریم، تا تو را به خانه ببریم" "خانه! من خانه ندارم، من گروهی ندارم، من مطرود هستم و حالا داریم بر قلهٔ کوهستان پرواز می‌کنیم. من فقط می‌توانم جسم ضعیفم را کمی از صد فوت بالاتر ببرم" " اما تو می‌توانی جاناتان، برای اینکه تو یاد گرفته ای، اولین کلاس و مرحله تمام شده است، و وقت آن است که مرحلهٔ دیگری را شروع کنی"

" تو برای پرواز نیازی به ایمان نداری، تو باید پرواز را درک کنی و این چیزیست که باید انجام دهی، حالا دوباره تلاش کن" بعد، یک روز که جاناتان کنار ساحل ایستاده بود چشم‌هایش را بست و تمرکز کرد، در یک لحظه همهٔ حرف‌های چیانگ را فهمید، بله، درست است! " من کامل هستم، مرغ دریایی بدون محدودیت"

" هر یک از ما در حقیقت یک ایده از مرغ دریایی بزرگ هستیم یک ایدهٔ نامحدود از آزادی"

چرا این‌طور است؟ چرا سخت‌ترین کار در جهان این است که پرنده‌ای را متقاعد سازی که آزاد است

" جاناتان، تلاش در راه عشق را ادامه بده"

" فلچر مرغ دریایی، برای آنها عصبی نباش، مرغان دیگر با پراکندگی و به هم ریختگی تو فقط به خودشان صدمه زده‌اند و یک روز می‌فهمند که آنها آنچه تو دیده‌ای را می‌بینند. آنها را ببخش و بیشتر درکشان کن"