نظرات کاربران درباره کتاب صوتی مردی هست که عادت دارد با چتر بکوبد تو سرم

عالیه! پر از طنز تلخ. گوینده هم که مثال‌زدنی!

توصیفاتش.. کلماتی که بکار میبره اون خط ریز بین عشق و تنفر در قصه اولش دیوانه کنندس..😂♥️ حقیقتا که من از آنتولین متنفرم😂

از گوش دادن به کتاب لذت بردم. اگر دنبال یه مجموعه داستان کوتاه خلاق، بامزه و عجیب هستید ازین کتاب غافل نمودید. بنظرم دو تا ازین داستان ها پتانسیل تبدیل شدن به داستان بلند رو دارند. خوانش کتاب هم فوق العاده خوب بود.

طنز سوررئال و اغراق شده ای که بیانگر دردهای اجتماعی، روانشناسی و فرهنگی تک تک ما، فارغ از مکان جغرافیایی مون در روی کره خاکی است.آقای رضا بهبودی کاربلد و خوش صدا، کار را به مراتب جذاب تر و دلنشین تر کرده است. سپاس

من دوستش داشتم اما چون اشتراک داشتم پولی بابتش نداده بودم داستان های طنز خاصی بود که مطمئنا برای همه جالب نیست ادم ها توی داستان های گاهی زیادی خنگ اند و کارهای عجیبی میکنند و جالب بودنش به همین چیزها بود. به نظرم همونطور که تو شرح کتاب نوشته شده بود یکی از جذاب ترین ویژگیهاش نثر جالب نویسنده و به طبع ترجمه ی مترجم هست.که حس میکنید شما هم میتونید مثلش رو بنویسید ولی درواقع نمیتونید!! این هنرش واقعا برام جالب بود و کیف کردم ولی بااین حال بعضی داستان هاش رو که بیش از حد توضیح میداد یا تخصصی درمورد برخی مسائل حرف میزد رو گوش نکردم درکل برای سرگرمی کتاب خوبی بود ولی مطمئنا خیلیا خوششون نمیاد چون طنز خاصی بود درضمن گویندگی عااااالللیییییی بود:))

کتابی پر از نماد از دیوار تنهایی ک به دور خودمون می‌کشیم،از افکاری ک نمی‌تونیم از دست اونا خلاص شیم،از بی تفاوتی مردم به هم و... نمیتونم بگم ارتباط خوبی با کتاب و داستانهاش برقرار کردم همونطور که نمیتونم بگم از خوندن اون پشیمونم! فکر میکنم به یک بار زندگی کردنش می‌ارزه

آقای سورنتینو، سر من هم قربانی ضربه‌های مردی هست که از بد روزگار عادت داره با چکش به سمتش خیز برداره، اما خوشبختانه دست‌ها قدرت نوشتن دارن و قسمت باقی‌مونده از مغزم همچنان در حال پردازش کردنه. انسان‌ها همیشه در حال کوبیدن توی سر همدیگه هستن، درسته؟ آقای سورنتینو، تمام ما به گونه‌ای از درون مانند قهرمان‌های عجیب و غریب داستان‌های شما هستیم. تمام ما چهره‌های رنگین و روحی تکه‌تکه داریم. خوندن داستان‌های شما رو زمانی شروع کردم که واقعا بهشون نیاز داشتم، و حالا اون‌ها رو زمانی تموم می‌کنم که همچنان دوست دارم که ادامه داشته باشند. متاسفانه اسم شما در ادبیات لاتین زیاد شنیده نشده، و ای کاش می‌تونستم به این خاطر همین حالا چترم رو بردارم و به نزدیک‌ترین انتشارات حمله کنم، اما اجازه بدید که تمدن رو حفظ کنم و فقط بگم که قلم شما رو ستایش می‌کنم. این کتاب مجموعه‌ای بود از یازده داستان کوتاه، به روایت قهرمانانی خنده‌دار و گاهی مضحک، درمورد مشکلات و زندگی‌هایی نه چندان دور و نه چندان نزدیک. ایده‌ی اولیه بیشتر داستان‌ها ساده به نظر میاد، اما در زیر پوسته‌ی کاغذی اون‌ها زکاوتی ترسناک پنهان شده که مو رو به تنم سیخ می‌کنه. راوی تمام داستان‌ها اول شخص و بیشتر اون‌ها در قالب طنز نوشته شده بودند، اما می‌شد رگه‌هایی از ادبیات جنایی رو در برخی از اون‌ها پیدا کرد. برام جالب بود که سورنتینو به غیر از مجموعه‌ی داستان‌های طنز، تعدادی داستان کودکانه هم به تحریر آورده و حتی برخی از این داستان‌ها به فارسی ترجمه شده‌ند. قلم سورنتینو شما رو با زندگی‌هایی غیرعادی آشنا می‌کنه؛ هم‌خونه‌های کثیف، شاعرهای قلابی، خیابون‌های تارعنکبوت‌مانند و مهمونی‌های آشفته. پیشنهاد می‌کنم که حتما این کتاب رو بخونید (و به وقفه‌ی بلندمدت من در خوندنش توجهی نکنید). پ.ن. میشه گفت که نیمی از جذابیت کتاب برای من روایت بی‌مانند رضا بهبودی از رادیو گوشه بود. ترکیب نبوغ ایشون در کتاب‌خوانی و نبوغ آقای سورنتینو در به کار بردن کلمه‌ها تبدیل به تجربه‌ی خیلی جالبی میشه. اگه کتاب صوتی گوش می‌دید ازش غافل نشید!

