دانلود و خرید کتاب صوتی اگر نابغه باشم، بداخلاقی‌هایم را می بخشی؟

مقاله صوتی اگر نابغه باشم، بداخلاقی‌هایم را می بخشی؟ اثری از اگنس کالارد است که با ترجمه فاطمه زلیکانی و صدای فرناز مرکبانی منتشر شده است. اگر نابغه باشم، بداخلاقی‌هایم را می بخشی؟ یکی از مقالات سینمایی رادیو ری‌را پادکست اختصاصی نشر آوانامه است.

رادیو ری‌را در دو زمینه جداگانه تولید مقالات صوتی و پادکست‌های ویژه فعالیت می‌کند. مقالات صوتی رادیو ری‌را، نسخه صوتی یادداشت‌ها و مقالاتی هستند که در نشریات معتبر ایران و جهان منتشر شده‌اند و پادکست‌های ویژه رادیو ری‌را، محتوای صوتی با موضوعاتی مشخص مشابه برنامه‌های رادیویی هستند.

درباره مقاله صوتی اگر نابغه باشم، بداخلاقی‌هایم را می بخشی؟

سریال جدید «ملکه شطرنج» بار دیگر رابطه پرتنش نابغه‌ها با اطرافیانشان را مطرح کرده است

چرا خیلی از نابغه‌ها سرنوشت تلخی دارند؟ چرا خودشان را با الکل و مواد مخدر جوان‌مرگ می‌کنند؟ فکر می‌کنیم آن‌ها چون نابغه‌اند، چون ذهنشان یا بدنشان قدرتی مهیب و مهارناپذیر دارد، درگیر مشکلاتی می‌شوند که ما آدم‌ معمولی‌ها درکش نمی‌کنیم. آن‌ها به چیزهایی می‌اندیشند و از چیزهایی آسیب می‌بینند که برای ما ناشناخته است، پس راهی نداریم جز آنکه کنار رویم و ببینیم چطور زندگی‌شان را تباه می‌کنند. اما اگنس کالارد مخالف است. از نظر او، جامعه نابغه‌ها را طرد می‌کند و همین نابودشان می‌کند.

شنیدن مقاله صوتی اگر نابغه باشم، بداخلاقی‌هایم را می بخشی؟ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به سینما و همچنین کسانی که کتاب ملکه شطرنج را خوانده‌اند، مخاطبان این مقاله‌اند.

بخشی از مقاله صوتی اگر نابغه باشم، بداخلاقی‌هایم را می بخشی؟

 بِث، نقش اول مجموعه تلویزیونی «ملکه شطرنج»، کسی نیست که دلتان بخواهد با او دوست شوید. او از مربی دوران کودکی‌اش- نگهبان پیری که به او شطرنج یاد داد- پول می‌گیرد و هرگز این پول‌ها را برنمی‌گرداند، نه به دیدنش می‌رود و نه از او تشکر می‌کند که مسیر زندگی حرفه‌ای‌اش را به او نشان داده است. بث حتی به مردانی که حلقه حمایتی‌اش را تشکیل می‌دهند و به پیشرفتش کمک کرده‌اند، ابزار‌گونه نگاه می‌کند. ذهنش آن‌قدر درگیر برنده شدن در مسابقات است که متوجه نیست مادر خوانده‌اش به‌شدت به الکل وابسته شده است. وقتی می‌بازد، به‌جای آنکه مانند رقبایش موقر و مهربان باشد، زودرنج می‌شود و کودکانه رفتار می‌کند. وقتی مقابل کودک بااستعداد روسی بازی می‌کند، -درمقام یک بزرگ‌سال- بدجنس و کنترل‌گر می‌شود و تنها زمانی با ملایمت با او برخورد می‌کند که مغلوبش کرده است.

به نظر می‌رسد او هیچکس را دوست ندارد؛ اما ببینندگان جذبش می‌شوند و نبوغ محضش را تحسین می‌کنند. مهم نیست بیشتر بینندگان شطرنج بازی نمی‌کنند، چون صحنه‌های بازی شطرنج چشمان گیرا و کشیده‌، چهره بی‌نقص، و ناخن‌های مانیکور‌شده بث‌ را نشانمان می‌دهند؛ گویی با خیره‌شدن به بدن بث، به‌صورت نمادین قدرت رازآلود مغزش را هم تحسین می‌کنیم. دیگران او را «حیرت‌انگیز» می‌خوانند و دوست دارند در خدمتش باشند و از همین گفته‌هاست که به نبوغش پی می‌بریم...

من هم در حوزه کاری‌‌ام با نوابغ روبرو شده‌ام. یک بار نابغه‌ای پس از سخنرانی‌ام سوالی پرسید و پیش از آنکه پاسخم را بشنود جلسه را ترک کرد. در کنفرانسی، نابغه‌ای به خودش زحمت نداد از صندلی‌اش –کنار سخنران- بلند شود و به تلفنش جواب دهد. در مهمانی شام کنفرانس دیگری، نابغه‌ای با من بحث می‌کرد. وقتی با نظرش مخالفت کردم، عصبی‌ شد و شروع کرد به لمس‌کردن بدنم –لمسش جنسی نبود، خشونت‌آمیز هم نبود؛ اما چیزی بود بین این دو- دستش را گذاشت روی دستم، بازوانم و در نهایت گردنم تا تأکید کند نظرش درست است...