کتاب شیمی برای صبحانه

کتاب الکترونیکی «شیمی برای صبحانه (علم خارق‌العادهٔ زندگی روزمره)» نوشتهٔ می تی نگوین-کیم و ترجمهٔ مقداد کریمی، اثری است که نشر گودو آن را منتشر کرده است. این کتاب با نگاهی علمی و در عین حال ملموس، به بررسی نقش شیمی در زندگی روزمره می‌پردازد و تلاش می‌کند مفاهیم پیچیدهٔ شیمی را از دل اتفاقات سادهٔ روزانه بیرون بکشد. نویسنده با بهره‌گیری از مثال‌های واقعی و تجربه‌های شخصی، علم شیمی را به زبانی قابل لمس برای مخاطب بازگو می‌کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب شیمی برای صبحانه

«شیمی برای صبحانه» اثری ناداستان و علمی است که با روایتی شخصی و طنزآمیز، علم شیمی را به زندگی روزمره پیوند می‌زند. می تی نگوین-کیم، نویسندهٔ کتاب، خود شیمی‌دان و روزنامه‌نگار علمی است و با الهام از تجربه‌های شخصی و خانوادگی، تلاش کرده است چهره‌ای متفاوت از شیمی و دانشمندان این حوزه ارائه دهد. ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که هر فصل با یک موقعیت روزمره آغاز می‌شود؛ از بیدارشدن صبحگاهی و نوشیدن قهوه تا مسواک‌زدن و آشپزی. در هر بخش، نویسنده با زبانی ساده و مثال‌های ملموس، مفاهیم شیمیایی را توضیح می‌دهد و نشان می‌دهد که چگونه مولکول‌ها، واکنش‌ها و قوانین شیمی در پسِ هر حرکت و انتخاب روزانه حضور دارند. کتاب با ترکیب روایت‌های شخصی، آزمایش‌های خانگی و توضیحات علمی، تلاش می‌کند فاصلهٔ میان علم و زندگی را کم کند و مخاطب را به دیدن جهان از زاویهٔ مولکولی دعوت کند. این اثر نه‌تنها برای علاقه‌مندان به علم، بلکه برای هر کسی که می‌خواهد دنیای اطرافش را بهتر بشناسد، جذابیت دارد.

خلاصه کتاب شیمی برای صبحانه

کتاب «شیمی برای صبحانه» با روایت یک روز عادی از زندگی نویسنده آغاز می‌شود و به‌تدریج لایه‌های پنهان شیمی را در اتفاقات روزمره آشکار می‌کند. نویسنده از بیدارشدن با صدای زنگ ساعت و نقش هورمون‌هایی مانند ملاتونین و کورتیزول در چرخهٔ خواب و بیداری شروع می‌کند و توضیح می‌دهد که چگونه نور، ساعت زیستی بدن را تنظیم می‌کند. سپس به سراغ نوشیدن قهوه می‌رود و با مدل ذرات، انتقال گرما و حرکت مولکول‌ها را شرح می‌دهد. در ادامه، با مثال‌هایی مانند پخش‌شدن قهوه در آب، تغییر حالت‌های ماده و قانون بقای انرژی را توضیح می‌دهد و نشان می‌دهد که حتی لمس یک قاشق فلزی یا میز چوبی، تجربه‌ای شیمیایی است. نویسنده به موضوعات ملموس دیگری مانند مسواک‌زدن و نقش فلوراید در خمیردندان می‌پردازد و تفاوت میان فلوراید و فلوئور را با زبانی ساده بیان می‌کند. او توضیح می‌دهد که چگونه یون‌های فلوراید با مینای دندان واکنش می‌دهند و لایه‌ای مقاوم در برابر اسیدها ایجاد می‌کنند. همچنین به باورهای رایج و شایعات پیرامون مواد شیمیایی، مانند نگرانی از سمی‌بودن فلوراید یا خطرات ظروف تفلون، می‌پردازد و با استناد به شواهد علمی، آن‌ها را بررسی می‌کند. در بخش‌هایی از کتاب، نویسنده به نقش باکتری‌ها در دهان، فرایند پوسیدگی دندان و اهمیت تعادل در مصرف مواد شیمیایی اشاره می‌کند. او تأکید دارد که مقدار هر ماده‌ای تعیین‌کنندهٔ سمی‌بودن یا مفیدبودن آن است و علم شیمی را ابزاری برای فهم بهتر جهان معرفی می‌کند. در مجموع، کتاب با پیوندزدن علم به تجربه‌های روزمره، تلاش می‌کند شیمی را از قالب خشک و آزمایشگاهی خارج کند و به بخشی از زندگی عادی تبدیل کند.

