نظریه‌های آموزش و پرورش

چه ‌بسا توضیح مرگ به کودکان به خودمان هم کمک کند راحت‌تر آن را بپذیریم

آیا آیندۀ بچه‌ها را پدر و مادرهایشان تعیین می‌کنند؟ تحقیقات زیادی می‌گویند «نه»

ناهار رایگان، وقفه‌های استراحت ذهنی، معلم‌های خوشحال و مهم‌تر از همه: برابری

بسیاری از بحث‌هایی که در کلاس‌های مبانی اقتصاد طرح می‌شود کلیشه‌ای و تاریخ‌مصرف‌گذشته است

گوشی‌های همراه در مدارس سلاح‌های حواس‌پرتیِ جمعی هستند

تنبیه سکوت حتی ممکن است قربانیان را به‌سوی خودکشی سوق دهد

شاید بچه‌ها آن‌قدرها هم نیازمند توجه و مراقبت نباشند

کودکی شما تعیین‌کنندۀ نهایی نحوهٔ والدگری‌تان نیست

چرا با وجود آنکه می‌دانیم مشق شب بیهوده است نمی‌توانیم از آن دست بکشیم؟

هشدار: ما با این عقیده مخالفیم

وقتی مهارت‌های زبانی کودکان و بزرگ‌سالان را مقایسه می‌کنیم، دو چیز شبیه را مقایسه نکرده‌ایم

تصویر ذهنی ما از علم از جایی عجیب‌و‌غریب سرچشمه می‌گیرد: روان‌شناسیِ مدرن کودک

کودکان «لوح سفید» نیستند که هرچه خواستیم درونشان بنویسیم

تجربیات تلخ کودکی بر روابط عاطفی‌مان در آینده تأثیر می‌گذارند، ولی تعیین‌کننده نیستند

همۀ ما ماجراهایی را تجربه می‌کنیم که ممکن است هویتمان را تغییر بدهد

هیتوزوکوری نوعی دین سکولار برای مردم ژاپن و دولتشان به شمار می‌آمد

همۀ کتاب‌های راهنمای فرزندپروری که خوانده بودم مسخره و سطحی بودند، مگر چند مورد آخر

خاطراتی که از کودکی با ما مانده‌اند وقتی پدر و مادر می‌شویم، دوباره زنده می‌شوند

برای خیلی از نوجوانان، زندگی بدون شبکه‌های اجتماعی شادتر و پربازده‌تر اما ناممکن است

همه فکر می‌کنند تحسین زیادی بچه را به هیولایی حق‌به‌جانب تبدیل می‌کند، اما ماجرا اصلاً به این سادگی نیست