کتاب کنارم باش

کتاب کنارم باش نوشته حنانه کریمیان که توسط نشر نوآوران سینا منتشر شده، رمان اجتماعی و خانوادگی است. این کتاب با روایت زندگی دختری جوان به نام شیرین، به فرازونشیب‌های خانوادگی، روابط میان نسل‌ها و چالش‌های عاطفی و اجتماعی می‌پردازد. داستان در بستر زندگی دانشجویی، روابط دوستانه، خانوادگی و بحران‌های ناگهانی شکل می‌گیرد و شخصیت‌ها با مسائل پیچیده‌ای مانند بیماری، اختلافات خانوادگی و تصمیمات سرنوشت‌ساز روبه‌رو می‌شوند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب کنارم باش

کتاب کنارم باش از آثار حنانه کریمیان در قالب رمان اجتماعی و خانوادگی است که با نگاهی به زندگی روزمره‌ی یک خانواده‌ی ایرانی، دغدغه‌ها و روابط میان اعضای آن را به تصویر کشیده است. داستان حول محور شخصیت شیرین شکل می‌گیرد؛ دختری که در آغاز ورود به دانشگاه با دنیایی جدید و آدم‌هایی متفاوت روبه‌رو می‌شود. روایت کتاب در فضای معاصر و با تمرکز بر روابط خانوادگی، دوستی‌ها و چالش‌های فردی و جمعی پیش می‌رود. 

حنانه کریمیان با پرداختن به جزئیات زندگی شخصیت‌ها، فضای خانه، دانشگاه و روابط میان نسل‌ها، تصویری ملموس از جامعه‌ی امروز ارائه داده است. ساختار کتاب مبتنی‌بر روایت اول‌شخص است و خواننده را با احساسات، تردیدها و تصمیمات شخصیت اصلی همراه می‌کند. در کنار روایت اصلی، خاطرات و گذشته‌ی خانواده نیز به‌تدریج آشکار می‌شود و لایه‌های پنهان روابط خانوادگی و تأثیر آن‌ها بر زندگی شخصیت‌ها را نشان می‌دهد. این رمان با تمرکز بر مسائل عاطفی، بحران‌های خانوادگی و انتخاب‌های دشوار، تجربه‌ای نزدیک به واقعیت‌های زندگی معاصر را پیش روی مخاطب می‌گذارد.

خلاصه داستان کنارم باش

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! 

داستان کنارم باش با روایت زندگی شیرین، دختری جوان که به‌تازگی وارد دانشگاه شده، آغاز می‌شود. او در کنار دوستانی مانند لیلا و نرگس با فضای جدید دانشگاه و چالش‌های آن روبه‌رو می‌شود. شیرین در خانواده‌ای زندگی می‌کند که پس از یک بحران مالی و اختلافات شدید با خانواده‌ی عمو، دچار دودستگی شده‌اند. بیماری مادر و سکته‌های مکرر مادربزرگ، فضای خانه را پرتنش و نگران‌کننده کرده است. در این میان، گذشته‌ی تلخ خانواده و قطع رابطه با عمو و پسرعموها، سایه‌ای سنگین بر زندگی شیرین انداخته است. با ورود دوباره‌ی عماد، پسرعموی شیرین، به زندگی روزمره‌ی او، خاطرات کودکی و زخم‌های قدیمی دوباره زنده می‌شود. 

اختلافات خانوادگی، سوءتفاهم‌ها و کینه‌های گذشته، تصمیم‌گیری‌های مهمی را پیش روی شیرین قرار می‌دهد. مادربزرگ که آرزوی آشتی و پیوند دوباره‌ی خانواده را دارد، از شیرین می‌خواهد برای خوشحالی او، با عماد ازدواج کند. این درخواست، شیرین را در موقعیتی دشوار و پر از تردید قرار می‌دهد؛ جایی که باید میان خواسته‌ی خانواده و احساسات شخصی خود انتخاب کند. در طول داستان، روابط میان اعضای خانواده، دوستی‌های دانشگاهی و فشارهای اجتماعی و عاطفی، شیرین را به‌سوی بلوغ فکری و احساسی سوق می‌دهد. او با حمایت دوستان و اعضای خانواده، تلاش می‌کند راهی برای حل بحران‌ها و یافتن آرامش پیدا کند. روایت کتاب، با تمرکز بر جزئیات زندگی روزمره، احساسات متناقض و تصمیمات سرنوشت‌ساز، تصویری از پیچیدگی روابط انسانی و اهمیت همدلی و بخشش را به نمایش می‌گذارد.