چرا باید کتاب شیمی برای صبحانه را بخوانیم؟

این کتاب با رویکردی متفاوت، علم شیمی را از آزمایشگاه‌ها و فرمول‌های پیچیده به زندگی روزمره می‌آورد و نشان می‌دهد که هر اتفاق ساده، از نوشیدن قهوه تا مسواک‌زدن، ریشه در واکنش‌های شیمیایی دارد. مطالعهٔ این اثر به مخاطب کمک می‌کند تا نگاه تازه‌ای به دنیای اطراف خود پیدا کند و مفاهیم علمی را در بطن زندگی لمس کند. نویسنده با مثال‌های ملموس و روایت‌های شخصی، فاصلهٔ میان علم و زندگی را کم کرده است و به مخاطب نشان می‌دهد که علم می‌تواند جذاب، کاربردی و حتی سرگرم‌کننده باشد. این کتاب برای کسانی که می‌خواهند با علم آشتی کنند یا به دنبال درک عمیق‌تری از جهان هستند، انتخابی مناسب است.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ «شیمی برای صبحانه» برای علاقه‌مندان به علم، دانش‌آموزان و دانشجویان رشته‌های علوم پایه، معلمان و هر کسی که دوست دارد مفاهیم علمی را در زندگی روزمره کشف کند، مفید است. همچنین برای کسانی که با شیمی ارتباط خوبی ندارند یا آن را دشوار و دور از زندگی می‌دانند، این کتاب می‌تواند دریچه‌ای تازه به روی علم باز کند.

بخشی از کتاب شیمی برای صبحانه

«دیدن دنیا در قالب مولکول‌ها حس خوبی دارد. اصولاً برای من که به شیمی اعتیاد دارم تصور افرادی که نسبت به جهان چنین دیدگاهی ندارند متأثرکننده است. آن‌ها نمی‌دانند چه‌چیزی را از دست می‌دهند. شیمی می‌تواند برای تمام علایق شما توصیف‌های زیبا ارائه کند. شما خوانندهٔ عزیز چیزی بیش از یک توده مولکول نیستید و در نهایت تصور اینکه شیمی‌دانان توده‌ای از مولکول‌ها هستند که به مولکول‌ها فکر می‌کنند خیلی عرفانی است. حالا صبح‌های من را از جنبهٔ مولکولی ببینیم: کیفیت بیداری در صبح تا حد زیادی با دو مولکول تعیین می‌شود. برای بیدارشدن کمتر به ملاتونین و بیشتر به هورمون استرس (کورتیزول) نیاز داریم که صبح‌ها خودبه‌خود ترشح می‌شود. «هورمون استرس» ممکن است چندان خوشایند نباشد، اما مقدار متعادل آن به ما کمک می‌کند بیدار بمانیم. نکتهٔ بسیار جالب این‌که این سازوکار فوق‌العاده اصلاً به ساعت زنگ‌دار نیاز ندارد. صدای «دیرینگ-دیرینگ-دیرینگ» ممکن است واکنش جنگ‌وگریز واقعی را بیش از حد مجاز در بدن من راه بیندازد. این سیستم اضطراری مبتکرانه از روزهای آغازین حیات در بدن ما ایجاد شده تا ما را از خطرات مرگ‌بار نجات دهد.»