تا ۸۰٪ تخفیف خرید اشتراک ۴۶هزار کتاب | با هم برای کتابخانه‌ها در ۱۰سالگی طاقچه

کتاب سفالوکس، ماهی مرکب رایانه‌ای (چهارگانه‌ی اول ورود هیولاها؛ جلد اول)

نویسنده:آدام بلید

مترجم:محمد قصاع

انتشارات:انتشارات قدیانی

دسته‌بندی:

امتیاز:

۵.۰از ۵ رأیخواندن نظرات

۵٫۰

(۵)

خواندن نظرات

معرفی کتاب سفالوکس، ماهی مرکب رایانه‌ای (چهارگانه‌ی اول ورود هیولاها؛ جلد اول)

«سفالوکس، ماهی مرکب رایانه‌ای» جلد اول از چهارگانه اول مجموعه «نبردهای دریایی» به اسم «ورود هیولاها»است. «نبردهای دریایی» یک مجموعه داستان جذاب دیگر از آدام بلید، نویسنده کتاب‌های پرفروش «نبرد هیولاها» است که انتشارات قدیانی برای نوجوانان منتشر کرده است.
در این مجموعه داستان تخیلی هم با یک دنیای خیالی پر از اتفاقات هیجان‌انگیز و نفس‌گیر روبه رو هستید که ضربان قلب شما را حسابی بالا می‌برند.

خلاصه کتاب «سفالوکس، ماهی مرکب رایانه‌ای»

پسری به نام مکس همراه دختری دریایی برای نجات سیاره نموس مجبورند با افرار شرور و هیولاهایی که آنها ساخته اند مبارزه کنند.

زمانی که سفالوکس، ماهی مرکب رایانه ای، پدر مکس را گروگان می گیرد، مکس هیولا را تعقیب می کند.

آیا مکس آن قدر باهوش و شجاع هست که بتواند در اعماق اقیانوس زنده بماند؟

آیا می فهمد چه کسی هیولای دریایی را تحت فرمان دارد؟

کتاب «سفالوکس، ماهی مرکب رایانه‌ای» برای چه کسانی مناسب است

این کتاب نه تنها برای نوجوانان بلکه برای همه آنهایی که عاشق داستان‌های علمی- تخیلی و فانتزی هستند بسیار جذاب خواهد بود.

جملاتی از کتاب «سفالوکس، ماهی مرکب رایانه‌ای»

سر آهنی ریوت از میان امواج بیرون آمد و آب ازروی پوزه‌اش سرازیر شد. صدای واق‌واق الکتریکی‌اش در میان دیوارهای شهر عظیم آکورا پژواک یافت.
«هی، ریوت، چه شده؟ مشکلی داری؟»
مکس روی نرده‌ها خم شد و ریوت که هنوز واق‌واق می‌کرد، با چشمان قرمزش که خاموش و روشن می‌شدند، به او نگریست. نور سحر روی آب برق می‌زد. مکس عاشق این بود که صبح‌های زود، پیش از آنکه پدرش بیدار و شهر شلوغ شود، برای ماهیگیری با ریوت به طبقهٔ هم‌سطح دریا بیاید.

نظرات کاربران

مشاهده همه (۳)

Leyla Safaee

۱۳۹۸/۱۲/۰۲

آدام بلید کارش درسته اون از کتاب معرکه نبرد هیولاها واین

☆rose☆

۱۳۹۹/۰۱/۲۷

عالییی

کاربر 2000975

۱۴۰۰/۱۲/۰۷

خیلی بده که من دوباره میخواهم شروع به خواندن جلد های دیگر این کتاب کنم اما دیگر از طاقچه برداشتند

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۱۳)

مکس زن و مرد لاغری را که چند لحظه پیش دیده بود و دچار سوءتغذیه بودند، به یاد آورد و ناراحت شد. او و پدرش در مقایسه با آنها خیلی خوشبخت بودند.

