کتاب جامعه‌شناسی نظری

کتاب جامعه شناسی نظری، نوشته عباس محمدی اصل است. این کتاب در پی توضیح اجمالی جامعه‌شناسی نظری از حیث موضوع و روش و مسائل آن است؛ زیرا تجمیع سنن پژوهشی از این حیث می‌تواند به پیشبرد نظریه‌پردازی نوین جامعه‌شناختی کمک کند.

درباره کتاب جامعه‌شناسی نظری

جامعـه‌شناسی نظری۱ در پی کشف، شرح و نقد مفاهیم اصلی مکاتب جامعه‌شناسی و نظریه‌ها و فرانظریه‌های آنها در قالب پارادایم‌هایی متفاوت است. استخراج اجزای هر نظریه ضمن تمهید شرایط نقد دیدگاه‌های شبه‌علمی به یافتن زمینه‌های احتمالی اصلاح و تلفیق آنها نیز مساعدت می‌کند. با نفی عادت‌گرایی‌ها و پیش‌داوری‌های واقع‌گریز که ممکن است افکار کلیشه‌ای را به‌جای خلاقیت و طراوت اندیشیدن علمی نشاند، زمینه تأملات جامعه‌شناسی نظری برای تفرید انضمامی و تعمیم انتزاعی فراهم می‌آید و این علم را از سرگردانی میان موضع‌گیری‌های قطبی اعم از کمیت - کیفیت، تعهد - تخصص، فرد - جمع، واقعیت - ارزش و امثالهم نجات می‌دهد.

خواندن کتاب جامعه‌شناسی نظری را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به جامعه‌شناسی و دانشجویان این رشته پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب جامعه‌شناسی نظری

جامعه‌شناسی به‌عنوان علمی انسانی - اجتماعی دارای نظم و قواعد خاص خود است و از انگارش‌های مکتبی جامعه‌شناسان هم خبر می‌دهد که حاکی از خاستگاه‌های زندگی آنان و همبستگی پیروان‌شان با نظریات‌شان است. درون هر شعبه از این مکاتب نیز جامعه‌شناسان به دسته‌ای از اصول موضوعه اعتقاد دارند که پایه اختلاف در نظریه‌های‌شان به شمار می‌آید. جامعه‌شناسی نظری درصدد است پس از کشف عناصر موجود مفهومی - تحلیلی در هر نظریه و تفکیک‌شان از یکدیگر، به مطالعه روابط آنها و تقارن و تناظرشان با واقعیت‌های انسانی - اجتماعی و نیز سنت همبسته نظریه‌پردازی اجتماعی با همه همگرایی‌ها و واگرایی‌ها بپردازد. مفاهیم و تحلیل‌های اجتماعی پدیده‌ها، اعیان مشاهده‌شده را طبقه‌بندی کرده و در خلال مشاهده این پدیده‌ها به آنها معنا بخشیده و بر اساس چنین مشاهداتی قضایای پیشرفته‌تری را تشکیل می‌دهند. هر نظریه شامل مجموعه روابط و تعاریف به هم مربوطی است که مفاهیم و فهم ما را از جهان تجربی به شیوه‌ای منظم سامان می‌بخشد. پس نظریه چونان قضایای منطقاً به‌هم‌پیوسته به کار تبیین و تفهم و تفسیر پدیده‌های انسانی - اجتماعی می‌آید. جهان اجتماعی و عناصرش به طرق ذهنی - بیناذهنی - عینی نظریه‌پرداز را نسبت به رویکردها و چشم‌اندازهایی خاص حساس می‌کند. مفروضات مسلم او فی‌نفسه بدیهی تلقی شده و انگار بیانی حقیقی از وقایع می‌نماید که درستی‌شان علی‌رغم اثبات‌نشدن به‌واسطه عدم تناقض با حقایق یا اصول علمی، شرط مقدماتی شناخت تلقی می‌گردد. از آنجا که این باورهای نظری به‌منزله انگارش بر دیگر مفروضات مؤثر افتاده و زمینه‌های معرفت‌شناختی متفاوتی برای نظریه‌پردازان و آراء آنان ایجاد کرده و در منظر هر نظریه‌پرداز معنای خاصی می‌یابند؛ بنابراین مفاهیم مبتنی بر آنها وجه مکتبی یافته و مایه مرزبندی نظریه‌های مختلف نظریه‌پردازان می‌گردد