کتاب چای می چسبد!

کتاب چای می چسبد! مجموعه اشعار سپید سروده ابوالحسن اکبری سکه روانی است. در این کتاب شعرهایی را می‌خوانیم که درون مایه مذهبی و آیینی دارند و رنگی از زندگی، همراه با انسانیت می‌بخشند. 

شعرهای سپید کتاب چای می چسبد! را بخوانید و در حال خوش غرق شوید و از خیالات روزمره جدا شوید.  

کتاب چای می چسبد! را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

دوست‌داران شعر معاصر از خواندن کتاب چای می چسبد! لذت می‌برند.

بخشی از کتاب چای می چسبد!

خورشید!

باید به فلسفه‌اش!

پی برد

به خونی که از حنجره‌اش ریخت

و ستاره‌هایی که بر نیزه‌ها‌ رفتند

خورشید!

والاتر از آن است

که برایش گریه کرد

باید به فلسفه‌اش پی برد

به فریادی که از حنجره‌اش برخاست

هیهات من الذله!

چراغی است!

که مسیر یزیدی‌ها را نشان می‌دهد.

***

خدا

باید باخدا!

حرف زد

مثل دو دوست

که در لابه‌لای حرف‌هایشان

قهوه به هم تعارف می‌کنند

این‌ها را گفتم

که به یاد موسی و شبان بیفتی

و هرچه دلت خواست

بگویی!

خدا مثل ارباب

یا کدخدای ده نیست

همه را می‌پذیرد

کاری به دین و نژاد ندارد

کافی است صدایش کنید

هرکجا باشی

سراغتان می‌آید.

***

پای درم ها

کاش می‌شد

تو را از نوع به تصویر کشید

مثل همان روزها

که پنجاه سال

از رحلت پیامبر می‌گذشت

هنوز صحابه‌ها بودند

عده‌ای به دنیا

وعده‌ای به آخرت

فکر می‌کردند

دین اسباب رسیدن

به مسندها شده بود

مردم بر دوراهی

شک و تردید قرار داشتند

آیا به سمت دینارها بروند

یا ملک ری

کوفه

بصره

یا حسین

در آن روزها!

بر اندام دین

لعابی پوشیده شده بود

که چشم‌ها را به شک می‌انداخت

مگر آن‌هایی که بصیر بودند

حسین!

در آن روزها

پا به عرصه گذاشت

روزهایی که بوزینه بازها

به‌جای پیامبر

علی

و حسن

حکم می‌راندند

خیالت را به آن روزها ببر

اگر تو بودی آن روز!

حسینی!

زینبی!

یا یزیدی بودی!

امشب خودت را

محاسبه کن

اگر پای دینار و درم ها!

به میان می‌آمد

شما جز کدام گروه بودی.