کتاب ماه قرمز

کتاب ماه قرمز نوشته‌ دانیال قایدی اثری داستانی و تخیلی است که نشر سنجاق آن را به‌صورت الکترونیکی منتشر کرده است. این رمان با الهام از فضای تاریخی ایران، به‌ویژه دوره‌ی قاجار، روایتی متفاوت و پرکشش از شهری خیالی به نام هیچک را روایت می‌کند؛ شهری که به پناهگاهی برای تردشدگان حکومت بدل شده است. داستان با محوریت شخصیت تلخک، امیر شهر و فتحعلی شاه قاجار، به بررسی قدرت، دروغ، اعتماد و وسوسه‌های انسانی می‌پردازد و در بستری از وقایع غیرواقعی و افسانه‌ای، مفاهیمی چون عدالت، حقیقت و فساد را به چالش می‌کشد. ماه قرمز با بهره‌گیری از عناصر فانتزی و اسطوره‌ای، فضایی رازآلود و پرتعلیق خلق کرده است که خواننده را به دل ماجراهای پرپیچ‌وخم و تصمیمات دشوار شخصیت‌ها می‌برد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب ماه قرمز

کتاب ماه قرمز، نوشته‌ی دانیال قایدی، داستانی تخیلی با رگه‌هایی از تاریخ و افسانه است که در بستری از وقایع ساختگی و الهام‌گرفته از دوره‌ی قاجار روایت می‌شود. کتاب با تأکید بر غیرواقعی‌بودن ماجراها، قصه‌ی شهری به نام هیچک را بازگو می‌کند؛ شهری که به زندانی برای مخالفان حکومت تبدیل شده است. ساختار کتاب بر پایه‌ی روایت‌های پی‌درپی و گفت‌وگوهای شخصیت‌ها شکل گرفته است و با بهره‌گیری از عناصر فانتزی، مرز میان واقعیت و خیال را کمرنگ می‌کند. حضور شخصیت‌هایی چون تلخک، امیر شهر، طبیب بزرگ و حتی شیطان، به داستان رنگ و بویی اسطوره‌ای و نمادین می‌بخشد. روند داستان با ورود فتحعلی شاه به شهر، وقوع اتفاقات عجیب، ظهور ماه قرمز و گسترش شایعات و بیماری‌های خیالی، به‌تدریج به سمت بحران‌های اخلاقی و اجتماعی پیش می‌رود. کتاب ماه قرمز با زبانی امروزی و نگاهی انتقادی، مفاهیمی چون قدرت، دروغ، اعتماد و وسوسه را در قالب روایتی پرکشش و چندلایه به تصویر کشیده است.

خلاصه داستان ماه قرمز

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان ماه قرمز با معرفی شهری به نام هیچک آغاز می‌شود؛ مکانی دورافتاده که به تبعیدگاه مخالفان حکومت فتحعلی شاه قاجار بدل شده است. مردم شهر از ظلم و فشار مالیاتی شاه به ستوه آمده‌اند و در تدارک نقشه‌ای برای تغییر اوضاع هستند. تلخک، شخصیت اصلی داستان، در مهمانی‌ای که برای شاه ترتیب داده شده است با شجاعت حقایق تلخی را به زبان می‌آورد و همین باعث اعدام او می‌شود. اما پس از سه روز تلخک به شکلی معجزه‌آسا زنده می‌شود و مدعی می‌شود که با شیطان معامله‌ای کرده است: در ازای زنده‌ماندن، باید بذر بی‌اعتمادی و دروغ را در شهر بکارد. با کمک طبیب بزرگ شهر، شایعه‌ای درباره‌ی بیماری مرگبار و عمدی‌بودن آن توسط شاه پخش می‌شود. این دروغ به‌سرعت در شهر و مناطق اطراف گسترش می‌یابد و باعث ترس، قرنطینه و افزایش قیمت‌ها می‌شود. قاسم (تلخک) با هویت جدیدش به مقام اعتمادالدوله می‌رسد و با نفوذ در میان بزرگان شهر، اختلاف و بی‌اعتمادی را دامن می‌زند. در این میان قتل طبیب بزرگ و ورود کنیزی به نام ماهرخ، داستان را وارد مرحله‌ای تازه می‌کند. قاسم که به ماهرخ دل می‌بندد، میان وسوسه‌های شیطان و ندای وجدانش گرفتار می‌شود و در نهایت تصمیم می‌گیرد راه خود را از شیطان جدا کند که با تهدیدی تازه روبه‌رو می‌شود. شاه به بهانه‌ی ماه قرمز، قصد نابودی شهر را دارد و قاسم باید میان نجات مردم و وفاداری به عهدش با شیطان یکی را انتخاب کند.

