کتاب ابری آینه

... برآن شدم با چند سطر شعر منویات دلم را بیان کنم

شاید سایه‌هایی که زندگیم را تکه‌تکه کرده‌اند دست از سرم بردارند

***

دیروزها قلب من پژمرده بود و دیروز جوانیم گوئیا بار سنگینی بود

بر دوش زندگانی

***

نه اشک درون، نه سرشک دیده

این سرنوشت مقدر من بود

در جنگل ابهامات راه می روم، اما از گرگها بیمی به دل راه نمی‌‎دهم

زیرا برای دور کردن آنها حربه‌ای کارسازتر از آتش می‌شناسم.

واژه‌هایی بر صفحه سفید کاغذ