کتاب ایران و سازمان ملل متحد؛ روابطی متشنج

در جهان امروز باید تغییراتی در سازمان ملل متحد پدید آید و بنیان زندگی بشر را بر روی عدالت و حق بنا نهد با چنین تغییراتی تعیین آینده جهان به سمت صلح پیش خواهد رفت و جهان در پرتو صلح،آسایش،رشد و تکامل دست خواهد یافت و اگر چنین شود این تغییرات باعث می شود که کارهای سازمان ملل نیز در راستای صلح جهانی و پیشرفت بشری نتیجه دلخواه آن را بدهد. هرچند با توجه به ایرادات،ساختار و تشکیلات حقوقی در سازمان ملل در راه احقاق حقوق دولت‌ها و سازمان ها فاصله بسیار داریم و بر آن امید هستیم که در آینده به آمالی جهانی آرام برویم. اما آنچه در واقعیت رابط بین الملل نمود عینی دارد این است که کشورها و دولت‌های مختلف در سطح بین الملل از ظرفیتهای این سازمان ها بهره و استفاده و به سود منافع کشور مطبوع خویش استناد می‌نمایند که متاسفانه دستگاه دیپلماسی ایران (از آنجا که سرو مدارانش به اتفاق از دانش روز و قابلیت های دیپلماسی و استفاده از کنوانسیون ها و سازمان های بین المللی) فاقد صلاحیت لازم برای اکتساب چنین بهره ای برای منافع ملی می باشد در واقع بعد از انقلاب دستگاه دیپلماسی هنوز نتوانسته است از وجود این سازمان ها به نفع خود و کشور استفاده نماید.لذا تلاش خود را بر قراردادهای گذشته معطوف نموده و نتوانست ظرفیت های جدیدی را در این راه باز نماید، مهذا کتاب حاضر چالش‌های پیش روی سیاست خارجی جمهوری اسلامی را با سازمان های بین المللی بیان و آن را به صورت عینی به چالش می‌کشد.