احمد زیدآبادی
احمد زیدآبادی (Ahmad Zeidabadi) روزنامه‌نگار، تحلیلگر و فعال سیاسی در زیدآباد شهر سیرجان استان کرمان به دنیا آمد. او در طول فعالیت‌های خود در دوران انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۸۸، دستگیر و به مدت شش سال به حبس تعزیری محکوم شد. از محبوب‌ترین آثارش «از سرد و گرم روزگار» را می‌توان نام برد که خود‌زندگی‌نامه است. او در این کتاب، زندگی پسربچه‌ای را روایت می‌کند که توانسته سختی‌ها و فشارهایی را تحمل کند تا به جایگاهی که می‌خواسته، برسد. این کتاب در بین مخاطبان خود مانند یک روان‌شناس واقعی برای روزهایی است که هر فردی نیاز به گفت‌وگو و تسلی دارد تا از صحبت‌های او در زندگی‌اش الهام بگیرد. از دومین کتاب‌های محبوب در بین مخاطبین، کتاب «الزامات سیاست در عصر ملت-دولت» است که در آن به موضوعات مهمی همچون مسئله‌ی ملت-دولت در خاورمیانه و اسرائیل و همچنین نقش پروتستانیسم در اروپا، منافع ملی و سیاست‌های خارجی حرف میزند و روند ملت-دولت در ادوار مختلف تاریخی ایران از صفویه تا انقلاب اسلامی را بیان می‌کند. از سومین کتاب‌های پرفروش این نویسنده که بسیار مورد توجه قرار گرفته، کتاب «بهار زندگی در زمستان تهران» را می‌توان نام برد. در این کتاب که ادامه‌ی خودزندگی‌نامه‌اش است، با نگاه دقیق و تیزبینانه از پیشامدها و رخدادهای سیاسی برهه‌ای از زندگی‌اش حرف میزند و با قلم بسیار دلنشینش بار دیگر مخاطبان را میخکوب می‌کند؛ حتی در بین افرادی که علاقه‌ای به موضوعات سیاسی ندارند.
بیوگرافی و برخی فعالیت‌های سیاسی احمد زیدآبادی
احمد زیدآبادی در سال ۱۳۴۴ در شهر زیدآباد سیرجان استان کرمان چشم به جهان گشود. با قبولی در دانشگاه تهران در رشته‌ی علوم‌سیاسی و در ادامه، اخذ دکترا در همان رشته، فعالیت‌های سیاسی او آغاز شد و با علاقه‌اش به «مهدیه محمدی»، دختر «محمد مهدی گرگانی»، از استادان علوم‌سیاسی دانشگاهش، انگیزه‌ی بیشتری در این زمینه برایش ایجاد شد. حاصل این ازدواج سه پسر به نامهای پویا پارسا و پرهام است.
زیدآبادی در طول سال‌ها فعالیت خود در زمینه‌‌های سیاسی چندین مرتبه به دفعات مورد محکومیت و حبس و تبعید قرار گرفته است. او از ۲۴سالگی یعنی در سال ۱۳۶۸ در حوزه‌ی روزنامه‌نگاری با روزنامه‌ی اطلاعات شروع به فعالیت کرد. پنج سال بعد نیز روزنامه‌ی همشهری و سپس روزنامه‌های بیشتری از حزب اصلاح‌طلب کشور درخواست همکاری به او دادند که سرانجام این همکاری‌ها، سردبیری چندین روزنامه برای زیدآبادی بوده است. از جمله سردبیری روزنامه‌ی آزاد که در پی فعالیت خود یک سال بعد یعنی در سال ۱۳۷۹ به زندان افتاد. این اتفاق به همین‌جا ختم نشد و دوباره در سال ۱۳۸۸ مجددا دستگیر شد. از جمله همکاری‌های او با هفته‌نامه‌ها می‌توان به «شهروند امروز» اشاره کرد که به مدت یک سال (۱۳۸۶-۱۳۸۷) به طول انجامید.
از دیگر سمت‌های مهمی که نقش تاثیرگذاری در روند کاری او داشته، دبیرکلی سازمان ادوار تحکیم بوده است.
معرفی کتاب‌های احمد زیدآبادی
زیدآبادی از سال ۱۳۸۱ آثار مکتوبی از خود بر جای گذاشته که اولین آن رساله‌ی دکتری اوست به نام «دین و دولت در اسرائیل» که «نشر روزگار» آن را به چاپ رسانده و آخرین اثرش به نام «بندی خانه رنج و رهایی» که انتشار آن به‌صورت برخط توسط خودش در سال ۱۴۰۲ صورت گرفته است. این کتاب ماجرای به‌زندان‌رفتن او در هنگام ریاست‌جمهوری سیدمحمد خاتمی در سال ۱۳۷۹ است.