چرا باید کتاب کنارم باش را بخوانیم؟

این کتاب با پرداختن به روابط خانوادگی، بحران‌های عاطفی و چالش‌های اجتماعی، تصویری ملموس از زندگی معاصر ارائه می‌دهد. روایت داستان از زاویه‌دید اول‌شخص، خواننده را به دنیای درونی شخصیت‌ها نزدیک می‌کند و امکان هم‌ذات‌پنداری با دغدغه‌ها و احساسات آن‌ها را فراهم می‌آورد. کتاب کنارم باش به موضوعاتی مانند بخشش، آشتی، مسئولیت‌پذیری و اهمیت پیوندهای خانوادگی می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه تصمیمات فردی می‌تواند بر سرنوشت جمعی تأثیر بگذارد. این اثر برای کسانی که به‌دنبال داستان‌هایی با محوریت خانواده، دوستی و رشد فردی هستند، تجربه‌ای قابل‌توجه خواهد بود.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعه‌ی این رمان برای علاقه‌مندان به داستان‌های خانوادگی و اجتماعی، به‌ویژه کسانی که با دغدغه‌هایی مانند اختلافات خانوادگی، بحران‌های عاطفی و تصمیم‌گیری‌های مهم در زندگی روبه‌رو هستند، مناسب است؛ همچنین دانشجویان و جوانانی که در آستانه‌ی ورود به دنیای بزرگ‌سالی قرار دارند، می‌توانند با فضای داستان و شخصیت‌ها ارتباط برقرار کنند.

بخشی از کتاب کنارم باش

«سرم را بالا آوردم و به دسته‌ی کیفم نگاه کردم. - ای بابا اینم که جر خورد. لیلا خنده‌ای زد و گفت: - بس که امروز رو شانسی!! هر دو خم شدیم تا جزوه‌هایم را از کف کلاس جمع کنیم. همیشه از چشم‌های لیلا برق شیطنت می‌بارید و برای همین جلب‌توجه می‌کرد؛ درست برعکس من، از این که مرکز توجه دیگران باشد، لذت می‌برد؛ قد بلند و هیکل مناسبی داشت؛ چشم‌های درشت مشکی‌اش با پوست سفیدش، زیبایی خاصی به او داده بود. ابروهای خوش‌فرم و پیوسته‌اش من را به یاد تابلوهای مینیاتور می‌انداخت. گونه‌هایش هنگام خندیدن چال می‌افتاد و ماهرانه بلد بود لب‌هایش را چطوری جمع کند که زیباتر به نظر برسد. شاید تنها عیب صورتش، بینی‌اش بود که کمی گرد به نظر می‌رسید و از زمانی که با هم آشنا شدیم، دلش می‌خواست آن را عمل کند. با دستش عرقش را پاک کرد و جزوه‌هایم را به‌زور در کیفم جا داد. با وجود روزهای آخر پاییز باز هم گرمی هوا بیش از حد انتظار بود. همه‌ی پنجره‌های کلاس را باز کرده بودیم تا شاید بادی هوس وزیدن کند و کمی خنک شویم. من هم عرق پیشانی‌ام را پاک کردم و با هم از روی زمین بلند شدیم. اولین سالی بود که به دانشگاه می‌رفتم و روز اولی که وارد آن شدم، هیجان ورود به محیطی جدید و بزرگ، روحم را به پرواز درآورد.»