کتاب مردی از دیار طبس

کتاب الکترونیکی «مردی از دیار طبس» نوشتهٔ ندا میرزائی الوری و با نشر فروغ سیمرغ، روایتی داستانی و شاعرانه از زندگی سید آقا علی میرزا سجادی را پیش روی مخاطب می‌گذارد. این اثر در قالب داستانی برای نوجوانان و جوانان نوشته شده و با نگاهی خیال‌پردازانه و لطیف، به روایت عشق، تنهایی و امید در دل ویرانه‌های ارگ طبس می‌پردازد. نویسنده با الهام از واقعیت‌های تاریخی و بهره‌گیری از عناصر خیال، قصه‌ای را خلق کرده که در آن کلاغ و ارگ به‌عنوان راویان خاموش، شاهد فرازونشیب‌های زندگی و عشق میرزا هستند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب مردی از دیار طبس

«مردی از دیار طبس» اثری داستانی با ساختاری روایی و شاعرانه است که در بستر شهر طبس و ارگ تاریخی آن شکل گرفته است. ندا میرزائی الوری در این کتاب، زندگی و عشق سید آقا علی میرزا سجادی را نه به‌عنوان یک روایت مستند، بلکه با نگاهی خیال‌پردازانه و شخصی بازآفرینی کرده است. داستان در سه بخش اصلی پیش می‌رود: روزهای روشن، شب‌های خاموش ارگ و گفت‌وگوی کلاغ و ارگ. روایت از زبان کلاغ و ارگ، دو شاهد خاموش و نمادین، پیش می‌رود و همین زاویهٔ دید، به داستان رنگ و بویی متفاوت می‌بخشد. کتاب با بهره‌گیری از عناصر بومی، فضاهای شاعرانه و دیالوگ‌های درونی، به دغدغه‌های انسانی چون عشق، وفاداری، تنهایی و امید می‌پردازد. ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که هم نوجوانان و هم بزرگسالان می‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند و در دل روایت، لایه‌هایی از تاریخ، فرهنگ و احساسات انسانی را کشف کنند.

خلاصه کتاب مردی از دیار طبس

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان با بازگشت کلاغی به ارگ ویران‌شدهٔ طبس آغاز می‌شود؛ جایی که سال‌ها پیش شاهد شکل‌گیری عشقی آرام و عمیق میان سید آقا علی میرزا و مریم بوده است. کلاغ، به‌عنوان راوی خاموش، خاطرات گذشته را مرور می‌کند: نخستین دیدار میرزا و مریم در کوچه‌ای خاکی، نامه‌هایی که میرزا هرگز به دست مریم نرساند، و لحظه‌هایی که عشق میان آن دو جوانه زد اما به وصال نرسید. مخالفت خانوادهٔ مریم و ازدواج اجباری او با مردی دیگر، میرزا را به انزوا و سکوت در خرابه‌های ارگ می‌کشاند. او شب‌ها با دیوارهای ارگ حرف می‌زند، شعر می‌گوید و نام مریم را روی خاک و دیوارها می‌نویسد. باران، سکوت و زلزله، همگی در روایت حضور دارند و هرکدام نشانه‌ای از دلتنگی و گذر زمان‌اند. در نهایت، زلزلهٔ طبس همه‌چیز را ویران می‌کند و میرزا زیر آوار ارگ آرام می‌گیرد. سال‌ها بعد، کلاغ و ارگ در گفت‌وگویی شاعرانه، دربارهٔ سرنوشت عشق میرزا و مریم سخن می‌گویند و به این نتیجه می‌رسند که عشق، هرگز تمام نمی‌شود؛ فقط شکلش عوض می‌شود و در خاطره‌ها و خاک شهر باقی می‌ماند.

چرا باید کتاب مردی از دیار طبس را بخوانیم؟

این کتاب با روایت شاعرانه و فضاسازی بومی، داستانی از عشق، وفاداری و تنهایی را در دل تاریخ و ویرانه‌های طبس به تصویر می‌کشد. حضور دو راوی غیرانسانی، یعنی کلاغ و ارگ، به روایت حالتی نمادین و متفاوت می‌بخشد و مخاطب را به سفری احساسی میان خاطرات، امید و اندوه می‌برد. «مردی از دیار طبس» نه‌تنها قصه‌ای عاشقانه، بلکه تاملی بر ماندگاری احساسات انسانی و پیوند آن‌ها با مکان و زمان است. خواندن این کتاب فرصتی‌ست برای لمس لایه‌های پنهان عشق و تنهایی در بستری شاعرانه و خیال‌انگیز.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای نوجوانان و جوانانی که به داستان‌های عاشقانه، روایت‌های شاعرانه و فضاهای بومی علاقه دارند، مناسب است. همچنین برای کسانی که دغدغهٔ وفاداری، تنهایی و امید را در دل خود دارند و دوست دارند قصه‌ای متفاوت از عشق را در بستری تاریخی و خیال‌پردازانه بخوانند، پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب مردی از دیار طبس

«کلاغ. همان کلاغ قدیمی. دوباره برگشته بود-به جایی که روزگاری خانه‌اش بود. روی یکی از طاق‌های نیمه‌ريخته نشست. بال‌هایش را جمع کرد. و چشم دوخت به افق خاک خورده‌ی طبس. او زمانی در همین ارگ زندگی می‌کرد. در لابه‌لای آجرهای گرم در سایه‌ی ستون‌های شکسته، در پروازهای بی‌صدا میان برج و بارو، او نه فقط پرنده‌ای در آسمان، که چشم خاموش شهر بود. شاهد روزهای بسیاری بود-تلخ و شیرین، پر از آمد و رفت آدم‌ها. صدای خنده‌ی کودکان. دعوای پیرمردها، زمزمه‌ی عاشقانه‌ی دختران جوان. همه را شنیده بود. اما هیچ چیز هیچ‌کس، مثل آن دو نفر ذهنش را درگیر نکرده بود: سید آقا علی میرزا و مریم. از همان روزی که برای نخستین‌بار آن‌ها را دید. چیزی در دلش تکان خورد-شاید حسرت. شاید کنجکاوی، شاید چیزی شبیه دیگر دلش با ارگ نبود. هر صبح، پر می‌کشید میان کوچه‌های شهر. می‌نشست روی دیوارهای گلی، پشت پنجره‌ها، بالای درخت‌ها... و با چشمانی تیز و قلبی بی‌قرار، نظاره‌گر قصه‌ای شد که آرام‌آرام در دل طبس شکل می‌گرفت.»