نظرات کاربران درباره کتاب صوتی فقط برایم نامه بنویس

نگارنده تراژدی‌های مردمی اورلاندو گای فیجز نویسنده و تاریخ‌دان بریتانیایی‌ست که بیشتر به خاطر پژوهش‌های پیرامون تاریخ روسیه و اروپا شناخته می‌شود. فیجز که استاد تاریخ کالج بریکبک و دانشگاه لندن است، در سال 1959 در لندن متولد شد. کتاب‌های «یک تراژدی مردمی»، «رقص ناتاشا»، «زمزمه‌گران: زندگی خصوصی در روسیه استالینی»، «کریمه» و «فقط برایم نامه بنویس» روایت‌های او از تاریخ و وقایع روسیه است. او عضو هیئت‌تحریریه نشریه تاریخ روسیه است و برای نشریات بین‌المللی نیز مقاله و یادداشت می‌نویسد و نیز یکی از اعضای انجمن سلطنتی ادبیات است. کتاب‌های فیجز تا کنون به بیش از سی زبان ترجمه شده‌اند. گروه محکومین جنگ جهانی دوم ما را یاد اردوگاه‌های مرگ آلمان نازی و معروف‌ترین آن‌ها آشوویتس می‌اندازد. اما درست هم‌زمان با قدرت‌گیری هیتلر در آلمان، رژیم حاکم بر شوروی به رهبری ژوزف استالین اقدام به ساخت اردوگاه‌هایی کرد که به گولاگ شهرت یافتند. گولاگ اداره‌ی کل اردوگاه‌های کار اجباری و اصلاح محکومین بود که با بهره‌کشی از نیروی کار محکومین به عملیات عمرانی، ساخت خط آهن، تولید برق و چوب‌بری و ... می‌پرداخت. همان‌طور که بازماندگان اردوگاه‌های مرگ آلمان نازی روایت زندگی دهشتناک در این اردوگاه‌ها را برای آیندگان به یادگار گذاشتند، محکومان گولاگ نیز اجازه ندادند که وقایع گولاگ به فراموشی سپرده شوند. عشق در نهایت ناامیدی و سختی کتاب «فقط برایم نامه بنویس» روایت یک عشق دیرپا است. عشقی که تحت تأثیر محکومیت یکی از طرفین تا مدت‌ها بی‌وصال می‌ماند. این کتاب مجموعه‌ای از جزئیات تاریخی، تعاملات بین زندانیان و زندانبانان، شیوه‌های عجیب بهره‌کشی و در عین حال نیروی عظیم یک عشق دیرپا را پیش روی مخاطب قرار می‌دهد. «اورلاندو فیجز» نویسنده‌ی کتاب کوشیده است تا با کنار هم قراردادن نامه‌های این زوج و وقایع تاریخی دوران جنگ‌جهانی دوم و پس از آن، چشم‌اندازی ارائه کند که در آن می‌توان رنج مردم عادی شوروی، چهره‌ی سیاه جنگ و سیاست‌های امنیتی استالین را به خوبی مشاهده کرد. تاریخ به روایت نامه‌های عشاق «فقط برایم نامه بنویس» کتابی است که کوشیده تاریخ گولاگ را از منظر رنج‌های عمیقی که بر قربانیانش رفته ترسیم کند. انتظار برای پایان یافتن مدت محکومیت، ملاقات‌های غیرقانونی و زمستان‌های طولانی «پچورا»، زمان را به عاملی فرساینده برای محکومین تبدیل کرده بود و نویسنده با تأکید بر تمام این جنبه‌ها، مشقت کار اجباری و عمر بر باد رفته‌ی محکومین را برای مخاطب برجسته نموده است. بیشتر محکومین گولاگ زندانیان سیاسی، فراریان جنگ و اسرای جنگی بودند که مجازاتشان کار کردن در یکی از خشن‌ترین مناطق سیاره بود.🌿✨