کتاب هدیه پرماجرا

کتاب الکترونیکی «هدیه پرماجرا» نوشتهٔ الن کانفورد و ترجمهٔ علی اسماعیل‌پور، توسط نشر بورس منتشر شده است. این کتاب داستانی کودک و نوجوان است که با روایتی طنز و آموزنده، مفاهیم مالی و مهارت‌های مدیریت پول را به زبان داستان برای مخاطبان جوان خود بازگو می‌کند. محوریت داستان حول تلاش‌های دختری به نام «جنی آرچر» برای تهیهٔ هدیه‌ای برای مادرش شکل می‌گیرد و در خلال ماجراها، موضوعاتی مانند کسب درآمد، پس‌انداز، قرض گرفتن و ارزش واقعی پول به‌تصویر کشیده می‌شود. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب هدیه پرماجرا

«هدیه پرماجرا» اثری داستانی است که در قالب رمان کوتاه برای کودکان و نوجوانان نوشته شده است. الن کانفورد، نویسندهٔ این کتاب، با انتخاب شخصیت اصلی دختری به نام «جنی آرچر»، ماجرایی ساده اما پر از نکات آموزشی را روایت کرده است. داستان در فضای خانوادگی و محله‌ای کوچک می‌گذرد و دغدغه‌های روزمرهٔ یک کودک دربارهٔ پول، هدیه‌دادن و استقلال مالی را به تصویر می‌کشد. ساختار کتاب بر پایهٔ روایت خطی و ماجراهای پی‌درپی استوار است و هر فصل، چالشی تازه را پیش روی جنی قرار می‌دهد. این کتاب در سال ۱۹۸۸ منتشر شده و از آن زمان به‌عنوان یکی از منابع مناسب برای آموزش مفاهیم مالی به کودکان شناخته می‌شود. تصویرگری‌های الهام رحیمی نیز به جذابیت و فهم بهتر داستان کمک کرده‌اند. «هدیه پرماجرا» با زبانی ساده و طنزآمیز، نه‌تنها سرگرم‌کننده است بلکه به‌گونه‌ای غیرمستقیم، مهارت‌های زندگی را به مخاطب خود منتقل می‌کند.

خلاصه کتاب هدیه پرماجرا

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان با معرفی «جنی آرچر» آغاز می‌شود؛ دختری که تنها ۷ سنت پول دارد و آرزو دارد برای تولد مادرش یک پالتوی خز بخرد. او با دوستش «ویلسون» دربارهٔ این آرزو صحبت می‌کند و متوجه می‌شود که برای رسیدن به هدفش باید راهی برای کسب درآمد پیدا کند. جنی ابتدا تصمیم می‌گیرد با آموزش سگ‌ها پول دربیاورد و حتی برای این کار برنامه‌ریزی می‌کند، اما با چالش‌هایی مانند بی‌اعتمادی همسایه‌ها و ترس ویلسون از سگ‌ها روبه‌رو می‌شود. تلاش‌های جنی برای پیدا‌کردن شغل و کسب درآمد، او را به سمت ایده‌های مختلفی مانند پرستاری از کودکان و حتی فروش خانه می‌کشاند. در هر مرحله، جنی با موانع و ناکامی‌هایی مواجه می‌شود اما دست از تلاش برنمی‌دارد. او یاد می‌گیرد که ارزش واقعی هدیه در نیت و تلاش نهفته است، نه در قیمت آن. در نهایت، جنی با کمک اطرافیان و با استفاده از خلاقیت خود، موفق می‌شود هدیه‌ای مناسب برای مادرش تهیه کند و در این مسیر، مفاهیمی مانند استقلال مالی، ارزش کار و اهمیت پس‌انداز را تجربه می‌کند. داستان با لحنی شیرین و ماجراهایی پرکشش، مخاطب را با دنیای کودکی و دغدغه‌های مالی آن آشنا می‌سازد.

چرا باید کتاب هدیه پرماجرا را بخوانیم؟

این کتاب با روایت داستانی جذاب و شخصیت‌پردازی ملموس، مفاهیم مالی و مهارت‌های مدیریت پول را به‌گونه‌ای قابل لمس برای کودکان و نوجوانان مطرح می‌کند. «هدیه پرماجرا» نه‌تنها سرگرم‌کننده است، بلکه به مخاطب خود کمک می‌کند تا با چالش‌های واقعی زندگی مانند کسب درآمد، پس‌انداز، قرض گرفتن و ارزش هدیه آشنا شود. خواندن این کتاب فرصتی است برای آشنایی با اهمیت تلاش، خلاقیت و استقلال در مواجهه با مشکلات روزمره. همچنین والدین می‌توانند از این کتاب به‌عنوان ابزاری برای گفت‌وگو با فرزندان خود دربارهٔ مسائل مالی و ارزش واقعی هدیه استفاده کنند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای کودکان و نوجوانانی که می‌خواهند با مفاهیم ابتدایی مدیریت مالی، کسب درآمد و ارزش واقعی هدیه آشنا شوند، مناسب است. همچنین والدین و مربیانی که به دنبال راهی برای آموزش غیرمستقیم مهارت‌های مالی به فرزندان خود هستند، می‌توانند از این کتاب بهره ببرند.

بخشی از کتاب هدیه پرماجرا

«جنی آرچر مشکل مالی داشت. به دوستش، ویلسون گفت: من هیچ پولی ندارم؛ فقط ۷ سنت! برای خودم دارم. ویلسون پرسید: می‌خوای با پولت چکار کنی؟ -می‌خوام برای تولد مامانم یک پالتوی خز بخرم. ویلسون گفت: وای. چه جالب! قیمتش حداقل یک میلیون دلاره! ویلسون بهترین دوست جنی، یک سال از او کوچکتر است و چیز زیادی هم درباره پول نمی‌داند. ۱. هر دلار صد سنت است. ویلسون گفت: حتی آگه صد دلار هم باشه. تو نمی‌تونی جنی آهی کشید و گفت: می‌دونم؛ من هیچ چیزی نمی‌تونم بخرم. ویلسون پرسید: شما فقیرید؟ جنی یک دسته از موهای قهوه‌ایش را گرفت و دور انگشتش پیچید و گفت: آره، حدس می‌زنم فقیر باشیم؛ هر وقت که از مامانم می‌خوام به چیزی برام بخره می‌گه خیلی گرونه! ویلسون می‌دانست که وقتی جنی ناراحت است یا شدیدا فکر می‌کند موهایش را دور انگشتش می‌پیچد. ویلسون گفت: یه پالتوی خز به کم گرونه. جنی گفت: می‌خوام یه دونه بخرم که وقتی مامانم اونو بپوشه، دیگه احساس فقیر بودن نکنه.»