دانلود و خرید کتاب صوتی آزادی حیوانات

کتاب صوتی آزادی حیوانات اثری از پیتر سینگر، نویسنده و فیلسوف مشهور استرالیایی است که به فعالیت‌هایش در زمینه حفظ محیط زیست مشهور است. این اثر درباره حمایت و حفظ حقوق حیوانات است و به دلیل راهکارهای کاربردی که می‌دهد، به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار این زمینه شناخته شده است.

نسخه صوتی این اثر را با ترجمه بهنام خداپناه و صدای وحید فقیهی می‌شنوید. این کتاب یکی از کتاب‌های پرفروش در آمریکا و استرالیا بوده است. 

درباره کتاب صوتی آزادی حیوانات

آزادی حیوانات همانطور که از نامش برمی‌آيد، کتابی است که درباره حيوانات و حفظ حقوق آن‌ها صحبت می‌کند. پیتر سینگر دغدغه خود را از نوشتن این کتاب اینطور بیان کرده است: «سبک زندگی گیاهخواری نه تنها به حفظ سلامت بدن و طول عمر کمک می‌کند بلکه انگیزه‌ای اخلاقی به نفع حیوانات و محیط زیست دارد.»

اما چه چیزی این کتاب را به یکی از بهترین و مهم‌ترین کتاب‌هایی تبدیل کرده است که در این زمینه نوشته شده‌اند؟ 

این اثر راهکارهای کاربردی را به مخاطبانش پیشنهاد می‌کند که هم برای حیوانات خوب و مفید است و هم برای محیط زیست. استفاده انسان‌ها از حیوانات یا به عبارت بهتر سواستفاده انسان از حیوان، فقط به خوردن مربوط نمی‌شود. بلکه پوشاک، تولید لوازم آرایشی و بهداشتی، سرگرمی، آزمایش‌های گوناگون و ... را هم دربرمی‌گیرد. اما اگر به تمام این فعالیت‌ها به چشم یک چرخه در محیط زیست نگاه کنیم، درمی‌یابیم که در نهایت همه چیز به ضرر خودمان تمام می‌شود...

کتاب صوتی آزادی حیوانات را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

شنيدن کتاب صوتی آزادی حیوانات را به تمام افرادی که دغدغه حفظ سلامت خود، حمایت از حقوق حیوانات و همچنین حفظ محیط زیست را دارند، پیشنهاد می‌کنیم.

درباره پیتر سینگر

پیتر سینگر، متفکر استرالیایی و استاد فلسفه در دانشگاه پرینستون آمریکا،  ۶ ژوئیه ۱۹۴۶ ‏در ملبورن، استرالیا متولد شد. سینگر به آسان‌یاب کردن مضامین پیچیده فلسفی مشهور است.

اگر هگل در زمره دشواریاب‌ترین فیلسوفان قرار دارد، پیتر سینگر از اندیشه‌های پیچیده او روایتی آسان به دست می‌دهد. کتاب او درباره هگل به فارسی برگردانده و به همت انتشارات طرح نو منتشر شده است. او همچنین کتابی دارد در باره آراء مارکس که درآمدی است بر اندیشه‌های این متفکر پساهگلی؛ این کتاب نیز در مجموعه بنیان‌گذاران فرهنگ امروز از سوی انتشارات طرح نو به زیور طبع آراسته شد. و دیگر کتابی که از این فیلسوف به فارسی برگردانده شده، آزادی حیوانات، نام دارد که انتشارات ققنوس آن را منتشر کرده است.

مشرب فلسفی پیتر سینگر در اخلاق، فایده‌گرایی است. او نشان می‌دهد که فایده‌گرایی، به رغم طنین خودمدارانه و نه چندان دلچسبی که ممکن است برای غیرمتخصصان در فلسفه در زبان فارسی داشته باشد، آن ظرفیت را دارد که بتوان بر آن اساس مرامی انسان‌دوستانه بنیان کرد. سینگر در انسان‌دوستی و دفاع از حقوق فقرا به گفته بسنده نکرده و در این مسیر پای در میدان عمل هم نهاده است. نام او در فهرست بنیان‌گذاران خیریه‌ای با این عنوان قرار دارد: «زندگی که شما می‌توانید حفظ کنید».  (The Life You Can Save).