چرا باید کتاب ماه قرمز را بخوانیم؟

ماه قرمز با روایتی تخیلی و فضایی رازآلود، به سراغ مفاهیمی چون قدرت، دروغ، اعتماد و وسوسه می‌رود و آن‌ها را در بستری تاریخی و نمادین به چالش می‌کشد. این کتاب با شخصیت‌پردازی چندلایه و استفاده از عناصر فانتزی، تصویری متفاوت از جامعه‌ای گرفتار بحران‌های اخلاقی و اجتماعی ارائه داده است. روایت داستان هم‌زمان که سرگرم‌کننده است، مخاطب را به تأمل درباره‌ی پیامدهای دروغ، قدرت‌طلبی و انتخاب‌های فردی و جمعی وامی‌دارد. همچنین حضور شخصیت‌هایی با انگیزه‌های پیچیده و تضادهای درونی، داستان را از سطح یک افسانه‌ی ساده فراتر برده و آن را به اثری چندوجهی تبدیل کرده است.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به علاقه‌مندان داستان‌های تاریخی-تخیلی، دوستداران روایت‌های نمادین و کسانی که به موضوعاتی مانند قدرت، فساد، اعتماد و وسوسه‌های انسانی علاقه دارند پیشنهاد می‌شود. همچنین ماه قرمز برای کسانی که به‌دنبال داستان‌هایی با فضای رازآلود هستند، انتخاب مناسبی است.

بخشی از کتاب ماه قرمز

«تلخک عصبانی و ناامید شد. امّا معلوم بود که زور عصبانیتش بر ناامیدی چربیده! چون چشم‌هاشو بست و به کنایه برای فتحعلی شاه شروع به خواندن شعری بداهه کرد: ـــ خود دانم که با گفتن این حرفها پاداشم نقره است اما تیغش نه سکه‌ش/اما گاهی عقل حکم برتری دارد به آدمی و زندگیش، پاچه خواری میکردیم اما نه برای جلال و جبروت نداشته‌ت/بلکه برای جیب‌ها و شکم‌هایی که خالی گشت و کم شد از وقار و ابهتت. همه کسانی که در اون مهمانی حاضر بودند سر به پایین انداختند به این نشانه که موافق حرفهای تلخک هستند ولی می‌دانستند که زدن این حرفها به پادشاه یک مملکت به بزرگی ایران مساوی با مرگ است و هیچکدام نمی‌توانند جلوی مرگ تلخک رآ بگیرند. یکدفعه فتحعلی شاه سکوت تالار مهمانی را با خنده‌ش شکست و گفت: ـــ خنده‌م بخاطر تصویری بود که دیدم. اینجا پر است از علمایی که به شان حضور من لباس مردم عادی را پوشیده‌اند و حتی ِامیر شهرتان و وزرایش لباس پائین‌ترین درجات کاخ را پوشیده‌اند و هیچکدام جرات اینگونه حرف زدن را نداشته است. آنوقت مردی بزک و دوزک شده چنین گستاخی می‌کند. بنظر تو عجیب نیست؟»