☆rose☆

بازوی دیگری چون شلاق پایین آمد. مکس، لیا، ریوت و اسپایک پراکنده شدند. نور شلیک‌شده از اسلحهٔ یکی از بازوها در نزدیکی سر لیا به دیوار خورد و سنگ‌ها را ویران و بخار کرد. لیا با فریاد پرسید: «چه نقشه‌ای داری؟» مکس با فریاد پاسخ داد: «به‌سوی قصر برو.» لیا با تعجب پرسید: «چرا؟ این کار باعث می‌شود سفالوکس نیز به‌سوی قصر بیاید.» مکس گفت: «درست است.» و طاقی صلح را نشان داد. لیا ناگهان همه چیز را فهمید. «اسپایک، بیا!» او وشمشیرماهی درحالی‌که خود را از بازوان هیولا دور نگه می‌داشتند، در آب بالا رفتند تا به چشمان بزرگ آن رسیدند. بازوان هیولا به‌طرف آنها حرکت کرد. لیا

godzeela نبرد هیلاها

چرخید و به‌سوی طاقی صلح شنا کرد و اسپایک هم در فاصلهٔ نزدیکی دنبالش رفت. سفالوکس فواره‌ای از آب شلیک کرد و دنبال آنخا رفت. بازوان هیولا مثل پروانهٔ زیر دریایی کار کردند و هیولا با سرعت زیادی به آنها نزدیک شد. لیا و اسپایک با تمام قدرت شنا کردند و به‌زحمت توانستند اندکی جلو بمانند. اکنون زمان آن بود که مکس وظیفه‌اش را انجام دهد. او فریاد زد: «ریوت، برویم.» مکس و ریوت دنبال ماهی مرکب غول‌پیکر شنا کردند. سگ رباتی پیام خرابی و درد را که از پایش دریافت می‌کرد، نادیده گرفت. لیا و اسپایک از زیر طاقی صلح عبور کردند و هیولا با یک حرکت جهشی دیگر دنبال آنها رفت. صدای برخورد شدیدی به گوش رسید. مکس دستش را مشت کرد و گفت: «آره!»

godzeela نبرد هیلاها

سر آهنی ریوت از میان امواج بیرون آمد و آب ازروی پوزه‌اش سرازیر شد. صدای واق‌واق الکتریکی‌اش در میان دیوارهای شهر عظیم آکورا پژواک یافت. «هی، ریوت، چه شده؟ مشکلی داری؟» مکس روی نرده‌ها خم شد و ریوت که هنوز واق‌واق می‌کرد، با چشمان قرمزش که خاموش و روشن می‌شدند، به او نگریست. نور سحر روی آب برق می‌زد. مکس عاشق این بود که صبح‌های زود، پیش از آنکه پدرش بیدار و شهر شلوغ شود، برای ماهیگیری با ریوت به طبقهٔ هم‌سطح دریا بیاید. ریوت سگ ماهیگیر خوبی بود. مکس آن را برای ماهیگیری برنامه‌ریزی کرده بود، اما تاکنون هیچ ماهی‌ای آن را این‌قدر هیجان‌زده نکرده بود.

مهدی

مکس پرسید: «چه شده پسر؟ چه دیدی؟» ریوت پاسخ داد: «نمی‌دانم، مکس.» مکس توانایی بیان کردن چند جملهٔ ساده را به حافظهٔ سگ رباتی داده بود. ریوت اکنون چیزی دیده بود که برای توصیفش هیچ کلمه‌ای نداشت. در عوض چزخید و دیوانه‌وار دست و پا زد و مسافتی را شنا کرد. سپس دوباره برگشت و به مکس نگاه کرد. بعد دوباره واق‌واق کرد و دم فلزی‌اش را تکان داد. مکس پرسید: «می‌خواهی دنبالت بیایم؟» «بله، دنبالم بیا.» در نزدیکی محلی که مکس ایستاده بود، اسکله‌ای وجود داشت. دو زیردریایی غول‌پیکر فینگر آنجا آهسته در آب تکان می‌خوردند. یک زیردریایی کوچک هم کنار آنها روی آب شناور بود. این شناور بود. این شناور متعلق به نیروی نجات دریایی آکوارا یا نندا بود. مکس

