بریده‌هایی از کتاب بوی برف می‌آید

نارسیس، پس از آن‌که سیرابِ دیدن شد سنگی در برکه انداخت.

از آن‌رو که بی‌قرارِ رفتن‌ایم، دو صندلیِ سرخِ خالی به گفت‌وگو نشسته‌اند در چمنِ سبز شب‌هنگام.

جنگل، هراس را به عشق می‌آموزد.