کتاب انتولوژی زشتی

کتاب انتولوژی زشتی نوشته‌ی سیما جوکار و با ویراستاری ندا حاجی کریمی، اثری پژوهشی و تحلیلی درباره مفهوم زشتی در تاریخ اندیشه، هنر و فلسفه است. این کتاب توسط انتشارات کتاب جریان منتشر شده است و به بررسی ریشه‌ها، تحولات و جایگاه زشتی در تقابل با زیبایی می‌پردازد. نویسنده با رویکردی چندوجهی، زشتی را نه صرفاً به‌عنوان فقدان زیبایی، بلکه به‌مثابه پدیده‌ای مستقل و حامل معناهای عمیق‌تر بررسی کرده است. ساختار کتاب شامل فصل‌هایی درباره بنیادهای کلاسیک زشتی، تحولات آن در دوره‌های روشنگری و مدرنیته، نظریه‌های معاصر، روانشناسی ادراک امر زشت و بازتاب آن در هنرهای مختلف است. این اثر با تکیه‌بر متون فلسفی، هنری و روانشناختی، تلاش دارد تا زشتی را از حاشیه به متن بیاورد و امکان بازاندیشی در تجربه هنری و انسانی را فراهم کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب انتولوژی زشتی

کتاب انتولوژی زشتی با قلم سیما جوکار، به واکاوی مفهوم زشتی در بستر تاریخ اندیشه و هنر می‌پردازد. این کتاب با نگاهی تحلیلی و انتقادی، زشتی را از جایگاه تقابل صرف با زیبایی خارج کرده و آن را به‌عنوان پدیده‌ای دارای هویت مستقل بررسی می‌کند. ساختار کتاب از فصل‌هایی تشکیل شده که هر یک به دوره‌ای خاص از تاریخ فلسفه و هنر اختصاص یافته‌اند؛ از یونان باستان و قرون وسطی تا مدرنیته و نظریه‌های معاصر. نویسنده با ارجاع به اندیشمندانی چون افلاطون، ارسطو، کانت، هگل، نیچه، آدورنو، رانسیر و الن سیکسو، نشان داده است که زشتی چگونه در هر دوره معنایی متفاوت یافته و چه نقشی در شکل‌گیری تجربه هنری و زیباشناختی داشته است. علاوه‌بر تحلیل‌های فلسفی، کتاب به بازتاب زشتی در هنرهای تجسمی، ادبیات، تئاتر و سینما نیز پرداخته و جایگاه آن را در روانشناسی و ادراک انسانی بررسی کرده است. انتولوژی زشتی با رویکردی بینارشته‌ای، مرزهای سنتی زیبایی‌شناسی را به چالش کشیده و امکان گفت‌وگو درباره تجربه‌های حاشیه‌ای و کمتر دیده‌شده را فراهم آورده است.

خلاصه کتاب انتولوژی زشتی

کتاب انتولوژی زشتی با طرح پرسش‌هایی بنیادین درباره ماهیت زشتی، تلاش کرده است تا این مفهوم را از تقابل ساده با زیبایی فراتر ببرد. نویسنده در مقدمه، زشتی را نه صرفاً فقدان زیبایی، بلکه امری مستقل و حامل صداقتی عریان معرفی کرده است؛ پدیده‌ای که می‌تواند حقیقت هنری و انسانی را بازتاب دهد. کتاب در فصل نخست، به بنیادهای کلاسیک زشتی در فلسفه غرب می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه فیلسوفانی چون افلاطون و ارسطو، زشتی را به‌عنوان انحراف از نظم، هارمونی و ایده‌آل‌های عقلانی تعریف کرده‌اند. در ادامه، با ورود به دوره‌های رواقی، اپیکوری و قرون وسطی، زشتی با مفاهیمی چون شر، گناه و فساد اخلاقی پیوند می‌خورد و در هنر و الهیات به‌عنوان نماد سقوط و انحراف ظاهر می‌شود. در فصل‌های بعدی، کتاب به تحولات مدرن و معاصر می‌پردازد؛ جایی که با ظهور رمانتیسم، مدرنیسم و پست‌مدرنیسم، زشتی به‌عنوان تجربه‌ای زیباشناختی و حتی والامقام مطرح می‌شود. اندیشمندانی چون کانت، شوپنهاور، نیچه و آدورنو، هر یک از زاویه‌ای متفاوت به زشتی نگریسته‌اند؛ از تجربه والایی و رنج تا نقد ایدئولوژی زیبایی و نمایش زخم‌های جهان. کتاب همچنین به نظریه‌های معاصر زیبایی‌شناسی منفی، روانشناسی ادراک امر زشت و بازتاب آن در هنرهای مختلف می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه زشتی می‌تواند ابزاری برای نقد اجتماعی، بیان حقیقت و خلق تجربه‌های هنری تازه باشد. در نهایت، انتولوژی زشتی با دعوت به بازاندیشی در تجربه هنری و انسانی، مرزهای سنتی زیبایی‌شناسی را گسترش داده و زشتی را به‌عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از فهم خود، دیگری و جهان معرفی کرده است.

چرا باید کتاب انتولوژی زشتی را بخوانیم؟

انتولوژی زشتی اثری است که با رویکردی تحلیلی و چندوجهی، امکان مواجهه‌ای تازه با مفهومی دیرینه اما کمتر کاوش‌شده را فراهم می‌کند. این کتاب با عبور از دوگانه‌انگاری‌های رایج، زشتی را نه صرفاً به‌عنوان فقدان زیبایی، بلکه به‌مثابه پدیده‌ای مستقل و حامل معناهای عمیق‌تر بررسی کرده است. خواننده با مطالعه این اثر، با سیر تحول اندیشه‌ها درباره زشتی در فلسفه، هنر و روانشناسی آشنا می‌شود و درمی‌یابد که زشتی چگونه می‌تواند ابزاری برای نقد اجتماعی، بیان حقیقت و خلق تجربه‌های هنری متفاوت باشد. کتاب همچنین با بررسی نمونه‌های متنوع از هنر، ادبیات و سینما، نشان داده است که زشتی می‌تواند به بازاندیشی در تجربه هنری و انسانی کمک کند و مرزهای سنتی زیبایی‌شناسی را به چالش بکشد. این اثر برای کسانی که به دنبال فهمی عمیق‌تر از مفاهیم زیباشناختی و تجربه‌های حاشیه‌ای هستند، دریچه‌ای تازه می‌گشاید.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به علاقه‌مندان فلسفه هنر، دانشجویان و پژوهشگران رشته‌های فلسفه، هنر، روانشناسی و مطالعات فرهنگی پیشنهاد می‌شود. همچنین به کسانی که دغدغه بازاندیشی در مفاهیم زیبایی و زشتی، نقد اجتماعی و تجربه‌های هنری متفاوت دارند، توصیه می‌شود.