کتاب تجلی جلال و جمال

کتاب تجلی جلال و جمال نوشتهٔ محمود شاهرخی (جذبه) است. انتشارات سوره ‏مهر این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر به بیان فضایل و ویژگی‌های امام حسین (ع) با بهره‌گیری از آیات و اشعار پرداخته است.

درباره کتاب تجلی جلال و جمال

کتاب تجلی جلال و جمال را می‌توان مجموعه جستاری دانست که در ۱۲ بخش نوشته شده است. این نوشتارها فضیلت‌ها و ویژگی‌های امام سوم شیعیان را با استفاده از آیات و اشعار گوناگون نام برده و شرح داده است. محمود شاهرخی (جذبه) در نوشتن این کتاب از زبانی تقریباً شاعرانه و ادبی استفاده کرده است.

«وصف رخساره خورشید»، «ورای حد تقریر است»، «تو خود چه آیتی»، «با شاهد مقصود» و «بر آستان جانان» عنوان تعدادی از بخش‌های کتاب حاضر هستند.

به‌گفتهٔ دانشنامهٔ اسلام از ویژگی‌های اخلاقی امام حسین (ع) بردباری، تواضع، فصاحت و در نهایت صفاتی است که از رفتارهای وی می‌توان برداشت کرد؛ مانند خوارشمردن مرگ، بیزاری از زندگی ننگین، غرور و مانند این‌ها. در بسیاری از روایات، به شباهت امام حسین (ع) به حضرت محمد (ص) اشاره شده است. امام حسین (ع) در مدینه به بخشندگی معروف بود و غلامان و کنیزانش را در صورت مشاهدهٔ خوش‌رفتاری آزاد می‌کرد. گفته شده است که امام حسین (ع) به معلم فرزندانش مال و پوشاک فراوان هدیه داد و دهانشان را پر از دُر کرد؛ درحالی‌که اذعان می‌داشت که این، جبران‌کنندهٔ ارزش کار معلم نیست. مردی شامی، یک بار به امام حسین (ع) و امام علی (ع) ناسزا گفت، اما حسین (ع) از او درگذشت و او را مورد مهربانی و لطف خود قرار داد. امام حسین (ع) امام سوم شیعیان و شخصیتی تاریخی و جهانی است.

خواندن کتاب تجلی جلال و جمال را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران مطالعه پیرامون روش و منش امام حسین (ع) پیشنهاد می‌کنیم.

بخش‌هایی از کتاب تجلی جلال و جمال

«ای که گفتی جان بده تا باشدت آرام دل

جان به غم‌هایت سپردم نیست آرامم هنوز

در دریایی غرقم که غرقه گرداب آن یاد ساحل نکند و بسته زنجیری شده‌ام که با چنان زنجیر ترک دیوانگی هیچ عاقل نکند.

حسین خوارزمی

شگفتا گاهی انسان از سر شیفتگی و جاذبه دست به کاری می‌زند که درخور او نیست و پا به عرصه‌ای می‌گذارد که در نخستین گام به سر در می‌آید و دچار شرمندگی می‌شود. چگونه ذره می‌تواند توصیف آفتاب کند یا قطره پهنای اقیانوس را بسنجد. آیا بی‌مایه‌ای چون من را می‌سزد که درباره یگانه قهرمان عرصه شهادت و فداکاری و سیمرغ قاف عشق، که خردمندان و دانشوران در توصیف عظمت و جلال او درمانده‌اند، مطلبی عرضه کند؟! حاشا! من خود می‌دانم این نهایت گستاخی است.

اما چون یقین دارم که باب رحمت او، که همان رحمت الهی است، بر همگان باز است و (هیچ خواهنده ازین در نرود بی‌مقصود) او به دل ناظر است نه به ظاهر و می‌داند این بی‌بضاعت دردمند از سر ارادت ارتجالاً مطالبی را به پیشگاه آن سرور تقدیم داشته، به امید آنکه هم در این دنیا از ورطه بیماری‌ام برهاند و هم در عرصه رستاخیز نزد خداوند شفیع و پایمرد من گردد و از آن غفار برای من طلب بخشایش کند تا آن بخشاینده از گناهان من درگذرد و قلم عفو بر جرائم من کشد.

و این کمترین این درخواست را در پایان خلوتگاه عشق به سالار شهیدان عرضه داشته‌ام. امید است که به اجابت رسد.

ای چراغ راه انسان یاحسین

جوهر دین روح قرآن یا حسین

ای تراز عرش اعظم نام تو

آب حیوان رشحه‌ای از جام تو

ای فروغ جاودانی کیستی؟

برتر از لفظ و معانی کیستی؟

هر زمان کآید مرا نامت به گوش

در رگم خون آید از عشقت به جوش

در تو تا چون قطره‌ای فانی شدم

موج‌خیزی ژرف و تو فانی شدم

چشم دارم چون ز دنیا بگذرم

پای بگذاری ز رأفت بر سرم

چهره بنمایی و دل‌شادم کنی

وز عذاب و رنج آزادم کنی»