بریده‌هایی از کتاب اقلیت

ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺯ ﺩﻟﺒﺮﺍﻥ ﺧﺎﻟﻲﺳﺖ ﻳﺎ ﻣﻦ ﭼﺸﻢﻭﺩﻝﺳﻴﺮﻡ؟ ‬‬ ﻛﻪ ﻣﻲﮔﺮﺩﻡ ﻭﻟﻲ ﺯﻟﻒ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻲ ﻧﻤﻲﺑﻴﻨﻢ‬‬

ﻋﻘﻞ ﺑﻴﻬﻮﺩﻩ ﺳﺮ ﻃﺮﺡ ﻣﻌﻤﺎ ﺩﺍﺭﺩ‬‬ ﺑﺎﺯی ﻋﺸﻖ ﻣﮕﺮ ﺷﺎﻳﺪ ﻭ ﺍﻣﺎ ﺩﺍﺭﺩ؟

ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺨﻮﺍﻩ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺳﺮ ﺑﺮﺳﺪ‬‬ ﺩﻋﺎی ﺍﻳﻦﻫﻤﻪ ﭼﺸﻢﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻛﺎﻓﻲ ﻧﻴﺴﺖ‬‬

ﻋﺸﻖ ﺭﺍﺯیﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ‬‬ ﭼﻪ ﺳﺨﻦﻫﺎ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺍﺭﺩ‬‬

ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﺭﻓﺖ ﺍﻣﺎ ﺑﻬﺎﺭﺍﻧﻲ ﻧﻤﻲﺑﻴﻨﻢ‬‬ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺗﻜﺮﺍﺭ ﺩﺭ ﺗﻜﺮﺍﺭ ﭘﺎﻳﺎﻧﻲ ﻧﻤﻲﺑﻴﻨﻢ‬‬ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺧﻮﺩﻡ ﭼﻮﻥ ﮔﺮﺩﺑﺎﺩی ﺧﺴﺘﻪ ﻣﻲﮔﺮﺩﻡ‬‬ ﻭﻟﻲ ﺍﺯ ﺧﻮﻳﺶ ﺟﺰ ﮔﺮﺩی ﺑﻪ ﺩﺍﻣﺎﻧﻲ ﻧﻤﻲﺑﻴﻨﻢ‬‬ ﭼﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺍی ﻋﻤﺮ؟ ﺍی ﻳﺎﻗﻮﺕ ﺑﻲﻗﻴﻤﺖ! ‬‬ ﻛﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﮔﺮﺩﻥﺑﻨﺪ ﺍﺭﺯﺍﻧﻲ ﻧﻤﻲﺑﻴﻨﻢ‬‬ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺯ ﺩﻟﺒﺮﺍﻥ ﺧﺎﻟﻲﺳﺖ ﻳﺎ ﻣﻦ ﭼﺸﻢﻭﺩﻝﺳﻴﺮﻡ؟ ‬‬ ﻛﻪ ﻣﻲﮔﺮﺩﻡ ﻭﻟﻲ ﺯﻟﻒ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻲ ﻧﻤﻲﺑﻴﻨﻢ‬‬ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻋﺸﻖ ﺩﺭﻣﺎﻧﻲ ﺑﻪﻏﻴﺮﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﻣﻲﺧﻮﺍﻫﺪ‬‬ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﻲﻣﻴﺮﻡ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺩﺭﻣﺎﻧﻲ ﻧﻤﻲﺑﻴﻨﻢ‬‬

ﭼﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺮﺩ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻋﺸﻖ؟! ﭘﺮﺳﻴﺪﻳﻢ ﻭ ﺧﻨﺪﻳﺪی‬‬ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﭘﺎﺳﺨﺖ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩﺗﺮ ﻛﺮﺩی ﻣﻌﻤﺎ ﺭﺍ‬‬

ﻋﺸﻖ ﺭﺍﺯیﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ‬‬ ﭼﻪ ﺳﺨﻦﻫﺎ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺍﺭﺩ‬‬

ﺑﻌﺪ ﻳﻚ ﻋﻤﺮ ﻗﻨﺎﻋﺖ ﺩﮔﺮ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪﺍﻡ: ‬‬ ﻋﺸﻖ ﮔﻨﺠﻲﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻓﺰﻭﻧﻲﺍﺵ ﺍﺯ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﺍﺳﺖ‬‬

ﭘﺮ ﺍﺯ ﻫﺮﺍﺱ ﻭ ﺍﻣﻴﺪﻡ، ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﺣﺎﺩﺛﻪﺍی‬‬ ﺷﺒﻴﻪ ﺁﻣﺪﻥ ﻋﺸﻖ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ‬‬

