ویراستار فقط کارش هموار کردن نثر و تنظیم علائم سجاوندی نیست. در متن «یک روز از زندگی یک ویراستار کتاب» با مسیر حرفهای کارولین بلیک بهعنوان یک ویراستار و چگونگی تعاملاتش با نویسندهها آشنا میشویم.
وقتی نویسندهای به نظر کارولین بلیک(۱) (Caroline Bleeke) بسیار بااستعداد میآید یا میخواهد تمایلش را برای دریافت نسخه بازنویسیشده نشان دهد، نقدهای سازندهاش را به نویسنده ارائه میکند. اما اگر قرار باشد متنی را رد کند، این نوع پیغامها در اصل بین او و کارگزار ادبی ردوبدل میشود. با این هدف که تعامل بعدیشان پربارتر باشد. از سوی دیگر، به گفته خودش وقتی کتابی را میپسندد، این را هم خیلی زود متوجه میشود. «من اغلب، در همان صفحات اول میفهمم که دارم چیز فوقالعادهای میخوانم و همینطور که خواندنش را ادامه میدهم به چیزهایی مثل این فکر میکنم که این داستان تا چه حد بکر و خلاقانه است؟ شخصیتهایش چقدر تروتازهاند؟ آیا این نویسنده زیادی به کلیشهها متوسل نشده یا حس اصیل و واقعی و متفاوتی را القا میکند؟ به این فکر میکنم که این کتاب تا چه حد میتواند مناسب لیست ما باشد.»
بلیک تازگی و سرزندگی یک رمان را در چیزی فراتر از صِرف طرح داستان و شخصیتهایش میبیند. هویت نویسنده هم برای او مهم است. شروع کار او در فِلَتآیرون(۲) با رمان آناک آرادپراگاسام (Anuk Arudpragasam)، به نام The Story of a Brief Marriage (۲۰۱۶) کلید خورد که صحنهاش در سریلانکای جنگزده است و او به این شکل حمایت علنی خود را از آثار رنگینپوستان نشان داد. این قضیه تا حدی به باور سیاسی او مربوط میشود.
بلیک کاملاً متوجه این است که در صنعت نشر کمبود فاحش تنوع وجود دارد. آمار سال ۲۰۱۶ سایت خبری پابلیشرز ویکلی نشان میدهد که …
