کتاب توان بخشی عصب روانشناختی

کتاب الکترونیکی «توان‌بخشی عصب‌روان‌شناختی: رویکرد رفتاری به توان‌بخشی عصب‌روان‌شناختی رفتاری» نوشتهٔ باربارا ویلسون، کامیلا هربر و آگنس شیل و با ترجمهٔ سعید رضایی و نازنین راکبی، توسط نشر رشد فرهنگ منتشر شده است. این کتاب به بررسی روش‌ها و رویکردهای رفتاری در توان‌بخشی بیماران با آسیب‌های مغزی و اختلالات عصب‌روان‌شناختی می‌پردازد و راهکارهایی برای ارزیابی، مدیریت و بهبود عملکرد شناختی و رفتاری این بیماران ارائه می‌دهد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب توان بخشی عصب روانشناختی

«توان‌بخشی عصب‌روان‌شناختی: رویکرد رفتاری به توان‌بخشی عصب‌روان‌شناختی رفتاری» اثری تخصصی در حوزهٔ ناداستان و علوم اعصاب شناختی است که به بررسی پیوند میان روان‌شناسی رفتاری و پزشکی می‌پردازد. نویسندگان، با تکیه‌بر تجربیات بالینی و پژوهش‌های علمی، تلاش کرده‌اند تا چارچوبی برای ارزیابی و درمان بیماران مبتلا به آسیب‌های مغزی ارائه دهند. ساختار کتاب شامل هشت فصل است که هر یک به موضوعی خاص در زمینهٔ ارزیابی، طراحی برنامه‌های درمانی، مدیریت اختلالات رفتاری و آموزش خانواده و کارکنان درمانی اختصاص یافته است. این اثر با مثال‌های واقعی و مطالعات موردی، اهمیت رویکردهای رفتاری را در بهبود کیفیت زندگی بیماران و خانواده‌های آن‌ها برجسته می‌کند. کتاب حاضر نه‌تنها به معرفی ابزارها و آزمون‌های ارزیابی عصب‌روان‌شناختی و رفتاری می‌پردازد، بلکه به چالش‌های عملی در فرایند توان‌بخشی و ضرورت همکاری میان‌رشته‌ای نیز توجه دارد. نویسندگان تأکید کرده‌اند که هیچ رویکرد واحدی نمی‌تواند پاسخگوی تمام نیازهای بیماران باشد و ترکیب روش‌های مختلف، کلید موفقیت در توان‌بخشی است.

خلاصه کتاب توان بخشی عصب روانشناختی

این کتاب با مروری بر تاریخچهٔ رویکردهای رفتاری در توان‌بخشی عصب‌روان‌شناختی آغاز می‌شود و نشان می‌دهد که چگونه مفاهیم و تکنیک‌های رفتاری از گذشته تا امروز در درمان بیماران با آسیب مغزی به‌کار رفته‌اند. نویسندگان، ابتدا به اهمیت ارزیابی دقیق بیماران از دو منظر عصب‌روان‌شناختی و رفتاری می‌پردازند و تفاوت‌ها و مکمل‌بودن این دو رویکرد را شرح می‌دهند. آن‌ها توضیح می‌دهند که ارزیابی عصب‌روان‌شناختی بیشتر بر عملکردهای شناختی مانند حافظه، زبان و توجه تمرکز دارد، درحالی‌که ارزیابی رفتاری به مشاهده و سنجش رفتارهای روزمره و مشکلات عملی بیماران می‌پردازد. در ادامه، کتاب به روش‌های طراحی برنامه‌های درمانی اختصاص دارد. نویسندگان، انواع طرح‌های تک‌موردی و گروهی را برای ارزیابی اثربخشی مداخلات رفتاری معرفی می‌کنند و بر اهمیت شخصی‌سازی درمان‌ها براساس نیازهای هر بیمار تأکید دارند. تکنیک‌هایی مانند شکل‌دهی، زنجیره‌سازی، تقویت مثبت و منفی، و استفاده از محرک‌های محیطی برای آموزش مهارت‌های جدید و کاهش رفتارهای نامطلوب شرح داده شده‌اند. کتاب همچنین به مدیریت اختلالات رفتاری شدید، مشکلات شناختی، و چالش‌های همکاری بیماران با تیم درمانی می‌پردازد. آموزش خانواده و کارکنان درمانی برای مدیریت طولانی‌مدت اختلالات رفتاری و حمایت از بیماران، بخش مهمی از مطالب را تشکیل می‌دهد. در نهایت، نویسندگان بر ضرورت استفاده از رویکردهای ترکیبی و میان‌رشته‌ای برای دستیابی به بهترین نتایج در توان‌بخشی عصب‌روان‌شناختی تأکید کرده‌اند.