ﺧﻮﺍﺏ ﺩﻳﺪﻳﻢ ﻛﻪ ﺭﺅﻳﺎﺳﺖ، ﻭﻟﻲ ﺭﺅﻳﺎ ﻧﻴﺴﺖ‬‬ ﻋﻤﺮ ﺟﺰ» ﺣﺴﺮﺕ ﺩﻳﺮﻭﺯ «ﻭ» ﻏﻢ ﻓﺮﺩﺍ «ﻧﻴﺴﺖ‬‬

ُﺑﺪﻭﻥ ﻋﺸﻖ ﺟﻬﺎﻥ ﺟﺎی ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ‬‬‬

ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺯ ﺩﻟﺒﺮﺍﻥ ﺧﺎﻟﻲﺳﺖ ﻳﺎ ﻣﻦ ﭼﺸﻢﻭﺩﻝﺳﻴﺮﻡ؟ ‬‬

ﺯﻟﻒ ﺗﻮ ﻭ ﻋﻤﺮ ﻣﻦ؟ ﭼﻪ ﺭﺍﻩ ﺩﺭﺍﺯی! ‬‬ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﻭ ﺣﺎﻝ ﻣﻦ؟ ﭼﻪ ﺭﻭﺯ ﺳﻴﺎﻫﻲ!

ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻋﺸﻖ ﺩﺭﻣﺎﻧﻲ ﺑﻪﻏﻴﺮﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﻣﻲﺧﻮﺍﻫﺪ‬‬ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﻲﻣﻴﺮﻡ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺩﺭﻣﺎﻧﻲ ﻧﻤﻲﺑﻴﻨﻢ‬‬

ﮔﺮﭼﻪ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻪﻏﻴﺮﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﻧﻴﺴﺖ‬‬ ﺍی ﺍﺟﻞ! ﻣﻬﻤﺎﻥﻧﻮﺍﺯی ﻛﻦ ﻛﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺗﺎﺏ ﻧﻴﺴﺖ‬‬ ﺑﻴﻦ ﻣﺎﻫﻲﻫﺎی ﺍﻗﻴﺎﻧﻮﺱ ﻭ ﻣﺎﻫﻲﻫﺎی ﺗﻨﮓ‬‬ ﻫﻴﭻ ﻓﺮﻗﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻭﻗﺘﻲ ﭼﺎﺭﻩﺍی ﺟﺰ ﺁﺏ ﻧﻴﺴﺖ! ‬‬ ﻣﺎ ﺭﻋﻴﺖﻫﺎ ﻛﺠﺎ! ﻣﺤﺼﻮﻝ ﺑﺎﻏﺴﺘﺎﻥ ﻛﺠﺎ؟!‬‬ ﺭﻭﺳﺘﺎی ﺳﻴﺐﻫﺎی ﺳﺮﺥ، ﺑﻲﺍﺭﺑﺎﺏ ﻧﻴﺴﺖ‬‬ ﺍی ﭘﻠﻨﮓ ﺍﺯ ﻛﻮﻩ ﺑﺎﻻ ﺭﻓﺘﻨﺖ ﺑﻴﻬﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ‬‬ ﺍﺯ ﻛﻤﻴﻦ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﺰﻥ، ﺍﻣﺸﺐ ﺷﺐ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﻧﻴﺴﺖ‬‬ ﺩﺭ ﻧﻤﺎﺯﺕ ﺷﻌﺮ ﻣﻲﺧﻮﺍﻧﻲ ﻭ ﻣﻲﺭﻗﺼﻲ، ﺩﺭﻳﻎ! ‬‬ ﺟﺎی ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻮﺍﻧﮕﻲﻫﺎ ﮔﻮﺷﺔ ﻣﺤﺮﺍﺏ ﻧﻴﺴﺖ‬‬ ﮔﺮﺩﺑﺎﺩی ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﻳﻚ ﻋﻤﺮ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ ﭼﻴﺴﺖ؟ ‬‬ ﮔﻮﻫﺮی ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮﮒ ﺍﻳﻦﻗﺪﺭ ﻫﻢ ﻧﺎﻳﺎﺏ ﻧﻴﺴﺖ!...‬‬

ﭘﺮ ﺍﺯ ﻫﺮﺍﺱ ﻭ ﺍﻣﻴﺪﻡ، ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﺣﺎﺩﺛﻪﺍی‬‬ ﺷﺒﻴﻪ ﺁﻣﺪﻥ ﻋﺸﻖ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ‬‬ ﺯ ﺩﺳﺖ ﻋﺸﻖ ﺑﻪﺟﺰ ﺧﻴﺮ ﺑﺮﻧﻤﻲﺁﻳﺪ‬‬ ﻭﮔﺮﻧﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺷﻨﺎﻡ، ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ! ‬‬

