احمد کریمی حکاک

احمد کریمی حکاک نویسنده، مترجم و پژوهشگری ادبی است که در سال ۱۳۲۲ در مشهد به دنیا آمد. او در سال ۱۳۴۵ از دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران در رشتهٔ ادبیات انگلیسی فارغ‌التحصیل و یک سال بعد از دانشگاه ارتش، موفق به اخذ گواهی تدریس شد؛ احمد کریمی حکاک سپس برای ادامهٔ تحصیل به آمریکا رفت. از دانشگاه میسوری کانزاس سیتی (University of Missouri-Kansas City) مدرک کارشناسی‌ارشد خود را در رشتهٔ ادبیات انگلیسی دریافت کرد و پس از آن رشتهٔ ادبیات تطبیقی را در دانشگاه راجرز نیوجرسی (Rutgers University) تا مقطع دکتری ادامه داد. در سال ۱۳۵۸ بود که از پایان‌نامه‌اش با عنوان «شاهنامهٔ فردوسی در فرانسه و انگلستان ۱۷۷۰–۱۸۶۰: پژوهشی در مواجههٔ اروپاییان با حماسهٔ شاهان پارسی» دفاع کرد. او در بازگشت به ایران، به دانشگاه ادبیات دانشگاه تهران رفت تا در جایگاه استادیار در رشتهٔ ادبیات تطبیقی برای ۲ سال به فعالیت بپردازد. در همین زمان، مدیریت کتابخانهٔ دانشکدهٔ ادبیات را در همان دانشگاه بر عهده داشت.

احمد کریمی حکاک پیش از مهاجرت به آمریکا، در مدرسهٔ عالی ترجمهٔ ادبیات تطبیقی تدریس می‌کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، معاونت مدرسهٔ عالی ترجمه را برای یک سال بر عهده گرفت. پس از آن در سال ۱۳۶۳ (۱۹۸۴ میلادی) به آمریکا مهاجرت کرد و با دپارتمان زبان انگلیسی و زبان‌های شرقی و آفریقایی دانشگاه آوستین تگزاس (University of Texas at Austin) آغاز به همکاری کرد. یک سال بعد به دانشگاه واشنگتن در شهر سیاتل در واشینگتن رفت و فعالیت خود را با عنوان استادیار در رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی و همچنین فرهنگ و تمدن ایرانی ادامه داد. او همچنان تا سال ۱۳۸۳ (۲۰۰۴ میلادی) در مسند استادی در آن دانشگاه باقی ماند. پس از آن به ایالت مریلند رفت و در دانشگاه مریلند با درجهٔ استادی، به تدریس اشتغال داشته است.

از احمد کریمی حکاک به زبان‌های فارسی و انگلیسی آثار متعددی به چاپ رسیده است؛ به علاوه او به زبان فرانسه آشنایی کامل دارد. ترجمه به فارسی را از جوانی آغاز کرد. از آثار او در این زمینه می‌توان به «گزیدهٔ اشعار کارل سندبرگ»، «بلندی‌های ماچوپیچو» از پابلو نرودا، «تام جونز» اثر هنری فیلدینگ و نیز به «سرچشمه‌های داستان کوتاه فارسی» نوشتهٔ کریستف بالایی اشاره کرد. گردانه‌های از فارسی به انگلیسی هم در کارنامهٔ احمد کریمی حکاک به چشم می‌خورد؛ ترجمه‌هایی از اشعار اسماعیل خویی، فروغ فرخزاد و عباس کیارستمی از آن جمله‌اند، اما شناخته‌شده‌ترین اثر تألیفی او کتاب «طلیعهٔ تجدد در شعر فارسی» است که به زبان انگلیسی با عنوان «Recasting Persian Poetry: Scenarios of poetic modernity in Iran» و در سال ۱۹۹۵ میلادی نوشته و در ایران، در سال ۱۳۸۴، با ترجمهٔ مسعود جعفری و به‌همت انتشارات مروارید منتشر شده است.