بریده‌هایی از کتاب نوری بر تاریکی های زندگی

خودخواه‌ترین فرد که هدف اصلی‌اش تنها کسب نیک‌بختی برای خودش است خسیسی معنوی است. ممکن است ذهنش به خاطر فقر معنوی از دست برود هرچند او با اهدافی که به دست آورده احاطه شده باشد تا لذتش را برآورده سازد؛ زیرا او ظاهر خوشبختی را می‌پرستد و روح آن یعنی مبادلهٔ سخاوتمندانه را نادیده می‌گیرد. هدف خودخواهی کسب لذت شخصی یا خوشبختی است؛ هدف دین گسترش فضیلت است. بنابراین دین با عقاید بی‌شمارش شاید بتواند در یک اصل اولیه یعنی مبادلهٔ دوسویهٔ موهبت‌های معنوی خلاصه شود.

تمام کسانی که از سی‌سالگی گذر کرده‌اند می‌توانند زمان‌هایی را در گذشته‌شان بیابند که از اضطراب سرگشته و حیران بودند، غرق در اندوه بودند و یا حتی شاید در مرز یأس قرار داشتند به خاطر اتفاقاتی که اکنون در جای درستشان دیده می‌شود و در واقع خیلی کوچک بودند. از همین امروز اگر افرادی که قصد دارند بعد از این لحظه خودکشی کنند دست نگه دارند و منتظر بمانند،‌ بعد از ده سال به خاطر چنین حماقتی برای موضوعات این‌چنین نسبی و بی‌ارزشی متعجب خواهند شد. وقتی که احساسات ذهن را در بر می‌گیرد یا غم آن را ناتوان می‌سازد، قدرت تصمیم‌گیری از دست می‌رود.

در هر دقیقه فرصتی برای انتخاب کردن است و هر ساعت تقدیری برای رقم‌خوردن.

فرد جویایی حقیقت هرگز اصول الهی را که پذیرفته ترک نمی‌گوید. ممکن است او در معرض بیماری، فقر، درد،‌ از دست دادن دوستان یا مقام، حتی مرگ قریب‌الوقوع قرار گیرد؛ با این حال اصولی را که می‌داند همیشه درست است ترک نخواهد گفت. در نظر او چیزی ناگوارتر وجود دارد که از آن باید بیشتر از تمامی شرها ترسید و دوری کرد و آن ترک اصول است.

درهای بهشت همیشه باز است و هیچ‌کسی توسط هیچ اراده و نیرویی از وارد شدن به آن منع نمی‌شود مگر توسط اراده و نیروی خودش. لیکن هیچ‌کسی نمی‌تواند به اقلیم بهشت وارد شود مادامی که شیفته و فریفتهٔ جهنم باشد؛ مادامی که با گناه و غم خو گرفته باشد.

وقتی فردی وارد اتاق تاریکی می‌شود از حرکاتش خاطرجمع نیست، نمی‌تواند اشیاء اطرافش را ببیند و به‌درستی نمی‌داند اشیاء کجا قرار دارند و مستعد این است که در برخورد ناگهانی با آن‌ها آسیب ببیند. اما اگر نوری را به کار گیرد، فوراً تمام سردرگمی‌ها کنار خواهد رفت. تمام وسایل، دیده می‌شود و هیچ‌گونه خطری برای آسیب‌دیدن وجود نخواهد داشت. برای بسیاری از افراد، زندگی مانند این اتاق تاریک است و آسیب‌های مداوم،‌ ناامیدی‌هایشان، سردرگمی‌هایشان،‌ غم‌ها و دردهایشان به دلیل برخورد ناگهانی با اصولی است که آن‌ها را نمی‌بینند و لذا برای مواجهه با آن‌ها آماده نیستند؛ اما وقتی نور خرد بر درک تاریک ایشان می‌تابد،‌ سردرگمی رخت بربسته، دشواری‌ها رفع شده، همه‌چیز در جا و تناسب درست خودش دیده می‌شود و پس از این او، هوشیار و ایمن به یارای نور هویدای درکِ خردمندانه، گام برخواهد داشت. جیمز آلِن

فرد به‌جز افکار و اعمالش هیچ شخصیت، روح و حیاتی نخواهد داشت. آنچه افکار، اعمال و شخصیت او را می‌سازد همان خود اوست. همچنان که افکار و اعمال فرد اصلاح می‌شوند خود او هم تغییر می‌کند. او دارای اراده است و می‌تواند شخصیتش را اصلاح کند.

هر فردی مسئول افکاری است که در ذهن می‌پروراند؛ مسئول اعمالی که انجام می‌دهد و مسئول حالت ذهنی و زندگی‌ای که دارد است

یادگیری ممکن است دانایی را کمک و همراهی کند اما به آن ختم نمی‌شود. فقط انتخاب افکار عاقلانه و الزاماً انجام اعمال عاقلانه به حکمت می‌انجامد. فرد ممکن است در مدارس خیلی چیزها را بیاموزد اما در مدرسهٔ زندگی جاهل باشد.