ﺑﻪ ﺭﻭی ﺁﻳﻨﺔ ﭘﺮﻏﺒﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﻨﻮﻳﺲ: ‬‬ ُﺑﺪﻭﻥ ﻋﺸﻖ ﺟﻬﺎﻥ ﺟﺎی ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ‬‬‬

ﺍی ﺗﺮﺱ! ﺗﻮ ﺭﺍ ﺷﻜﺮ، ﻛﻪ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺗﺮﺩﻳﺪ‬‬ ﻳﻚ ﺑﺎﺭ ﻧﻴﺎﻭﻳﺨﺘﻢ ﺍﺯ ﺳﻘﻒ ﻃﻨﺎﺑﻲ‬‬

ﻗﺎﻳﻘﻲ ﺩﺭ ﻃﻠﺐ ﻣﻮﺝ ﺑﻪ ﺩﺭﻳﺎ ﭘﻴﻮﺳﺖ‬‬ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﻧﺘﺮﺳﻴﺪ، ﺍﮔﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﻋﺸﻖ‬‬

ُﺑﺪﻭﻥ ﻋﺸﻖ ﺟﻬﺎﻥ ﺟﺎی ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ‬‬‬

ﮔﺮﭼﻪ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻪﻏﻴﺮﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﻧﻴﺴﺖ‬‬ ﺍی ﺍﺟﻞ! ﻣﻬﻤﺎﻥﻧﻮﺍﺯی ﻛﻦ ﻛﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺗﺎﺏ ﻧﻴﺴﺖ‬‬

ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺯ ﺩﻟﺒﺮﺍﻥ ﺧﺎﻟﻲﺳﺖ ﻳﺎ ﻣﻦ ﭼﺸﻢﻭﺩﻝﺳﻴﺮﻡ؟ ‬‬ ﻛﻪ ﻣﻲﮔﺮﺩﻡ ﻭﻟﻲ ﺯﻟﻒ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻲ ﻧﻤﻲﺑﻴﻨﻢ‬‬ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻋﺸﻖ ﺩﺭﻣﺎﻧﻲ ﺑﻪﻏﻴﺮﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﻣﻲﺧﻮﺍﻫﺪ‬‬

ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺨﻮﺍﻩ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺳﺮ ﺑﺮﺳﺪ‬‬ ﺩﻋﺎی ﺍﻳﻦﻫﻤﻪ ﭼﺸﻢﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻛﺎﻓﻲ ﻧﻴﺴﺖ‬‬

ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﺳﻮﺧﺖ ﺍﮔﺮ ﺍﻣﺮ ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﺪ ﻋﺸﻖ‬‬

ﺭﻭﺯی ﻫﻤﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﻛﻪ ﺳﻨﮕﻢ ﻣﻲﺯﻧﻨﺪ ﺍﺯ ﺭﺷﻚ‬‬ ﻧﺎﻡ ﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﺍﺷﻚ ﺭﻭی ﺳﻨﮓ ﻣﻲﺧﻮﺍﻧﻨﺪ‬‬

ﻫﻢ ﺩﻋﺎ ﻛﻦ ﮔﺮﻩ ﺍﺯ ﻛﺎﺭ ﺗﻮ ﺑﮕﺸﺎﻳﺪ ﻋﺸﻖ‬‬ ﻫﻢ ﺩﻋﺎ ﻛﻦ ﮔﺮﻩ ﺗﺎﺯﻩ ﻧﻴﻔﺰﺍﻳﺪ ﻋﺸﻖ! ‬‬

ﻧﻤﻲﺩﺍﻧﻢ ﭼﻪ ﻧﻔﺮﻳﻨﻲ ﮔﺮﻳﺒﺎﻧﮕﻴﺮ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺍﺳﺖ‬‬ ﻛﻪ ﻭﺣﺸﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺁﻫﻮﻫﺎی ﺻﺤﺮﺍ ﺭﺍ! ‬‬

ﺳﻬﻢ ﭘﻴﻤﺎﻧﺔ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﻭ ﻓﺮﺯﺍﻧﻪ ﻳﻜﻲﺳﺖ‬‬ ﺑﮕﺬﺭ ﺍﺯ ﻣﺴﺌﻠﺔ ﻋﺎﻗﻞ ﻭ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺎ ﻣﻦ‬‬

ﻫﻴﭻ ﺣﺎﺩﺛﻪﺍی‬‬ ﺷﺒﻴﻪ ﺁﻣﺪﻥ ﻋﺸﻖ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ‬‬

» ﺻﺒﺮ «ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺗﻠﺦ ﻭ ﺷﻴﺮﻳﻨﺶ ﭼﻪ ﺑﺎﻙ؟!‬‬ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮﻡ، ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺣﺎﺿﺮﻡ... ‬‬