نظرات کاربران درباره کتاب صوتی خاطرات خانه اموات

قبل از انتخاب این کتاب به این نکات توجه کنید که: این یک رمان نیست، خاطرات هست و ممکنه جذابیتی که انتظار دارید رو نداشته باشه. ترجمه‌ی کلمه‌به‌کلمه و نامناسبی داره، خیلی جاها جمله‌بندی‌ها درست نیستند. در ترجمه اصطلاحات به فارسی معادل‌سازی نشدن و فقط ترجمه شده‌اند. (برای نمونه ما در فارسی برای مویی که نیمی از آن سپید شده از اصطلاح جوگندمی استفاده می‌کنیم ولی در این کتاب از ترجمه‌ی مستقیم اصطلاح خارجی یعنی فلفل‌نمکی استفاده شده.) جدا از بحث روان نبودن ترجمه، استفاده‌ی بیش از حد از کلمات عربی آزار دهنده‌ست. در هر دقیقه حداقل یک‌بار جملاتی چون مع‌الذالک و قص‌علی‌هذا می‌شنوید. باید خاطرات یک مرد زندانی را با صدای یک زن و بدون تغییر لحن مناسب تصور کنید. هم‌چنین خوانش کتاب مناسب نیست، تمام شخصیت‌ها با یک تن و لحن صدا اجرا شده‌اند که گیج‌کننده است. کتاب‌خوان اشتباهات بسیاری دارد که ناشی از بی‌دقتی و فقط روخوانی کردن بدون توجه به معنی است. (برای نمونه مریم‌عَذرا را مریم‌عُذرا و در جایی دیگر کلمه‌ی بُرَّنده را بَرنده گفتند.) نبودن موزیک متن و هیچ‌گونه افکت صدایی در کتاب کاملا احساس می‌شود و شما فقط یک روخوانی ساده و در سکوت دارید که حوصله را سر می‌برد.

ترجمه به سبک فارسی سخت و برای امروزه نامتعارف. ولی اونچه این کتاب صوتی رو کاملاً افتضاح کرده خوانش خشک و بی و روح و پرررر از اشتباه تلفظ است. این همه اشتباه فاحش عصبیم میکرد. فقط برای نمونه: اُسقف خونده شده اَسقف، قَزاق شده قُزاق، شبکلاه شده شبِ کلاه! فراوونه حوصلم نمیگیره همشو بنویسم. وقت و پولتون رو برای این خوانش هدر ندهید.

خوانش بسیاااار ضعیف و ربات گونه هست ، نسخه ی متنی رو تهیه کنید و لذت ببرید

گوینده آنقدرغلط املائی درخواندن داشت که عصبی میکرد، ترجمه هم خیلی جالب نبود، من نسخه الکترونیک این کتاب راخواندم خیلی بهترازاین ومتفاوت تربود، نتونستم ادامه بدم، مترجم درابتدا به شاهکاربودن کتاب اشاره میکند ونتیجه چیزی غیرقابل درک ومتفاوت ترازآنچه هست درمی آید.

کتاب زیباست. ترجمه قدیمیه . اما غلط های گوینده واقعا گوش دادنش رو غم انگیز می کنه. این برای آدمهایی که کتاب زیاد می خونن خیلی می تونه آزار دهنده باشه.

ترجمهٔ ضعیف در کنار خوانش پر از اشتباه و ایراد، این کتاب ارزشمند رو ضایع کرده؛ گویندهٔ محترم انگار در حال خواندن اخبار هستند. شنیدن این اجرا رو توصیه نمی‌کنم.

کتاب عالی و بی نقص تمام اشکالات مربوط به کتابخوان محترم هست خانم ایران نیا عزیز با این صدای زیبایی که دارین خیلی بهتر و دلنشین تر میتونید کتاب بخونین لطفاً روی فن بیانتون کار کنید تا بتونیم از شنیدن کتابخوانی شما لذت ببریم موفق باشید

صرف نظر از صاحب اثر که یکی از برجستگان ادبیات جهان هست، نوع داستان پردازی با حس و حال دنیای امروز همخوانی ندارد، البته قطعا ترجمه که گمان می برم در سال های دور انجام شده نیز بی تاثیر نیست. کتاب خوان با اطلاعات عمومی اندک بسیاری از واژه ها را اشتباه تلفظ می کرد، برای خوانش متن و کتاب صرفا داشتن صدایی رادیویی کافی نیست.

کتاب رو پیشنهاد میکنم، اما کتاب صوتی رو خیر. گوینده خیلی خشک و تند کتاب رو می خونه. جذب نمیشید. کتاب متنی رو بخونید، چون صد در صد داستایوفسکی یکی از بهترینهاست

کتاب نیاز به تعریف نداره اما ترجمه بعضی جاها مفهوم نبود و انگار گوگل ترنسلیت ترجمه کرده! و متاسفانه گاهی انقدر زیاد هست که حس خوب کتاب رو هم از بین میبره گوینده محترم هم بعضی واژه ها رو‌ اشتباه ادا میکردن و نیاز به دقت بیشتر بود

متاسفانه گوینده بعضی از کلمات را اشتباه میخواند بطور مثال اقتباس را اقتنباس میگوید و چند بار نیز تکرار میکند و یا ارکستر در فارسی "ر" در آخر خوانده نمیشود ولی ایشون مکررا ارکسترررر میخواند