مهدی

می‌دانست که این جدیدترین مدل است؛ یک شیر دریایی زِد ایکس دویست. این زیردریایی کوچک در واقع یک فناوری زیبای مهندسی بود و بدنه‌اش چنان قدرتمند بود که می‌توانست فشار آب را حتی بر کف اقیانوس تحمل کند. مکس همیشه به دنیای مرموز و ناشناختهٔ زیر امواج فکر کرده بود اما هرگز نتوانسته بود خودش آنجا را ببیند. ورود او به زیردریایی‌ها ممنوع بود، اما قرض‌گرفتن یکی از آنها چه آسیبی به کسی می‌رساند؟ البته اگر مچش را هنگام ارتکاب جرم نمی‌گرفتند و به دام نمی‌افتاد. مکس به اطرافش نگاه کرد. کسی آنجا نبود، به همین دلیل با یک پرش ازروی نرده عبور کرد و روی عرشهٔ فلزی و خاکستری زیردریایی فرود آمد. درحالی‌که دور قسمت گنبدی بالای زیردریایی که از جنس شیشه- پلاستیک بود می‌چرخید، انحنای شکل بدنهٔ آن را شبیه به بدن پرتوماهی‌های بزرگ بود، تحسین کرد. او دکمه‌ای را پیدا کرد و فشار داد. در گنبدی

مهدی

بازویی که مکس از آن آویزان بود، با سرعت به طرف زمین رفت و ضربه زد. مکس در آخرین لحظه پرید و غلتید و به‌موقع از محل ضربه دور شد. درحالی‌که بلند می‌شد، دید که بازوها از لبهٔ اسکله به داخل دریا برمی‌گردند. پدر مکس درست بالای سطح آب بود. ریوت از دندان‌هایش آویزان بود و به چپ و راست تکان می‌خورد. هیولا قصد داشت به دریا برگردد. به‌زودی آنجا را ترک می‌کرد. مکس اندیشید، "آن هیولا خیلی سریع است، اما نه به اندازهٔ زیردریایی کوچک." زیردریایی کوچکی که قبلاً استفاده کرده بود، هنوز کنار اسکله بود. داخل آن پرید. یک نفر فریاد زد: «نه!» دو پلیس با سرعت به‌سویش دویدند. مکس با بیشترین سرعت گذرواژهٔ مهندس را وارد کرد و میلهٔ فرمان موتور را به جلو هل داد. موتور با صدای بلندی به حرکت درآمد و مکس با سرعت دنبال هیولا رفت. او اندیشید، "تو

مهدی

فرو رفت و بعد به زیر آب رفت و پدرش و ریوت را با خود برد. موجی از وحشت به سینهٔ مکس چنگ انداخت. پدرش چه مدت زیر آب دوام می‌آورد؟ کمتر از یک دقیقه. اما اگر هیولا می‌خواست پدر او را بکشد، چرا در همان لحظهٔ اول او را با چنگالش له نکرده بود؟ مکس به زیر آب رفت و هرچه پایین‌تر رفت، اطرافش تاریک‌تر شد. میلهٔ گاز موتور را تا انتها فشار داد. او کوسه‌ای که در دریا چرخید تا او را گاز بگیرد، سبقت گرفت. نورافکن‌های زیردریایی بدن سیاه هیولا را که پیچ‌وتاب می‌خورد، نشان داد. ناگهان متوجه نکته‌ای شد و اندیشید، "هی! این همان چیزی است که بار پیش زیر آب دیده بودم!" پس، دختر مرینی تلاش می‌کرده به او اعلام خطر کند. خیلی عجیب بود. داستان‌ها و افسانه‌هایی که مکس شنیده بود، می‌گفتند مرین‌ها از انسان‌ها متنفرند اما آن دختر سعی

مهدی

کرده بود به او اعلام خطر کند. اکنون آنها خیلی در دریا پیش رفته بودند. مکس احساس پدرش را تصور کرد؛ اینکه ریه‌هایش تحت فشار هستند و نمی‌تواند نفس بکشد. او باید کاری انجام می‌داد، آن‌هم خیلی سریع. انگشتانش دکمهٔ شلیک اژدر را پیدا کردند. او هیولا را درست بر مرکز نمایشگر سامانهٔ شلیک قرار داد. شاید یک شلیک مستقیم می‌توانست هیولا را بکشد یا آن را چنان مجروح کند که پدرش را رها کند. او شلیک کرد. دو اژدر دل آب را شکافتند. دو انفجار زرد و نارنجی چون دو ابر آبی ظاهر شدند و گسترش بافتند.

مهدی

جنگ نرم و کودتای مخملی

حامد گومه ای

برای ماندن ۲

سیدعلی اصغر ذهنی تهرانی

روان و تأثیرات آن بر سلامت جسم

محمدعرفان ارباب

شیوه های آبیاری و مدیریت آب در مزرعه (جلد دوم)