از زیدآبادی به مدت ۱۵ سال پس از اولین اثرش کتاب دیگری چاپ نشد؛ تا اینکه در سال ۱۳۹۶ نشر نی کتابی را به نام «سرد و گرم روزگار» از او منتشر کرد و به این وقفه‌ی طولانی پایان داد. این کتاب سختی‌ها و رنج‌های پسر نوجوانی را نشان می‌دهد که با تلاش و استمرار توانسته خود را به جایگاه واقعی‌اش برساند. او این کتاب را به روح مادرش و به کسانی که «شرافتشان را از راه خون و طلا به دست نیاورده‌اند» تقدیم کرده است.
زیدآبادی وقتی متوجه شد کتابش مورد توجه مخاطبین بسیاری قرار گرفته، همین انگیزه‌ای شد که به فاصله‌ی یک سال جلد دوم خودزندگی‌نامه‌اش را با نام «بهار زندگی در زمستان تهران» به رشته‌ی تحریر در بیاورد. او در این کتاب سرگذشت خودش را در طول دوره‌ی ورودش به دانشگاه تهران، داستان دلدادگی‌اش، آغاز فعالیتش در روزنامه‌ی اطلاعات تا شروع کار او به‌عنوان مدرس علوم سیاسی در دانشگاه امام حسین در سال ۱۳۷۲ نوشته است.
۱۳۹۷ سالی پربار برای انتشار کتابی دیگر از او شد. نشر نی کتابی با عنوان «الزامات سیاست در عصر ملت-دولت» را منتشر کرد که به موضوعاتی از جمله مسئله‌ی ملت-دولت در خاورمیانه و اسرائیل، بحث سیاست و اخلاق، همچنین نقش پروتستانیسم در اروپا، منافع ملی و سیاست‌های خارجی آن و روند ملت-دولت در ادوار مختلف تاریخی ایران از صفویه تا انقلاب اسلامی پرداخته است.
یک سال بعد درست در سال ۱۳۹۸ از نشر نی کتاب دیگری با نام «گرگ و میش هوای خرداد ماه» چاپ شد که به نوعی تکمیل‌کننده‌ی دو جلد قبل آن بود و به اتفاقات مهم سیاسی بعد از سال ۷۶ (بعد از به‌قدرت‌رسیدن اصلاح‌طلبان) می‌پرداخت. در نهایت او پس از چهار سال وقفه در نوشتن، طی اقدامی کتاب «بندی خانه رنج و رهایی» را به صورت آنلاین با نام خود به اشتراک گذاشت.
زیدآبادی چه جوایز و افتخاراتی کسب کرده است؟
«برنده‌ای که خود در بند بود.» در سال ۱۳۹۰ سازمان یونسکو نام احمد زیدآبادی را به‌عنوان برنده‌ی جایزهی آزادی مطبوعات جهانی در سال ۲۰۱۱ با نام «گیامورو کانو» اعلام کرد؛ درحالی‌که خودش در حبس به سر می‌برد.
جایزهی «قلم زرین آزادی» را انجمن جهانی روزنامه‌نگاران و ناشران خبر به او اهدا کرد. همچنین در سال ۲۰۱۶، پنج سال بعد از معرفی او به‌عنوان برنده‌ی جایزهی «گیامورو کانو»، بنیاد بین‌المللی مطبوعات جایزهی «قهرمان آزادی مطبوعات جهان» را به او اهدا کرد.
به خداحافظی تلخ تو سوگند
زیدآبادی که سال‌ها‌ی زیادی از عمر خود را صرف فعالیت‌های سیاسی کرده بود، پس از سال‌ها تبعید و طعم تلخ تنهایی در زندان مدتی پیش وقتی فضا را مناسب برای ادامه‌ی راه سیاسی خود ندید، طی نامهای به فعالیتش خاتمه داد. او در نامه‌ی خداحافظی خود گفت من از ایران یک مدینه‌ی فاضله‌ای دیده بودم که حافظ و سعدی و مولانا و خیام سردمدارانش بودند و اصلا فکر نمی‌کردم تعدادی از همین مردم به چنین رفتا‌ر‌هایی [اشاره به فحاشی مردم در فضای مجازی به برخی فعالان سیاسی] دست بزنند. او صراحتا بیان کرده بود با توجه به این شرایط جای ماندن من نیست و درحالی‌که از تنهایی و درماندگی‌اش در این راه سخن گفته بود و مرگ را بر چنین موقعیتی ترجیح داده بود، طی این نامه برکناری خودش از صحنه‌ی سیاست را رسما اعلام کرد.
«این لحظه، لحظه‌ی خداحافظی من با سیاستی است که می‌خواهد با این شیوه و روش پیش برود. من این صحنه را ترک می‌کنم، چون هیچ رگی در وجودم با آن سنخیت ندارد و با سرتاسرش بیگانه‌ام.»