کشیکهای نوروزی همیشه برایم رنگ دیگری دارد. همهچیز تروتازه است و بوی امید میدهد. خلاصه ایران را میتوان در نوروز حرم، بهویژه در لحظه تحویلسال دید. لبخند، اشک، تبریک، آشتی، دعا، ازدحام، چادر گلدار، سبزه، رخت نو، همهمه، لهجه، عکس یادگاری، پیام تصویری، قطعووصل گوشیها، مُهرهای مانده بر فرش، گریه کودکان گمشده، آخرین سیگار سال و عمر، مشمای کفش، التماس دعا، شکلات، نقاره، عیدی؛ سالتحویل حرم همینقدر رنگارنگ است.
در کشیکهای نوروزی و میان این همه هیاهو، بیشتر از همیشه حضور، ساماندهی و زائرنوازی خود حضرت را حس میکنم. هر سال با خاطرهای همراه بود. یادم هست در کشیک تحویلسالی، دو ساعت مانده به سالتحویل، درهای ورودی حرم را از فرط ازدحام بستند. من را فرستادند …
