بریده‌هایی از کتاب جشن بی معنایی

که در نگاه و اندیشهٔ کوندرا، این عنصر «غیر جدی» مصداقِ «سطحی‌نگری» یا «بی‌اعتنایی» نیست، چرا که وی به پرسش بسیار مهمی می‌پردازد، همانا دشواریِ یافتن معنا برای حقایق هستی و این‌چنین است که «بی‌معنایی» می‌شود «جوهر هستی».

«به این می‌گویند پایان رؤیا! همهٔ رؤیاپردازی‌ها یک روز به پایان می‌رسد، پایانی گریزناپذیر و ناخوانده. نمی‌دانید نادانان؟»

«آدم‌ها را نگاه کن! نگاه کن! دست‌کم نیمی از این آدم‌ها که می‌بینی زشت‌اند! زشت بودن نیز جزء حقوق بشر است؟ و می‌دانی چه دشوار است بارِ زشت بودنت را همهٔ عمر بر دوش بکشی؟ بی‌وقفه، بی‌آنکه بتوانی دمی بیاسایی؟