نظرات کاربران درباره کتاب صوتی اتاق

رمان اتاق که الهام گرفته از یک اتفاق هولناک واقعی بود، برای من از جمله کتاب های زیبا و تاثیر گذار محسوب میشد. بیان داستان توسط یک کودک پنج ساله، زیبایی خاصی به داستان بخشیده. خواننده دنیا را از دید یک کودک نگاه میکنه و داستان علیرغم هولناک بودنش بدون استرس و اضطراب شروع شده و به گونه ای زندگی روزمره روی برنامه پیش میره که اولش سوال پیش میاد که چرا اونا داخل اتاق هستن؟ و مگه بیرون از اتاق چیزی شده که نمیخوان ازش خارج بشن؟ یه کم که جلوتر میریم و میبینیم اتاق در واقع یک زندان هستش، باز هم در نگاه جک اون رو زندان بدی نمی بینیم. او با حس کودکانه و مهربان خود به گونه ای به اشیا عشق می ورزد و با آن ها ارتباط میگیره که پس از رفتن از اونجا برایشان دلتنگ شده و برای خداحافظی برمیگرده. حال تصور کنید اگر قرار بود داستان از نگاه مادر جک بیان میشد... قطعا خواندن یک داستان پر درد و زجر و آور شخصا از عهده من خارج بود و دردِ درونِ راویِ داستان لذت خواندن را از من می گرفت. قهرمانِ کتاب، مادرِ داستان بود . مثل اغلب مادرانی که دور بر خودمون میبینیم، با ظرافت خاصی فداکاری میکرد. مثلا تکه کوچک نارنگی رو برمی داشت چون از نظر جک اون کوچیک تره رو ترجیح میده!!! یا اونجایی که راجع به آخرین تکه نان شیرینی میگه: خودش فقط یک تکه کوچک برمی داره چون خیلی گرسنه اش نیست...! فشار بر روی مادر فداکار آنجا احساس میشه که جک میگه: امروز یکی از روزهائیه که مامان رفته.... یه کم که جلوتر میریم متوجه میشیم فشار موجود، مادر را تا سر حد مرگ پیش برده و جک در عالم کودکی خود به این رفتن ها عادت کرده و تعجب میکنه که اگر مادر بیش از یک روز رفته باشه. تنها چیزی که مادر رو زنده نگه داشته عشق به کودکشِ. نویسنده کتاب در فصل مردن فضا را ترسناک و واقعی در ذهن ترسیم می کند و خواننده را با اضطراب به دنبال جک می کشاند. از نظر من این فصل نقطه عطف کتاب به حساب می آمد و قدرت نویسنده را نشان میداد. ورود جک به دنیای واقعی و روبرو شدنش با شخصیت های مختلف هم جالب بود. خیلی چیزهای عادی دنیا و اطراف را جک به گونه ای دیگر میدید و مثل تلنگری ما رو وا میداشت تا یه کم روی حوادث اطرافمون مکث و تفکر کنیم. مطالعه کتاب اتاق به من این پیام رو رسوند که واسه برداشتن قدم های بزرگ و نجات از زندانی که اغلب خودمون واسه خودمون درست میکنیم در گام اول ایمان به تصمیمی که گرفتیم واسه نجات از این وضع و در گام دوم اراده است و صد البته در کنار این ها باید *عشقی* باشه که هر جا ترسیدی به جلو هدایتت کنه و مانع عقب نشینیت بشه.🌹🌹🌹

به نسخه ی شنیداری کتاب گوش دادم. اتفاقی وحشتناک به روایت و دیدگاه پسربچه ای پنج ساله. و دقیقاً همین موضوع است که کتاب را جالب تر می کند. در کل یاد نظریه ی مُثُل افلاطون افتادم. شاید همه ی ما زندانیانی در یک اتاق هستیم که به نکبتی آن خوگرفته ایم اما به وقتش از آن فرار خواهیم کرد به کمک فرشته ای از جنس خودمان.

کتاب بی هیچ توضیحی شروع میشه و خواننده مجبوره با توصیفات یه کودک پنج ساله با محیط آشنا بشه و به حقایق و اتفاقات دست پیدا کنه. فیلمش رو ندیدم اما گمان نکنم به زیبایی کتاب باشه چون بخش زیادی از کتاب ذهنیات بچه هست که اصلا به زبون نمیاد و گاها فکری که میکنه با حرفی که میزنه متفاوته

اگر قرار باشه یک فیلم تو کل زندگیتون تماشا کنید بعد از فیلم سکوت بره ها فیلم اتاق هستش بی نهایت زیبا ... نگاه کنید و مطمعن باشید پشیمون نمیشید

جز خاص ترین کتاب هایی بود که خوندم. خیلی دیدگاه متفاوتی داشت.

