کتاب اشعار ناتمام

کتاب الکترونیکی «اشعار ناتمام» سرودهٔ عفت قاسمی را نشر مانیان منتشر کرده است. این مجموعه، در قالب شعر سپید، عاشقانه‌ها و دغدغه‌های شاعر را در بستر زندگی روزمره و احساسات انسانی به تصویر می‌کشد. عفت قاسمی با زبانی صمیمی و بی‌پیرایه، تجربه‌های زیسته، خاطرات، دلتنگی‌ها و امیدهایش را در قالب شعر بیان کرده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب اشعار ناتمام

«اشعار ناتمام» مجموعه‌ای از شعرهای سپید است که در سال ۱۴۰۳ منتشر شده و سروده‌های عفت قاسمی را در بر می‌گیرد. این کتاب در قالب ناداستان ادبی و شعر معاصر فارسی، به روایت احساسات، خاطرات و تجربه‌های عاشقانه و انسانی می‌پردازد. ساختار کتاب مبتنی بر قطعات کوتاه و بلند است که هرکدام به‌تنهایی دنیایی از عواطف و تصاویر را پیش روی خواننده می‌گذارد. در این مجموعه، شاعر با بهره‌گیری از عناصر طبیعت، خاطرات کودکی، اشاراتی به اسطوره‌ها و زندگی روزمره، جهان ذهنی و عاطفی خود را ترسیم کرده است. «اشعار ناتمام» از آن دسته کتاب‌هایی است که مرز میان شعر و زندگی را باریک‌تر می‌کند و مخاطب را به تماشای لحظه‌های ناب و ناتمام دعوت می‌کند.

چرا باید کتاب اشعار ناتمام را بخوانیم؟

این کتاب با تمرکز بر تجربه‌های عاشقانه و زیسته، مخاطب را به دنیای احساسات انسانی نزدیک می‌کند. در «اشعار ناتمام»، شاعر با استفاده از تصاویر ملموس و روزمره، لحظه‌های ساده و در عین حال عمیق زندگی را به شعر بدل کرده است. خواندن این مجموعه فرصتی است برای لمس دلتنگی‌ها، امیدها و خاطراتی که در ذهن و دل هر انسانی جاری است. همچنین، حضور عناصر طبیعت، خاطرات کودکی و اشارات به فرهنگ و اسطوره‌ها، به شعرها رنگ و بویی خاص می‌بخشد. این کتاب می‌تواند برای کسانی که به دنبال همذات‌پنداری با احساسات انسانی و کشف زیبایی‌های پنهان در لحظه‌های عادی هستند، تجربه‌ای متفاوت فراهم کند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب به علاقه‌مندان شعر سپید معاصر، دوست‌داران ادبیات عاشقانه و کسانی که به دنبال بازتاب احساسات و تجربه‌های انسانی در قالب شعر هستند، پیشنهاد می‌شود. همچنین برای کسانی که در جستجوی لحظه‌های ناب و بیان ساده اما عمیق عواطف‌اند، این مجموعه می‌تواند الهام‌بخش باشد.

بخشی از کتاب اشعار ناتمام

«می‌شود در برابرت بنشینم و از روزمرگی‌های ساده بگویم. و از دل مشغولی‌های آدمیزادی نگاهت آنگونه باشد و انگار شعر نابی شنیده‌ای از شاعری بزرگ! و نگاهت خود شعرا می‌شود در برابرت بنشینم» و وجودت تجسم شعر باشد شعری بر لب شاعری گمنام. میان شلوغی‌های شهر»