کتاب شاگردپروری به روایت مولوی

کتاب شاگردپروری به روایت مولوی نوشته‌ی یاسر ملکی و با ویراستاری فاطمه مصدقی خمامی، اثری پژوهشی و تحلیلی درباره‌ی آموزه‌های تربیتی و آموزشی مولوی است که نشر نسل روشن آن را منتشر کرده است. این کتاب با نگاهی عمیق به آثار و اندیشه‌های جلال‌الدین محمد مولوی، به‌ویژه مثنوی معنوی، فیه ما فیه و غزلیات شمس، تلاش کرده تا اصول و قواعد شاگردپروری و رابطه‌ی استاد و شاگرد را از منظر این عارف و شاعر بزرگ ایرانی استخراج و تبیین کند. نویسنده با بهره‌گیری از منابع معتبر و نقل قول‌های مستقیم از آثار مولوی، به بررسی نقش تربیت، اصالت اندیشه، اهمیت عشق و قانون تدریج در فرایند آموزش و پرورش پرداخته است. این کتاب نه‌تنها برای علاقه‌مندان به عرفان و ادبیات فارسی، بلکه برای معلمان، مربیان و پژوهشگران حوزه‌ی تعلیم و تربیت نیز قابل استفاده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب شاگردپروری به روایت مولوی

کتاب شاگردپروری به روایت مولوی با تمرکز بر اندیشه‌های تربیتی مولوی، به بررسی رابطه‌ی استاد و شاگرد در سنت عرفانی و آموزشی ایران می‌پردازد. یاسر ملکی در این کتاب، با اتکا به متون اصلی مولوی و تحلیل ساختار فکری او، نشان داده است که مولوی نه‌تنها یک شاعر و عارف، بلکه آموزگاری بزرگ با دیدگاهی جامع نسبت به تربیت انسان بوده است. ساختار کتاب به گونه‌ای است که ابتدا به اصالت اندیشه‌ی مولوی و عوامل پایداری و نفوذ آن در تاریخ اندیشه می‌پردازد و سپس با مرور زندگی و اساتید مولوی، به ویژه نقش شمس تبریزی در تحول فکری و معنوی او، زمینه‌های شکل‌گیری نگاه تربیتی مولوی را ترسیم می‌کند. در ادامه، اصول شاگردپروری از منظر مولوی به تفکیک نقش استاد و شاگرد، با ذکر مثال‌ها و شواهدی از مثنوی و دیگر آثار او، مورد بحث قرار گرفته است. کتاب با زبانی تحلیلی و با تکیه‌بر نقل قول‌های مستقیم، تلاش کرده تا آموزه‌های مولوی را به زبان امروز بازخوانی کند و کاربرد آن‌ها را در فضای آموزشی معاصر نشان دهد.

خلاصه کتاب شاگردپروری به روایت مولوی

کتاب شاگردپروری به روایت مولوی با طرح این پرسش آغاز می‌شود که چرا برخی اندیشه‌ها در تاریخ ماندگار می‌شوند و چه عواملی اصالت و پویایی یک نظام فکری را تضمین می‌کند. نویسنده با بررسی زندگی و آثار مولوی، سه عامل تهدیدکننده‌ی اصالت اندیشه را معرفی می‌کند: انفعال (تقلید)، انجماد (تحجر و تعصب) و اختلاط (ترکیب عناصر ناهمگون). مولوی با نقد تقلید و سطحی‌نگری، بر پویایی، استقلال و خلوص اندیشه تأکید کرده و نشان داده است که تنها اندیشه‌های اصیل می‌توانند شاگردپرور باشند. در بخش‌های بعدی، کتاب به زندگی مولوی و نقش اساتید او، به‌ویژه شمس تبریزی، می‌پردازد و تأثیر این رابطه را بر تحول فکری و معنوی مولوی بررسی می‌کند. نویسنده با نقل حکایات و ابیات، نشان داده است که مولوی چگونه از مدرسه‌ی فقه به مدرسه‌ی عشق وارد شد و آموزه‌های تربیتی خود را بر پایه‌ی عشق، حیرت و قانونمندی بنا نهاد. در ادامه، نگاه تربیتی مولوی با تأکید بر آغاز تربیت از درون انسان و نقش مربیان در شکوفایی استعدادهای فطری بررسی شده است. مولوی تربیت را فرایندی تدریجی، پویا و دوسویه می‌داند که هم استاد و هم شاگرد باید اصول خاص خود را رعایت کنند. برای استاد، خودپروری، تغذیه‌ی مفید، پویایی، رعایت تدریج و سنجش توان شاگردان از اصول کلیدی است. برای شاگرد نیز، پذیرش تدریج، جست‌وجوی حقیقت و پرهیز از تقلید و تعصب اهمیت دارد. کتاب با مثال‌هایی از مثنوی و دیگر آثار مولوی، نشان داده است که تربیت موفق نیازمند شناخت تفاوت‌های فردی، استفاده از تمثیل و قصه‌گویی، و ایجاد ارتباط عمیق و همدلانه میان استاد و شاگرد است. در نهایت، نویسنده تأکید کرده است که آموزه‌های مولوی، با وجود گذر زمان، همچنان زنده و کاربردی باقی مانده‌اند و می‌توانند راهنمایی برای معلمان و مربیان امروز باشند.

چرا باید کتاب شاگردپروری به روایت مولوی را بخوانیم؟

این کتاب با رویکردی تحلیلی و مبتنی بر منابع اصیل، به بازخوانی آموزه‌های تربیتی مولوی پرداخته و تلاش کرده است تا اصول شاگردپروری را از دل آثار او استخراج کند. ویژگی شاخص این اثر، پیوند میان سنت عرفانی و نیازهای آموزشی معاصر است؛ به گونه‌ای که هم به مبانی نظری تربیت می‌پردازد و هم نمونه‌هایی عملی و قابل استفاده برای معلمان و مربیان ارائه می‌دهد. نویسنده با تکیه‌بر نقل قول‌های مستقیم از مثنوی و دیگر آثار مولوی، مفاهیمی چون اصالت اندیشه، قانون تدریج، نقش عشق و اهمیت خودپروری را به‌روشنی شرح داده است. این کتاب می‌تواند به عنوان پلی میان ادبیات کلاسیک و دغدغه‌های آموزشی امروز، الهام‌بخش پژوهشگران و علاقه‌مندان به تعلیم و تربیت باشد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به معلمان، مربیان، دانشجویان رشته‌های علوم تربیتی، علاقه‌مندان به عرفان و ادبیات فارسی و کسانی که به دنبال فهم عمیق‌تر رابطه‌ی استاد و شاگرد و اصول تربیت انسانی هستند، پیشنهاد می‌شود.