کتاب رمزگشایی کرانه

کتاب رمزگشایی کرانه (مجموعه روایت‌های برگزیده جشنواره ادبی باران اسفند ۱۴۰۳) با گردآوری روایت‌هایی از نویسندگانی چون مریم خداکرمی، مهدیه سادات حسینی، مجتبی صفدری، علی شایسته، ملیحه نیک بخت، هدی حشمتیان و طهماسب کاووسی توسط نشر دال منتشر شده است. این مجموعه، داستان‌های کوتاه فارسی معاصر را در قالب روایت‌هایی از زندگی، جامعه و تجربه‌های انسانی به تصویر می‌کشد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب رمزگشایی کرانه

کتاب رمزگشایی کرانه حاصل جشنواره ادبی باران است که در اسفند ۱۴۰۳ برگزار شد و روایت‌های برگزیده‌ی آن در قالب این کتاب گردآوری شده‌اند. داستان‌ها و روایت‌های این کتاب، بازتابی از دغدغه‌ها و مسائل اجتماعی، خانوادگی و فردی در جامعه امروز ایران هستند. هر روایت با زاویه‌ی دید و لحن خاص خود، به موضوعاتی چون اعتیاد، فقر، بیماری، روابط خانوادگی، بحران‌های روانی و تأثیرات فناوری بر زندگی روزمره می‌پردازد. 

نویسندگان این مجموعه، هر یک با سبک و نگاه متفاوت، تلاش کرده‌اند بخشی از واقعیت‌های تلخ و شیرین زندگی را به تصویر بکشند. کتاب، فضایی چندصدایی دارد و از روایت‌های اول‌شخص تا داستان‌های کوتاه و خاطره‌نویسی را در بر می‌گیرد. این اثر، نمونه‌ای از ادبیات معاصر فارسی است که در بستر جشنواره‌ای ادبی شکل گرفته و به نوعی بازتاب‌دهنده‌ی جریان‌های فکری و اجتماعی سال‌های اخیر محسوب می‌شود.

خلاصه داستان رمزگشایی کرانه

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! 

در رمزگشایی کرانه، با مجموعه‌ای از روایت‌های کوتاه روبه‌رو هستیم که هرکدام به گوشه‌ای از زندگی شخصیت‌هایی با سرگذشت‌های متفاوت می‌پردازند. روایت رمزگشایی کرانه داستان دختری به نام کرانه را دنبال می‌کند که با مشکلات روانی و خانوادگی دست‌وپنجه نرم می‌کند و راوی، همکلاسی او، شاهد فروپاشی تدریجی و تلاش‌هایش برای بقاست. در درد و درمان، زنی میانسال با اعتیاد همسرش و شک به وفاداری او روبه‌روست و روایت، به پیچیدگی‌های روابط زناشویی و تأثیر اعتیاد بر خانواده می‌پردازد. 

شعبان جعفری خاطراتی از دوران مدرسه و قهرمانی‌های نوجوانی را بازگو می‌کند که در بزرگسالی به تلخی و ناکامی می‌انجامد. قفس تنگ به تجربه‌ی ترک اعتیاد و وسوسه‌های بازگشت به گذشته می‌پردازد. گریه‌اش را می‌بینم تصویری از زن معتادی را ارائه می‌دهد که در مرکز بازپروری با گذشته و آینده‌ی مبهم خود روبه‌روست. مهر بر دهان روایتی از مقاومت در برابر اعتیاد در نسل‌های گذشته است و ناظر بزرگ به تأثیر فناوری و رسانه‌های دیجیتال بر کودکان و خانواده‌ها اشاره دارد. هر روایت، با زبانی صریح و بی‌پرده، به لایه‌های پنهان رنج، امید، شکست و تلاش برای رهایی می‌پردازد و تصویری چندوجهی از جامعه‌ی معاصر ایران ارائه می‌دهد.

چرا باید کتاب رمزگشایی کرانه را خواند؟

این کتاب مجموعه‌ای از روایت‌های کوتاه است که هرکدام با زاویه دیدی متفاوت به مسائل اجتماعی و فردی می‌پردازند. خواندن این اثر فرصتی است برای مواجهه با تجربه‌های زیسته و واقعیاتی که شاید در زندگی روزمره کمتر به آن‌ها توجه می‌شود. روایت‌ها، صمیمیت و صداقتی دارند که مخاطب را به تأمل درباره ریشه‌های مشکلات اجتماعی و فردی وامی‌دارد؛ همچنین تنوع سبک و موضوعات، امکان همذات‌پنداری با شخصیت‌های مختلف را فراهم می‌کند و دریچه‌ای به‌سوی فهم بهتر جامعه و انسان معاصر می‌گشاید.

خواندن کتاب رمزگشایی کرانه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب برای علاقه‌مندان به داستان کوتاه فارسی و روایت‌های اجتماعی معاصر مناسب است؛ همچنین کسانی که دغدغه‌ی مسائل اجتماعی، اعتیاد، بحران‌های خانوادگی و تأثیر فناوری بر زندگی را دارند، می‌توانند از خواندن این مجموعه بهره‌مند شوند. برای دانشجویان و پژوهشگران ادبیات معاصر فارسی نیز مطالعه‌ی این اثر مفید خواهد بود.

بخشی از کتاب رمزگشایی کرانه

«وقتی به او نگاه می‌کردم نه دختری بیست‌وچندساله که انگار زنی بالغ را می‌دیدم. او اما به‌جای نگاه به من به دوردست‌ها خیره می‌شد. انگار در بعدازظهر تیرماه، باران تندی گرفته و درست بعد از تیغه کشیدن آفتاب و دم شدن هوا، زنی باردار هراسان خود را به تمثالی مقدس رسانده؛ زانو زده؛ با مویی پریشان شکوه می‌کند که چرا به او تجاوز شده است! او کرانه بود. هم‌کلاسی ترم اول دانشگاه که سن بالاتری داشت و چون خطوط چهره‌اش می‌گفت دردش عمیق است: اصرار داشت حرف‌هایش هم عمیق باشند. انگار در اظهارنظرهایش تلاش می‌کرد از کسانی انتقام بگیرد. صادقانه بگویم برای من به‌جز چند استثنا بیشتر بچه‌های دانشگاه تمرینی بودند برای مثلا روان‌شناس شدنم. کافی بود جمله‌ای نیم‌بند از استادی بشنوم تا از آن برای خودم تکلیفی بسازم. مثلا یاد گرفتم یکی از آسان‌ترین راه‌ها برای شنونده شدن پرسیدن این سوال است: «این اتفاق برات چه معنی‌ای داشت؟» همین سوال با ترکیبی از رعایت آداب اجتماعی و البته جهالتی مدام باعث شده بود قصه‌های جالبی، از زندگی اطرافیانم بشنوم.»