او درباره فقر، حمایت از کودکان فقیر، حمایت از حقوق حیوانات و ... مقالاتی نوشته است و علاوه بر حرف، اهل عمل نیز هست. او توضیح می‌دهد که انگیزه او برای سبک تغذیه گیاه‌خواری، نه سلامت و طول عمر خود، بلکه انگیزه‌ای اخلاقی به نفع حیوانات و نیز حفظ محیط زیست است. آثار او را می‌توانید از طریق وبسایت او به آدرس http://www.petersinger.info/ دنبال کنید.

بخشی از کتاب صوتی آزادی حیوانات

هر دو دور یک میز نشسته بودند؛ خانمی و آقایی. کافه یا به گمانم کافه رستورانی بود در یکی از خیابان های نسبتاً مشهور پایتخت. خانم ژله بستنی می خورد و آقا کافه گلاسه. خانم که آرایش ِ نسبتاً غلیظی داشت، کیف و کفش هایش به یک رنگ بودند و به اصطلاح سِت کرده بود. آبی یا به گمانم سرمه ای بودند. کلی هزینه‌شان کرده بود. از جنس ِ چرم مرغوب بودند. پالتویی هم به تن داشت که آن هم به همین صورت از چرمِ حیوانی بود. و اما آقا؛ کت و شلواری شیک و گرانقیمت به تن داشت، کفش های چرمی که برقشان چشم را می زد. بحث می کردند. خانم ظاهراً آن گونه که ادعا می کرد فمینیستی بود که هدفش احقاقِ حقوق پایمال شده خانم ها بود، و آقا هم ظاهراً وکیلی بود که هدف خود را احقاقِ حقوق انسان ها می دانست.

این وضعِ دست کم اکثر ما تحصیلکرده هاست. در حالی که خواسته یا ناخواسته به وجودِ رویه هایی یاری می رسانیم که به ناحقی ها دامن زده، درباره حق و احقاق حق سخن می گوییم. به شکلی خودخواهانه برای زیبا کردنِ خود از لوازم آرایشی استفاده می کنیم که به قیمت وارد ساختن بیشترین دردها و رنج ها، به منظور تضمین صحت و سلامتِ این لوازم برای خودمان، بر حیواناتِ بی گناه به دست آمده اند، از لذتِ خوراکی بهره می بریم که در ذره ذره‌اش درد و ناله حیوانی رنجور نهفته است، کفش و پوشاکی به تن می کنیم که در پس زیبایی، استحکامِ ظاهری و گرمای آن، بدنِ زخم خورده، رنجور و سردِ حیوانی بوده است که روزی متحمل بدترین و شنیع ترین رفتارها از ناحیه ما انسانها شده، و در چنین شرایطی می نشینیم و با فخر و مباهات بادی به غَبغَب می اندازیم و از ناحقی ها شکوه و شکایت می کنیم.

به راستی چگونه چنین چیزی ممکن است؟ چگونه امکان دارد زمانی که خودِ ما، در بدترین شکلِ ممکن، و تنها برای ارضای لذت های خودخواهانه و زودگذرمان، حقوقِ گستره عظیمی از موجوداتِ حساس را زیر پا می گذاریم بنشینیم و درباره احقاقِ حق سخن بگوییم؟

زمانی که خودِ ما ناقضان حقِ این گستره عظیمِ جانوران محسوب می شویم چگونه ممکن است انتظار برآورده شدنِ حقوق خود را داشته باشیم؟ زمانی سهراب سپهری در پاسخ به انتقادات احمد شاملو از او مبنی بر این که، « سر آدم های بی گناهی را لب جوب می برند و من دو قدم پایین تر بایستم و توصیه کنم که آب را گل نکنید. تصورم این بود که یکی مان از مرحله پرت بودیم... » چنین گفته بود: « انسانی که نگران آب خوردن یک کبوتر نباشد، همان انسان به راحتی آدم می کشد. » و این حرفِ سهراب دقیقاً ناظر به همین مطلب است. چگونه می توانیم به رغم شواهدِ علمیِ بسیار مبنی بر احساس درد و لذت برای گونه های دیگر، درد و رنجی را که بر این گستره عظیم موجودات وارد می سازیم نادیده بگیریم؟