کتاب مرگ و جاودانگی از دیدگاه مولوی

کتاب مرگ و جاودانگی از دیدگاه مولوی نوشته کاظم بازافکن است. این کتاب نگاهی است به اساسی‌ترین بحث‌های مربوط به نفس، مرگ، جاودانگی و دیگر موضوع‌های مرتبط با آن و درصدد پاسخگویی به این پرسش است که آیا برای انسان ورای مرگ، بقا یا امکان آن وجود دارد یا خیر؟ و این موضوع را در آثار مولانا بررسی می‌کند.

درباره کتاب مرگ و جاودانگی از دیدگاه مولوی

ابدیت پیشینه‌ای به بلندای تاریخ دارد. موضوع آشنایی آدمی با پدیدە مرگ همواره انیس و همزاد فکر بشر بوده و در همه حال افکار و ذهن اندیشمندان و پیروان مکتب‌ها و دین‌های مختلف را به خود مشغول کرده است. و تلاش بی‌پایان برای شناخت حقیقت مرگ و زندگی داشته است. نتیجۀ این توجه سبب پیدایش دیدگاه‌های متفاوت و گاه متضادی بوده است. دانش و بهرۀ علمی، نگرش‌های اجتماعی، ارزش‌های اخلاقی، احساس‌ها، عواطف، باورها و اعتقادات درباره مرگ از جمله عوامل تفاوت آرا در این زمینه‌اند.

رایج‌ترین عقیده در این باره، باور مذهبی است که بر اساس آن انسان از جهان فانی به سرای باقی می‌شتابد و برای خود نوعی جاودانگی می‌آفریند. یکی از مبانی اعتقادهای اسلامی بازگشت به سوی خدا یا همان اصل معاد است. بر این اساس، انسان دوباره در بعد دیگری به حیات خود ادامه می‌دهد. حیات انسان با مرگ پایان نمی‌پذیرد و ااین بازگشت به شکل خاصی است و نمی‌توان آن را روحانی محض یا جسمانی محض دانست. مبنای این اعتقاد، ایمان به غیب است و باور بدان منوط به شناخت کامل خدا و آ گاهی از ویژگی‌ها و صفات او است. اگر نسبت به خدا شناختی نباشد، باور نسبت به هیچ یک از امور غیبی حاصل نخواهد شد. 

کتاب مرگ و جاودانگی از دیدگاه مولوی سعی دارد با نگاهی دقیق و بررسی اشعار این متفکر بزرگ به نگاه او به مرگ بپردازد.

خواندن کتاب مرگ و جاودانگی از دیدگاه مولوی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به ادبیات و آثار مولانا پیشنهاد می‌کنیم.

درباره‌ی مولانا

مولانا جلال الدین محمد بلخی در سال ۶۰۴ ه.ق در بلخ متولد شد. اما چندسال بعد، کمی پیش از زمانی که مغولان به ایران حمله کردند، و به دلیل مشکلی که پدرش بهاولد با دستگاه سلطنتی داشت، به قونیه مهاجرت کردند. مولانا آنجا بزرگ شد و شیخ شهر شد. برای خودش دستگاهی و مجالس وعظ و ارشاد و درسی ترتیب داد. به همین دلیل هم بود که از سفر رفتن به شیوه‌ی عرفا معاف شد و در عوض، پیری که او را به عالم عرفان کشاند، یعنی شمس در جستجو و طلب او به سفر رفت و او را یافت. شمس و مولانا مدتی را با یکدیگر روزگار گذرانیدند و در همان هنگام بود که عمیق‌ترین تحولات روحی در مولانا رخ داد و او را به چیزی بدل کرد که امروزه می‌شناسیم. مولانا به جز مثنوی معنوی آثار دیگری هم دارد. فیه ما فیه که مجموعه‌ای از تقریرات او است. پاسخ‌های او به پرسش‌های گوناگون اخلاقی، عرفانی، شرح و تفسیر آیات و احادیث و ... مکتوبات مولانا که نامه‌های او برای امور جاری زندگی مریدان و آشنایان بوده. مجالس سبعه که خطابه‌ها و موعظه‌های اوست و دیوان اشعار که شامل شورانگیز ترین غزلیات مولانا است. مولانا در سال ۶۷۲ ه.ق در قونیه درگذشته است.