کتاب مزرعه‌ی حیوانات

مزرعه‌ی حیوانات» را باید یک هجویه‌ی قدرتمند سیاسی علیه شورویِ دوران «ژوزف استالین» دانست. جورج اورول، در مهم‌ترین اثر خود، انقلاب ۱۹۱۷ روسیه و به فساد کشیده شدن آن توسط نخبگان‌ِ بی‌رحمِ حکومتِ استالینی را به تصویر کشیده است. مزرعه‌ی مِینر که پیشتر نماد حکمرانی آریستوکرات‌هاست و اشاره به «نیکلای دوم» تزار روسیه دارد، از دست انسان - به عنوان مالک فاسد و ظالم آن- در آمده و به دست حیوانات که همانا توده‌های مختلف مردم هستند می‌افتد. حیواناتی که هر کدام نماد یک قشر از جامعه هستند. در سرتاسر رمان مزرعه‌ی حیوانات، باید به سه عبارت کلیدی که گشاینده‌ی کد مورد نظر اورول است توجه کرد: «حیوانیسم»، «همه‌ی حیوانات برابرند»، و «چهارپا خوب، دوپا بد». اما خوک‌ها که مغز متفکر جامعه‌ی جدید و سردمداران حکومت هستند، پس از شوراندن سایر حیوانات به قیام و به نتیجه رسیدن آن، به عنوان نخبگان تصمیم‌ساز حکومتی، دست به کنترل افکار و پاکسازی سایر حیوانات می‌زنند. این کار، از طریق شستشوی مغزی به وسیله استراتژیست‌های زیرک حکومت و ایجاد رعب و وحشت به وسیله‌ی سگ‌ها به عنوان نیروهای پلیسی و امنیتی صورت می‌گیرد.