خود داستان که خیلی قویه و شخصیت پردازی هاش هم عالیه ولی بهتر از همه گویندگی ش هست . صدای راوی کاملا به داستان میخوره

بد نبود

سلام 🌱 کتاب در نقد طنز عنوان شده، اما بسیار بی مزه، آبکی و بی نمک بود. طنزها نقد اجتماعی، روانشناسی و یا رفتاری دارک و انتزاعی بودند و در اصل، میشود گفت در بعضی داستان‌ها، کتاب نقد فانتزی است بسیار خشک و بی مزه. حتی شوخی‌های ضرباهنگی هم در خیلی از قسمت‌ها نداشت و تا انتهای داستان باید شنیده میشد تا طنز دارک کلی به دست می‌آمد. یکی دوتا از قسمت ها به حدی بی مزه و کش‌دار بود که کمی مانده به انتها آنها را رد میکردم، بلکه به یک جای جالب کتاب برسم، اما خیال باطلی بود! در آخر هم نتوانستم خودم را راضی کنم یک ساعت آخر را گوش بدهم و حیف کتاب فیزیکی نبود بتوانم بندازم دور دلم خنک شه! گویندگی خوب بود. 🌱

واقعا توصیه نمیکنم همچین طنز خاصی نیست البته که گوینده ی عالی و مسلطی داره.

نویسنده با زبانی طنز در قالب داستان های کوتاه به معضلات فرهنگی و اجتماعی و روانشناسی پرداخته و در بیشتر داستان ها بسیار طنز زیبا و ماندگاری رو خلق کرده که البته با توجه به اینکه با زبان طنز به موضوعات اجتماعی پرداخته مطمئنا طنز تلخه که با خوندنش مصداقاش رو تو ذهنت تجسم میکنی. در داستان `فن شعر` داستان نویسنده ای رو میگه که پدرش با لابی گری اونو به عنوان یه نویسنده مطرح و جایزه گیر تبدیل میکنه. داستان هایی که کوتاه تر بودن رو زیاد دوست نداشتم. داستان های سرگذشت بدبوی آنتولین، دفترچه مهندس سیسموندی و فن شعر رو بسیار دوست داشتم و از محدود داستان های طنز خارجی بود که قابل لمس و ارتباط برقرار کردن بود برام. اجرای آقای بهبودی فوق‌العاده زیبا بود.

تجربه خوبی نبود. کتاب با یک داستان تهوع آور آغاز و با یک داستان عقده یی تموم می شه. همه داستان ها به جز شاید یکی تقلیدهایی نه چندان خلاقیت آمیز از داستان نویسان قرن بیستم آمریکا هستند. سوررئالیسم آرژانتینی به کار رفته در اونها هم یا در خدمت ایده های ضدامپریالیستی و سرمایه داری از رده خارج هست یا صرفن برای ایجاد غافلگیری های بی معنی در حد پاورقی مجله های سبک. روی هم رفته نخواندن کتاب بهتر از خواندنش هست.

یک کتاب صوتی بسیار جذاب و یک خوانش قوی و شنیدنی .اقای رضا بهبودی عزیز در جذابیت این کتاب صوتی تاثیر زیادی داشته اند به دوستان توصیه اش می کنم اما بدانید مخاطب خاص خودش را دارد و شاید برای همه جالب نباشد همه داستانهایش را دوست داشتم 🌹

داستان اول واقعاً افتضاح است، همینطور که پیش می‌رود داستان به داستان کم کم از تهوع آور بودن خارج می شود و در چند داستان پایانی تقریباً گاهی در بعضی جاها، بامزه است، ولی همین! اگر هدف نویسنده، ایجاد تنفر از تفکر امانیستی است کاملاً موفق بوده! اگر هدف انتقاد طنز سازنده از بعضی از جنبه های مختلف زندگی در آمریکای جنوبی به ویژه آرژانتین بوده، میتونم بگم تفاوت فرهنگی ما خیلی عمیق است!! به هرحال این کتاب و کتاب قبلی باعث شد، در بررسی گزینه ها انتخاب کتاب، با نویسنده های از آمریکای جنوبی به شدت با تردید و بدبینی برخورد کنم.

قسمت اول رو که خوندم از کتاب متنفر شدم. کلمات و جملات حال بهمزن و کثیف، اَه اَه اَه

تو تخفیف ۵۰ درصد خریدم ولی ارزش نداشت داستان اول خیلی چندش آور بود و بقیه هم معلوم نیست جنایی هستن یا طنز تا نصف کتاب تونستم گوش کنم بقیه را بیخیال شدم