کتاب تلخی نکن

کتاب الکترونیکی «تلخی نکن» نوشتهٔ الهه سلطانی و منتشرشده به‌وسیلهٔ نشر ماندگاران، مجموعه‌ای از شعرهای معاصر فارسی است که در قالبی عاشقانه و احساسی سروده شده‌اند. این اثر با نگاهی به دغدغه‌های عاطفی و تجربه‌های زیستهٔ شاعر، به بیان احساسات، دلتنگی‌ها و امیدهای انسانی می‌پردازد. «تلخی نکن» با زبانی صمیمی و بی‌پیرایه، مخاطب را به دنیای درونی شاعر دعوت می‌کند و لحظاتی از عشق، جدایی و انتظار را به تصویر می‌کشد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب تلخی نکن

«تلخی نکن» اثری در قالب شعر معاصر فارسی است که الهه سلطانی آن را سروده است. این کتاب در فضایی عاشقانه و گاه تلخ، روایتگر احساسات انسانی در مواجهه با عشق، جدایی، دلتنگی و امید است. ساختار کتاب مبتنی بر قطعات کوتاه و بلند شعری است که هرکدام به‌تنهایی دنیایی از عواطف و تصاویر را پیش روی خواننده می‌گذارد. شاعر با بهره‌گیری از عناصر طبیعت، خاطرات و اشیای روزمره، تجربه‌های شخصی و جمعی را به زبان شعر درمی‌آورد. «تلخی نکن» در دسته‌بندی شعر معاصر قرار می‌گیرد و با توجه به فضای احساسی و روایت‌محور خود، بیشتر به دغدغه‌های عاطفی و روابط انسانی می‌پردازد. این کتاب نمونه‌ای از شعرهای قرن ۱۵ هجری شمسی است که با زبانی ساده و بی‌واسطه، احساسات عمیق را بیان می‌کند.

چرا باید کتاب تلخی نکن را بخوانیم؟

این کتاب با تمرکز بر احساسات انسانی، تجربه‌های عاشقانه و لحظات جدایی، فرصتی برای همدلی و بازشناسی عواطف فراهم می‌کند. «تلخی نکن» با تصویرسازی‌های ملموس و روایت‌های شاعرانه، به مخاطب امکان می‌دهد تا در فضای شعر غوطه‌ور شود و با دغدغه‌های شاعر هم‌صدا گردد. مطالعهٔ این مجموعه می‌تواند برای کسانی که به دنبال لمس لحظات ناب عاطفی و بازتاب احساسات انسانی در قالب شعر هستند، تجربه‌ای متفاوت و تأثیرگذار باشد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به شعر معاصر فارسی، دوست‌داران ادبیات عاشقانه و کسانی که با موضوعاتی چون دلتنگی، جدایی و امید درگیر هستند، مناسب است. همچنین برای کسانی که به دنبال بیان احساسات خود از طریق شعر و ادبیات هستند، «تلخی نکن» می‌تواند الهام‌بخش باشد.

بخشی از کتاب تلخی نکن

«شانه هایت کوه نبودند بادهای شمال خلیج بودند به باد تکیه دادم و زمین خوردم به تو می‌سپارم تمام خودم را تمام ناتمامم را تمام کن مرا ای ناجی دردهای درمان نشده ام تو مثل گل های یشم مادربزرگ هر روز تازه‌تر می‌شوی و عطرت همه جا را معطر می‌کند مست عطر حضورت می‌شوم و دلم میخواد آنقدر بچرخم که سرم گیج برود و دیگر نتوانم روی پاهایم بایستم گرانش زمین مرا به خود بکشاند چشمانم را ببندم و با عطرت تا آخر دنیا نفس بکشم و تاب بخورم در چشمانت سرت را روی زانوهای خسته ام بگذار خستگی هایت را به من بسپار بگذار پناهت باشم وقتی از همه ناامید می‌شوی وفتی. خسته مي‌شوق حتی نگاهت یاس پیچ امین الدوله است رونده و تاثیر گذار آنقدر تا عمق جانم می‌رود و می‌پیچد که تمام وجودم پر می‌شود از پیج امین الدوله»