کتاب صد نکته

کتاب صد نکته نوشته احمد داداشی توسط نشر طرح و نشر منتشر شده است. این کتاب مجموعه‌ای از یادداشت‌ها، خاطرات، روایت‌ها و تأملات نویسنده درباره‌ی زندگی، فرهنگ، اجتماع و تجربه‌های شخصی و جمعی است که در قالب قطعه‌های کوتاه و مستقل کنار هم قرار گرفته‌اند. کتاب صد نکته با نگاهی به فرازونشیب‌های زیسته‌ی نویسنده، تصویری از تحولات اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی ایران ارائه داده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب صد نکته

کتاب صد نکته، مجموعه‌ای از نوشته‌های پراکنده و کوتاه است که هرکدام به موضوعی مستقل می‌پردازند. احمد داداشی، نویسنده‌ی کتاب، با بهره‌گیری از تجربه‌های چند دهه زندگی و فعالیت در حوزه‌ی آموزش و فرهنگ، روایت‌هایی از زندگی روزمره، خاطرات شخصی، مشاهدات اجتماعی و تأملات فرهنگی را گردآوری کرده است. این کتاب در قالب قطعه‌های کوتاه، گاه به‌صورت خاطره، گاه روایت و گاه تفسیر اجتماعی، به موضوعاتی مانند آموزش، خانواده، روابط انسانی، فرهنگ بومی، تحولات اجتماعی، اخلاق و حتی مسائل روزمره‌ی جامعه می‌پردازد. ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که هر بخش، مستقل از دیگری، موضوعی خاص را دنبال می‌کند و خواننده می‌تواند بدون ترتیب خاصی به مطالعه‌ی بخش‌های مختلف بپردازد. کتاب صد نکته اثر احمد داداشی در فضایی صمیمی و با نگاهی انتقادی و گاه طنزآمیز، تصویری از جامعه و تحولات آن را پیش چشم می‌گذارد و درعین‌حال، به ارزش‌های انسانی و فرهنگی توجه ویژه‌ای دارد.

خلاصه کتاب صد نکته

احمد داداشی در کتاب صد نکته، با جمع‌آوری یادداشت‌ها و خاطرات چند دهه‌ی زندگی خود، به روایت تجربه‌های شخصی و اجتماعی می‌پردازد. دغدغه‌های اصلی کتاب حول محور آموزش، فرهنگ، اخلاق، روابط انسانی و تحولات اجتماعی شکل گرفته است. نویسنده با بازگویی خاطرات دوران دبیری، بازنشستگی، فعالیت‌های فرهنگی و حضور در انجمن‌های ادبی، تصویری از زندگی معلمان، دانش‌آموزان، خانواده‌ها و اهالی فرهنگ ارائه می‌دهد. در بخش‌هایی از کتاب، به موضوعاتی مانند نقش معلمان در جامعه، مشکلات نظام آموزشی، تأثیر فرهنگ بومی و گویش‌های محلی، اهمیت نام‌گذاری، تجربه‌های سفر، روابط خانوادگی، مسائل اقتصادی و اجتماعی و حتی رویدادهای روزمره مانند بیماری کرونا و تأثیر آن بر سبک زندگی پرداخته شده است. 

داداشی در روایت‌های خود، گاه به نقد رفتارهای اجتماعی، فساد اداری، بی‌عدالتی و تغییر ارزش‌ها می‌پردازد و گاه با نگاهی نوستالژیک، از خاطرات دوران کودکی، جوانی و دوستی‌ها یاد می‌کند. در کنار این‌ها، توجه به معنویت، اخلاق، ساده‌زیستی و اهمیت فرهنگ و زبان بومی نیز از موضوعات پررنگ کتاب است. در مجموع، کتاب صد نکته مجموعه‌ای از تأملات و روایت‌های کوتاه است که هرکدام بخشی از تجربه‌ی زیسته‌ی نویسنده و جامعه‌ی پیرامون او را بازتاب می‌دهد و خواننده را به تأمل در ارزش‌ها و تحولات اجتماعی دعوت می‌کند.

چرا باید کتاب صد نکته را بخوانیم؟

این کتاب با کنار هم قرار دادن روایت‌های کوتاه و متنوع، فرصتی برای آشنایی با تجربه‌های زیسته‌ی یک معلم و فرهنگ‌دوست ایرانی فراهم می‌کند. کتاب صد نکته نه‌تنها به مسائل فردی و خانوادگی می‌پردازد، بلکه دغدغه‌های اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی را نیز مطرح می‌کند. خواندن این اثر می‌تواند به درک بهتر تحولات جامعه، شناخت فرهنگ بومی و ارزش‌های انسانی و همچنین تأمل در مسائل روزمره و چالش‌های زندگی کمک کند. تنوع موضوعات و نگاه انتقادی و گاه طنزآمیز نویسنده، کتاب را برای کسانی که به روایت‌های واقعی و تأمل‌برانگیز علاقه دارند، جذاب می‌سازد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعه‌ی این کتاب برای علاقه‌مندان به خاطره‌نویسی، روایت‌های اجتماعی، فرهنگ بومی و تجربه‌های زیسته‌ی معلمان و فعالان فرهنگی مناسب است؛ همچنین کسانی که دغدغه‌ی آموزش، اخلاق، تحولات اجتماعی و مسائل روزمره‌ی جامعه را دارند، می‌توانند از خواندن کتاب صد نکته بهره ببرند.

بخشی از کتاب صد نکته

«بیش از ۲۶ سال از بازنشسته‌شدن این بنده از کار دبیری‌ام در آموزش و پرورش گذشته است. روزها را به جای این که در کوشش‌های سودآور تولیدی (باغداری، ساختمان‌سازی و مانند آنها) بگذرانم، به کتابخانهٔ همگانی ساری‌شناسی می‌روم؛ در گوشه‌ای می‌نشینم و در آن سکوت دلخواه کتاب می‌خوانم و از جای‌جای آنها یادداشت برمی‌دارم و دل و جان را روشنی می‌بخشم. چون عضو دو-سه انجمن ادبی هستم، از آن اندوخته‌ها بهره می‌گیرم و به‌گمان‌خود تا اندازه‌ای فرهنگ‌گستری می‌کنم. افزون بر آن برخی رویدادهای شگفتی‌آور و تلخ و شیرین فردی و جمعی را در پایان روز می‌نگارم؛ به این امید که شاید روزگاری در شناخت فراز و فرود زندگی مردم این سال‌ها به‌کار رود. با به کاربستن این روش، نوشته‌ها و رساله‌هایی چند به‌نام «پرسه» پدید آمده است. پرسه‌ها را بسیاری خواندند و پسندیدند و خوش‌بینانه خواستند این شیوه را دنبال کنم. از جمله این خوانندگان کتابداران گرامی بنیاد ساری‌شناسی بانوان فرهنگمند نبوی، شعبانی، ریاحی، به‌ویژه فیضی و جناب کریمی سلیمی بودند. به دلجویی و پیشنهاد نامبردگان، برخی مقاله‌های چاپ‌نشدهٔ چند سال گذشته را فراهم آوردم و با عنوان «صد نکته» برای تایپ به آن بزرگواران سپردم.»