بهترین کتابی بود که در طول زندگیم خوندم.دوستان این کتاب پر از حس زندگی کردنه

بدترین مهلک ترین ضربه دو با خوانش و ترجمه به اثراین نویسنده بزرگ زد افتضاح ترین ترجمه و خوانش

گوینده کتاب ثابت کرد که صرفا داشتن صدای خوب دلیل بر این نیست که میکروفون دست بگیریم و کتاب صوتی پر کنیم. خوانش بسیار ضعیف و پر از تلفظ غلط بدیهیات. در بینهایت گوش بدید وگرنه پول دادن بابت این خوانش ضعیف بعدا باعث آزارتون خواهد شد. اَسْقَفْ؟ طَیِب؟ اقتنباس؟ سُفله؟ این نظر رو چندین بار ویرایش کردم و الان یقین پیدا کردم که ما در بین اقشار جامعه افرادی رو هم داریم که فاقد سواد و تسلط به زبان فارسی هستند ولی صدای خوب و اعتماد به سقف بالایی دارن و به خودشون این اجازه رو میدن که علی رغم بی سوادی، کتاب صوتی پر کنند.

نوشته های داستایوفسکی یک سطح و هزاران عمق داره! شاید ما این کتاب رو صرفا یک اتوبیوگرافی ساده درنظر بگیریم ولی غرق بود در انواع مختلف ساختار های روانشناختی! آثار داستایوفسکی در ظاهر رمان گونه و داستان محور هستند ولی باطنی روان گرایانه دارند! قهرمان های داستایوفسکی همیشه بیماران و بیچارگان هستند.میتیا در برادران کارامازوف هم همینطور بود.سلامت همیشه یکرنگ دارد و این بدبختی و بیماریست که رنگارنگ است و میشود از آن میلیونها کلمه نوشت. شاهکارهای داستایوفسکی در خوانش اول خیلی کم قابل کشف هستند. داستان کوتاه تمساح اینطور است که هربار که آنرا بخوانید، زوایای پنهان بیشتری از آن کشف خواهید کرد و این کتاب هم همینطور است متاسفانه ترجمه ی متن بسیار ضعیف بود و ترجیح میدادم ترجمه ی استاد پرویز شهدی رو دنبال کنم و اگر این کتاب در طاقچه بینهایت نبود، بعد از شنیدن نمونه،هرگز آنرا نمیخریدم چون بنظرم در قامت یک کتاب صوتی بسیار مریض بود! خوانش ربات گونه و تک لحن و بدون ذره ای فراز و فرود خواننده، عظمت متن رو تحت تاثیر قرار میداد و متن عمیقا در عبارات عربی فرو رفته بود! شکی نیست که فارسی و عربی از هم جدایی ناپذیرند ولی کمتر کسی هست که در محاورات روزمره اش بگوید قص علی هذا! تن صدای رادیویی خوب هست ولی قدرت بیان و خواندن یک کتاب صوتی با شخصیت های مختلف یک چیز دیگر است!

اشتباهات فاحش گوینده

بجز مشکل گوینده در ادای برخی کلمات و تسلط نداشتن بر متن و همچنین لحن یکنواخت ایشون، مثل بقیه آثار داستایوفسکی کتاب خوبی بود. ممنون از طاقچه برای کتاب‌های صوتی و آثار بزرگان که در قسمت بی نهایت قرار دادید.

کتاب شاهکار است. همراه با برادران کارامازوف و جنایت و مکافات و شیاطین (جن زدگان هم ترجمه شده) بهترین آثار داستایوفسکی هستند. واقعا که داستایوفسکی روانشناسی بزرگ است و این کتاب کاوشی ژرف در روان آدمیزاد است. خانم الهام ایران‌پور، راوی کتاب، از نعمت خدادادی صدای گرم برخوردارند ولی از استعداد و دایره واژگان لازم برای خواندن این متن، خیر. بسیاری واژگان را غلط تلفظ می‌کند، جاهایی که افعال ماضی و مضارع یکسان نوشته می‌شود و تلفظ و معنای متفاوت دارند، آنها را غلط به جای هم استفاده می‌کند مثل می‌خورْد و می‌خورَد و متوجه تفاوت معنایی آنها نمی‌شود. ارکستْر را ارکستِر تلفظ می‌کند، طیب خاطر را طَیِّب خاطر و... .

تکرار کلماتی مثل معذالک بسیار آزار دهنده اس

وقتی دو نفر در حال مکالمه هستن و موقع مکالمه اسمی ازشون برده نمیشه مثلا: من به بیمارستان میروم _مگر چه شده؟ اینجور مکالمه ها رو تو نسخه صوتی فقط با تغییر لحن میشه فهمید که هر جمله مربوط به کیه. ولی گوینده بدون تغییر لحن فقط روخوانی میکنه و من نمیفهمم الان کی داره حرف میزنه انگار یه نفر داره اینو میگه: من به بیمارستان میروم مگر چه شده؟ خلاصه این موضوع ازار دهنده اس و تقریبا باید حدس بزنید کی داره کدوم حرفو میزنه کجای حرفش تموم شده و کجا یه نفر دیگه داره جواب میده. نسخه نوشتاری کتابو بخونید یا یه نسخه صوتی دیگه پیدا کنید.