بریده‌هایی از کتاب قدرت هوش هیجانی

«حمله به شخصیت افراد- کسی را احمق یا ناتوان نامیدن- توجه به نکته اصلی را به فراموشی می‌سپارد. با این کار، شما به سرعت فرد مورد نظر را در موضع دفاعی قرار می‌دهید؛ بنابراین، او دیگر هیچ‌گونه پذیرشی نسبت به آنچه که می‌خواهید برای اصلاح امور و عملکرد به او بگویید، نخواهد داشت.»

«استرس، افراد را خنگ می‌کند.»

اغلب، افراد هنگامی انتقاد می‌کنند که صبرشان لبریز شده‌ باشد. و این‌گونه است که انتقاد به بدترین شکل ممکن و با استفاده از لحنی مملو از طعنه و کنایه و با به خاطر آوردن فهرست بلندی از تمام دلخوری‌هایی که تا آن زمان پیش خود نگاه داشته‌اند و حتی تهدید، بیان می‌کنند. چنین حمله‌هایی نتیجه معکوس خواهد داشت. این نوع انتقادها به صورت توهین و تحقیر توسط گیرنده دریافت می‌شوند، بنابراین فرد مخاطب نیز به نوبه خود عصبانی خواهد شد. و این بدترین راه برای برانگیختن افراد است.

افرادی که یکدیگر را زیاد دوست داشته‌باشند، زیاد با یکدیگر حرف می‌زنند.

همان‌طور که در کتاب کار کردن با هوش هیجانی پیشنهاد کردم، توانمندی‌های مربوط به هوش هیجانی- و نه توانمندی‌های مربوط به IQ و مهارت‌های حرفه‌ای و فنی- به عنوان توانمندی‌های «تفاوت‌ساز» ظاهر می‌شوند که می‌توانند به بهترین شکل پیش‌بینی کنند از میان یک گروه افراد بسیار باهوش، چه کسی می‌تواند با بهترین توانمندی، رهبری و مدیریت را بر عهده گیرد.

خود سامانی (تنظیم خود) که مانند یک گفتگوی مستمر درونی است، جزئی از هوش هیجانی است که ما را از اسارت در احساساتمان رها می‌کند.

افرادی که بر احساسات خود مسلط هستند، می‌توانند به خوبی با تغییرات هماهنگ شوند.

تاثیرگذارترین رهبران و مدیران در یک خصیصه بسیار مهم با یکدیگر اشتراک دارند: همگی آنها از سطح بالایی از مفهومی که امروزه ما آن را «هوش هیجانی» می‌نامیم، برخوردارند.

در اقتصادی که مبنای آن فعالیت بر اساس دانش است، ارزش از طریق تلاش تیم‌ها خلق می‌شود.

پژوهشگران دیگری نیز تایید کرده‌اند که هوش هیجانی نه تنها رهبران و مدیران برجسته و چشمگیر را از دیگران متمایز می‌کند، بلکه می‌تواند ارتباط تنگاتنگی با عملکرد قوی و برجسته نشان دهد.