کتاب دل هایی که نمی میرند

«دل‌هایی که نمی‌میرند» اثر نور مؤید الجندلی نویسنده توانای سوری است. او در سال ۱۹۷۸ م در شهر حمص سوریه دیده به جهان گشود. وی عضو «انجمن ادبای شام» و عضو افتخاری مؤسسه «فرهنگ و ابداع ناجی نعمان» و همچنین سردبیر مجله «رابطة رواة للأدب الإسلامی و لغة القرآن» می‌باشد کسب نشان لیاقت از مؤسسه «ناجی نعمان» در سال ۲۰۰۸ م، با نوشتن مجموعه داستان‌های «تحلیق بلاأجنحة» و جایزه «مؤسسه دارالفکر» در سال ۲۰۰۶ م برای خلق اثر زیبا و ماندگار «قلوب لاتموت» از افتخارات الجندلی است. نویسنده در هر فصل این کتاب، بسیار دقیق و زیبا به توصیف موضوعی می‌پردازد که به دنبال آن پیامی را به مخاطب انتقال می‌دهد. وی در پرورش و گسترش داستان به‌خوبی عمل کرده و شیوایی متن، باعث فهم بیشتر و بهتر آن شده‌است. به نظر می‌رسد شخصیت‌پردازی و واقعی جلوه دادن حوادث داستان از رهگذر طرح شایسته و باورپذیر که بیشتر به واقعیت خارجی نزدیک بوده، به‌گونه‌ای است که خواننده خود را در بطن ماجرا و کنار شخصیت‌هایی تصوّر می‌کند که با خنده آنان می‌خندد و با گریه‌شان می‌گرید؛ ازاین‌رو حوادث داستان برای خواننده پذیرفتنی و در ذهن او ماندگار است. شخصیت‌های داستان به انسان‌های حقیقی جامعه نزدیک‌اند؛ به‌جز دو یا چند شخصیت کاملاً منفی و سیاه، بقیهٔ خاکستری می‌باشند؛ یعنی در ذاتشان هم خوبی و هم بدی وجود دارد. کاربرد تنوع شخصیتی و پراکندگی موضوعی، توصیف دقیق را برای نویسنده و یافتن ضمایر فاعلی را برای خواننده دشوار نموده است؛ اما وجود این تنوع در رمان توانسته اغلب مشکلات جوامع امروزی را در ذیل اقوال و اعمال اکثر شخصیت‌ها تحت شعاع قرار دهد. رمان پیش رو با پرداختن به مسائل و مشکلات جوانان در زمان‌ها و مکان‌های مختلف تلنگری است برای والدین که به خاطر گرفتاری‌های زندگی از تربیت و توجّه به فرزندانشان غافل نشوند و آنان را قربانی خواسته‌ها و منافع شخصی خود نکنند. ارزش‌هایی همچون شهادت، تحکیم باورهای دینی و عمل به آن‌ها، احترام به کلام بزرگان و آگاه‌سازی جوانان و نوجوانان به ابزارهای تهاجم فرهنگی غرب و خطرات آن، در جای‌جای این اثر به چشم می‌آید.