کتاب تو عطر نان منی

در کتاب دوزبانه فرانسوی-فارسی تو عطر نان منی، گزیده‌ای از اشعار شاعر فرانسوی بلژیکی تبار، موریس کارم را می‌خوانید. کارم شاعری بود که زندگی‌اش را وقف سرودن برای کودکان و بزرگساران کرد و اشعارش سبکی ساده و همه‌فهم دارند. موضوعات مورد علاقه کارم معمولا موضوعاتی است که شاید خیلی از آدم‌های عادی از کنار آن بی‌توجه عبور کنند اما او با هوش سرشارش آن‌ها را جلوه‌گر کرده و از آنها اشعاری ساخته که مورد توجه همگان است. 

خواندن کتاب تو عطر نان منی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

علاقه‌مندان به ابیات و شعر به‌ویژه شعر جهان را به خواندن اشعار لطیف موریس کارم دعوت می‌کنیم.

درباره موریس کارم

موریس کارِم، شاعر و نویسندۀ بنام بلژیکی و فرانسوی‌زبان، در ۱۲ مِه ۱۸۹۹ م در شهر واوْر، در خیابان فونتِن، دیده به جهان گشود و پس از ۷۸ سال زندگی، در ۱۳ ژانویه ۱۹۷۸ م در آندِرلکت درگذشت. 

موریس کارم دوران کودکی بسیار شیرینی را در واوْر گذراند، دورانی چنان شادمان که یکی از سرچشمه‌های الهام‌بخش آثارش شد.

کارِم تحصیلات ابتدایی و راهنمایی خود را در زادگاهش به پایان رساند. در ۱۹۱۴ م، نخستین شعرهایش را به رشتۀ تحریر درآورد، که از شیفتگی او به یک دوست دوران کودکی‌اش ، بِرتا دتری، الهام گرفته بود. در همان سال، موریس، این شاگرد با استعداد، موفق به دریافت بورسیۀ تحصیلی شد و بدین ترتیب به مدرسۀ تیرلمون وارد شد. موریس در مدرسۀ تیرلمون با شاعران بزرگ فِلاندر آشنا شد.

در سپتامبر ۱۹۱۸ م، با سمت آموزگار در شهر آندرلکت در بروکسل مشغول شد و مدارج ترقی را طی کرد. بعد از آن سردبیر نشریه ادبی جوانان ما شد و نخستین ارتباط ادبی و هنری خود را با ادموند واندر کامن و فلیکس دو بواک نقاش برقرار کرد. با فِلیکس دو بواک، نقاش، برقرار کرد.

اولین مجموعه شعرش، ۶۳ تصویر برای بازی غاز، در دسامبر  ۱۹۲۵ م به چاپ رسید. بین سال‌های ۱۹۲۵و ۱۹۳۰ م شیفتۀ جنبش‌های سورئالیستی و فوتوریسمی شد و در ۱۹۲۶ ترانه‌هایی برای کاپرین و در ۱۹۳۰ هتل بورژوا را به انتشار درآورد.

موریس کارم به همراهی برخی چهره‌های ادبی از جمله ژو نورژ، پیور بورژوا، ژرژ لینز، کِلر و ایوان گل، آندره سالمون، ادموند واندرکامن و رونه وربوم  یکی از پایه‌گذاران مجله شعرا در ۱۹۳۱ بود. در ۱۹۳۳ تحصیلات ادبی خودر ا در هنرکده بروکسل، نزد مادلن رنو-تونه تمام کرد و نخستین جایزه ادبی‌خود را گرفت. همان سال هم دستور ساخت خانه سپید را در خیابان ملیا در آندرلکت داد. این خانه در ۱۹۷۵ به موسسه موریس کارم تغییر نام دارد و در سال ۱۹۷۸ به موزه وی تبدیل شد.

کارم در ۱۹۳۵ با مجموعه شعر مادر که سبک آهنگین و ساده داشت توانست در میان اقشار مختلف به موفقیت چشمگیری برسد و در سال ۱۹۳۸ جایزه سه‌سالانه شعر بلژیک را به دست آورد.

موریس کارم در سال ۱۹۴۳ شغل تدریس را رها و کاملا وقت خودر را مصرف ادبیات کرد. آثار بی‌شماری از او موفق به دریافت جوایز ادبی در بلژیک و خارج از آن شدند. جایزه ویکتور روسل، جایزه فرهنگستان فرانسه، جایزه بین‌المللی سیراکیوز، جایزه پوپولیست شعر، جایزه فلیکس دونایر و....

این موفقیت‌ها به قدری بود که موریس کارم در سال ۱۹۷۲ شاهزاده شعر لقب گرفت و در شش سال باقی‌مانده عمرش چهارده مجموعه شعر، یک رمان و گزیده ترجمه شعر شاعران فلاندر را به چاپ رساند. 

کارم سرانجام در سال ۱۹۷۸ در حالی که هنوز یازده اثر چاپ‌نشده داشت، درگذشت. 

موریس کارم در شعرهایش از طبیعت، عشق، مادرش، حیوانات، زندگی روزمره و لحظه‌های کودکی حرف می‌زند. زبان اشعارش بسیار ساده است و تاحدی این سادگی مدیون معلم بودن او است او به خوبی می توانست زیبایی‌های طبیعت را مجسم کند و نوع‌دوستی سرزنده و بی‌واهمه بود که با قدرت از سختی‌های بشر سخن می‌گفت.

ابیاتی از کتاب تو عطر نان منی

به آنکه رویای شاعری در سردارد،

خدا چهره‌ای آرام عطا می‌کند،

دستانی شکیبا و عاقل،

ذهنی چنان نگران،

چنان ساده در خلوت خود

که روح حیوانات را درک می‌کند

و قلبی نامحدود، بی‌انتها

همچون غارهایی عمیق که در آن

تمامی دردها به هم پاسخ می‌دهند.