کتاب انتهای درد

کتاب انتهای درد نوشته‌ی لیلا آبان مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه فارسی است که انتشارات درختستان آن را منتشر کرده است. این کتاب با نگاهی عمیق به تجربه‌های انسانی، به‌ویژه رنج، تاب‌آوری و امید در دل تاریکی‌ها می‌پردازد. داستان‌ها اغلب حول محور زنان و مردانی شکل گرفته‌اند که با فقدان، بیماری، مرگ عزیزان و زخم‌های زندگی دست‌وپنجه نرم می‌کنند و در عین حال، جست‌وجوی معنای زندگی و امید را از دل همین رنج‌ها پی می‌گیرند. روایت‌ها با زبانی ساده و صمیمی، اما پر از جزئیات احساسی و تأمل‌برانگیز، به تجربه‌های مشترک انسانی نزدیک می‌شوند و تلاش دارند تصویری ملموس از مواجهه با درد و بازسازی خود پس از شکست‌ها ارائه دهند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب انتهای درد

انتهای درد مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه است که لیلا آبان در آن به سراغ تجربه‌های عمیق انسانی رفته است؛ تجربه‌هایی که اغلب با رنج، فقدان و مواجهه با مرگ گره خورده‌اند. کتاب در فضایی معاصر و با تمرکز بر زندگی روزمره، روایت‌هایی از زنان و مردانی را بازگو می‌کند که هر یک به‌نوعی با مصیبت‌ها و زخم‌های زندگی روبه‌رو شده‌اند. ساختار کتاب بر پایه‌ی داستان‌های مستقل است که هرکدام به گوشه‌ای از مفهوم درد، تاب‌آوری و امید می‌پردازند. نویسنده با الهام از تجربه‌های واقعی و مشاهده‌های شخصی، شخصیت‌هایی را خلق کرده که گاه در دل جنگ، فقر، بیماری یا فقدان عزیزان، معنای تازه‌ای برای ادامه دادن می‌یابند. در این میان، امید و پذیرش به‌عنوان دو نیروی پنهان اما مؤثر، در بطن روایت‌ها جریان دارند و کتاب را از صرف بازنمایی رنج فراتر می‌برند. انتهای درد نه‌تنها به زخم‌ها و شکست‌ها می‌پردازد، بلکه لحظه‌هایی از روشنایی و بازسازی را نیز به تصویر می‌کشد؛ جایی که انسان، حتی در اوج اندوه، بار دیگر به زندگی بازمی‌گردد.

خلاصه داستان انتهای درد

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! انتهای درد با مقدمه‌ای آغاز می‌شود که دغدغه‌ی نویسنده درباره تاب‌آوری انسان در برابر رنج و مصیبت را شرح می‌دهد. داستان‌ها هرکدام به‌گونه‌ای به تجربه‌ی درد و مواجهه با آن می‌پردازند. در یکی از داستان‌ها، پدربزرگی که احساس می‌کند به پایان عمرش نزدیک شده، خانواده را برای گرفتن عکس دسته‌جمعی دعوت می‌کند. روایت با جزئیات احساسی، لحظات وداع، توبه و مواجهه با مرگ را از نگاه نوه‌ها و اعضای خانواده به تصویر می‌کشد. در داستانی دیگر، مادری پس از حادثه‌ای که کودک نوپایش را زخمی می‌کند، با احساس گناه و تلاش برای درک درد فرزندش، خود را در معرض همان رنج قرار می‌دهد و با تیغ‌های کاکتوس پوست خود را زخمی می‌کند تا شاید بخشی از درد کودک را به دوش بکشد. داستان‌های دیگر کتاب به فقدان مادر، بیماری پدر، یا از دست دادن عزیزان می‌پردازند. در یکی از روایت‌ها، زنی که همسر و فرزندانش را در یک تصادف از دست داده، با گذر از دوره‌ای طولانی از بی‌حسی، خشم و اندوه، به تدریج به پذیرش و بازسازی زندگی می‌رسد. او پس از سال‌ها، دوباره ازدواج می‌کند و معنای تازه‌ای برای بودن پیدا می‌کند. داستان‌ها اغلب با لحظاتی از امید، بازگشت به زندگی و کشف معنا در دل تاریکی پایان می‌یابند. نویسنده در هر روایت، به‌جای ارائه راه‌حل یا قضاوت، صرفاً تماشاگر و روایت‌گر رنج و تلاش انسان برای ادامه دادن است. درون‌مایه‌ی مشترک داستان‌ها، جست‌وجوی امید در دل یأس و پذیرش زخم‌ها به‌عنوان بخشی از زیستن است.

چرا باید کتاب انتهای درد را بخوانیم؟

انتهای درد با روایت‌هایی کوتاه و تأثیرگذار، به تجربه‌های انسانی از رنج و تاب‌آوری می‌پردازد و تصویری ملموس از مواجهه با درد و بازسازی پس از شکست‌ها ارائه می‌دهد. کتاب با تمرکز بر جزئیات احساسی و موقعیت‌های آشنا، امکان همدلی با شخصیت‌ها را فراهم می‌کند و نشان می‌دهد که حتی در اوج اندوه، جرقه‌هایی از امید و امکان بازسازی وجود دارد. ویژگی شاخص این مجموعه، پرداختن به زخم‌ها و رنج‌ها بدون اغراق یا قضاوت است؛ روایت‌ها نه به‌دنبال قهرمان‌سازی‌اند و نه قصد دارند درد را کوچک جلوه دهند. بلکه با نگاهی انسانی و بی‌واسطه، به پذیرش و معنایابی در دل رنج می‌پردازند. خواندن این کتاب فرصتی است برای تأمل درباره تاب‌آوری، امید و معنای زندگی در شرایط دشوار، و شاید راهی برای درک بهتر خود و دیگران در مواجهه با مصیبت‌ها.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به کسانی پیشنهاد می‌شود که دغدغه‌ی تاب‌آوری، معنای رنج، فقدان عزیزان یا تجربه‌های دشوار زندگی را دارند. همچنین برای علاقه‌مندان به داستان‌های کوتاه فارسی و روایت‌های انسانی درباره امید و بازسازی پس از شکست مناسب است.