چرا باید کتاب توان بخشی عصب روانشناختی را بخوانیم؟

این کتاب با تمرکز بر رویکردهای رفتاری در توان‌بخشی عصب‌روان‌شناختی، تصویری جامع از چگونگی ارزیابی و درمان بیماران با آسیب‌های مغزی ارائه می‌دهد. خواننده با مطالعهٔ این اثر، با ابزارها و تکنیک‌های عملی برای مدیریت مشکلات شناختی و رفتاری آشنا می‌شود و می‌تواند درک عمیق‌تری از فرایندهای درمانی و چالش‌های پیش‌روی بیماران و خانواده‌های آن‌ها به دست آورد. مثال‌های واقعی و مطالعات موردی، کاربردی‌بودن مطالب را افزایش داده و امکان انتقال دانش به محیط‌های بالینی و آموزشی را فراهم می‌کند. این کتاب به‌ویژه برای کسانی که به دنبال رویکردهای علمی و مبتنی‌بر شواهد در توان‌بخشی هستند، منبعی ارزشمند به‌شمار می‌آید.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای دانشجویان و متخصصان روان‌شناسی، علوم اعصاب، کاردرمانی، گفتاردرمانی و پزشکی توان‌بخشی مفید است. همچنین خانواده‌ها و مراقبان بیماران با آسیب مغزی که به دنبال راهکارهایی برای مدیریت مشکلات شناختی و رفتاری هستند، می‌توانند از مطالب آن بهره ببرند. این اثر به‌ویژه برای کسانی که با چالش‌های توان‌بخشی بیماران عصب‌روان‌شناختی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، توصیه می‌شود.

بخشی از کتاب توان بخشی عصب روانشناختی

«رویکردهای رفتاری استفاده از مبانی حاصل از نظریه‌های یادگیری و نیز استفاده از نتایج تحقیقات روان‌شناسی تجربی یا اجتماعی، برای اصلاح مشکلات انسانی است. چنین رویکردهایی بر ارزیابی منظم کارکردها تأکید دارند (فرانکس و ویلسون، ۱۹۷۵). کازدین و هرسن (۱۹۸۰، ص ۲۸۷) پیشنهاد کردند که حامیان رفتار درمانی چهار ویژگی اصلی دارند: الف) تعهد و پایبندی قوی به ارزیابی تجربی روش‌های درمان و مداخله. ب) باور کلی و عمیق که تجارب درمانی باید فرصت‌هایی را برای یادگیری رفتار سازگارانه با اجتماعی فراهم کند. چ) تعیین مشخصات برنامه درمان از نظر میزان اجرایی بودن و تکرارپذیر بودن عملیات. د) ارزیابی اثرات درمانی از طریق روش‌های پاسخ چندگانه با تأکید ویژه بر رفتار آشکار. این ادعا همواره وجود دارد که این رویکردها در عصب‌روان‌شناسی ارزشمند هستند چرا که به لحاظ ارزیابی، درمان و ارزیابی رفتار اطلاعات مفید و سودمندی را ارائه می‌دهند. علیرغم طیف گسترده‌ای از راهبردها که از روان‌شناسی رفتاری پدید آمده و در زمینه‌های پزشکی مورد استفاده قرار گرفته، با این‌حال همواره در علوم پزشکی این تمایل وجود دارد که موضوعات مشترک و بین‌رشته‌ای داشته باشند.»