یعنی اگه نخونید یا گوش ندین نصف عمرتون بر فناس. مخصوص ادمای ناامیده. و فکر کنم از رو داستان واقعی باشه

چه موضوع جالبی. آفرین به این نویسنده با این ذهن باز و خلاقیت بسیارش

من نسخه چاپی این کتاب را خوندم. بار اول ند صفحه اولش خوندم و به نظرم خسته کننده بود . ولی بار دوم که شروع کردم خوندن خیلییی جالب بود واسم و نظرم عوض شد

کتاب خوب و قشنگی بود...😍 فقط اسم فیلمش چیه؟!

من نسخه کاغذی کتاب رو خوندم با ترجمه حکیمه مردانی. خیلی عالی و خیلی تاثیر گذار بود. واقعا این کتاب رو دوست داشتم. نویسنده آدم رو در جهانی نامشخص نگه می داره تا ذره ذره همراه شخصیت کوچک داستان کشفش کنیم. و همین قضیه از درد ماجرای اصلی یه مقدار کم می کنه. حتما بخونید، پیشنهاد می کنم.

کتاب خیلی خوبی بود قصه ش متفاوت بود خیلی جالب بود از خوندنش لذت بردم .

فوق العاده عالی

یادمه اولین بار که شروعش کردم، فقط ۲۰ صفحه رو خوندم و گذاشتمش کنار. بنظرم اومد که یک کتاب بچگانه هست و صرفا چون ایده جدیدی داره و از زبون یک بچه پنج ساله نوشته شده اینقدر معروفه. باور نمیکردم که آدمای بزرگتر از من این کتاب رو تموم کردن و تازه این همه تعریفم میکنن! با این حال به خودم گفتم حداقل بذار یکم دیگه بخونمش که اگر یه موقع خواستم به یکی بگم چرا نخونش داستان جلو رفته باشه که بتونم درموردش حرف بزنم. حالا میخوام به کسانیکه مثل من اینطور اول راه رهاش کردن بگم: لطفا به خوندن ادامه بدید! یک پسربچه پنج ساله در یک اتاق معمولی نه چندان بزرگ داریم. از وقتی که به دنیا اومده با مادرش همونجا زندگی کرده و هرگز بیرون از اون رو ندیده و با بیرون از اتاق ارتباطی نداشته. تنها انسانی که میشناسه مادرشه و البته یک نفر که فقط صداش رو شنیده ولی هیچوقت اونو ندیده چون به مادرش قول داده هیچوقت خودش جلوی اون مرد آفتابی نشه. وسایل اتاق ساده هستند و تنها جاذبه اتاق یک تلویزیون هست که خیلی چیزها از زندگی بیرون از اتاق رو در اون میبینه اما هرگز فکرش رو هم نمیکنه که واقعا بیرون از اتاق زندگی جریان داره. و بالاخره روزی میرسه که باید حقایق رو بشنوه و لازمه درباره زندگی در اتاق تصمیم بگیره. فکر میکنید به عنوان یک بچه پنج ساله چه فکری در سرش میاد، چه تصمیماتی میگیره و اصلا آیا چیزی رو میپذیره؟ این کتاب به خوبی تفاوتهای آدم بزرگسالی که هم زندگی بیرون از اتاق و هم درون اون رو تجربه کرده، با بچه‌ای که فقط داخل اتاق رو دیده رو به تصویر میکشه. همینطور تغییراتی که در آدم بخاطر دوری از عزیزانش، دوستانش و اجتماع رخ میده رو نشون میده. من با این کتاب حسهای مختلفی رو تجربه کردم. پیشنهاد میکنم فرصت تجربه زندگی در اتاق و درگیری با چالشهای اونا رو از خودتون نگیرید.

هم کتابشو از همینجا خوندم هم فیلمشو دیدم هر دوش خوب بود .فیلمش تصویر سازی ذهنمو کامل کرد .

من کتابشو خوندم دوست داشتم فقط بعد از فرار یکم داستان روندش کند میشه ولی کتاب خوبیه

فیلمشو دیدم واقعاً دوست داشتم👌🏻👌🏻

فیلمشو خیلی وقت پیش دیدم ،عالی بود

بینهایت کتاب خوبیه و خیلی فراتر از یک رمان

موضوع کلی داستان خوب بود،اما برای من حوصله سر بر بود

یکی از بهترین و عمیق ترین داستانهایی که تا حالا خوندم. موضوع و پردازش عالی و گوینده هم حس رو واقعا خوب انتقال میداد.با تمام فراز و نشیب و هزجانی که داشت اما یه حس غم عجیبی تو کل داستان جریان داشت...