بریده‌هایی از کتاب حکومت جهانی خدا

این عادت خداست که به هرچه غیر از او دل ببندی ناامیدت می‌کند!

اگر انسان مالکیت خدا را باور کند، دچار تشویش و نگرانی نمی‌شود و عالم را هدفمند و برخوردار از برنامه‌ای مدیریت‌شده می‌بیند و چشمِ دلش خواهد دید که همهٔ امور به خدا برمی‌گردد.

(مَا اَصَابَک مِن حَسَنَهٍ فَمِنَ اللّه وَمَا اَصَابَک مِن‌سَیئةٍ فَمِن‌نَفسِک) (هرچه حسنه دارید از خداست و هرچه سیئه دارید از نفس خودتان است!)

مبارزه مطهر است. نطفهٔ مبارزه را این‌گونه ایجاد کرد که ظلمت را در دل نور قرار داد، تا نور برای ادامهٔ حیات خودش مجبور بشود با ظلمت بجنگد! این جنگ با ظلمت، اخلاص می‌آورد.

خدا از اینکه انسان یادش برود و غفلت کند و حق خدا را رعایت نکند و عمل خدا را به مخلوق نسبت دهد، بدش می‌آید.